ပုလဲဆိပ္ကမ္း

  ၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ ၇ ရက္။

တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ခင္း။

အေမရိကန္ၾကည္းတပ္မေတာ္ႏွင့္ ေရတပ္မေတာ္သားမ်ားအတြက္ လခထုတ္ၿပီးသည့္ေနာက္ ပထမဆံုးေသာ တနဂၤေႏြေန႔ ၿဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ တစ္ညလံုး ပုလဲဆိပ္ကမ္း၌ ကပြဲခန္းမမ်ားႏွင့္ ဘားခန္းမ်ားတြင္ လူေတြႏွင့္ မဆံ့ေအာင္ ၿဖစ္ခဲ့သည္။

ေရတပ္မွ သေဘၤာအုပ္စုၾကီးသည္ တၿမန္ေန႔ကမွ ဆိပ္ကမ္းသုိ႔ ေရာက္ရိွလာခဲ့သည္။ ဒီဇင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔ ဆုိလွ်င္ ဟာ၀ိုင္အီကြ်န္းတြင္ သေဘၤာမ်ားႏွင့္ ၿပည့္ႏွက္ေနခဲ့သည္။ ကြ်န္းေပၚတြင္လည္း ေပ်ာ္ပြဲစား ထြက္လာ ၾကသည့္ႏွယ္ စစ္သားမ်ားႏွင့္အၿပည့္ ၿဖစ္ေနသည္။

နံနက္ ၀၃း၄၅ နာရီတြင္ ပိုကာ၀ုိင္းကစားေနသူအခ်ိဳ႔ႏွင့္ မိမိတုိ႔ရိပ္သာအသီးသီးဆီသုိ႔ ၿပန္သြားေနၾက သူမ်ားေလာက္သာ ရိွေနသည္။

ၿမဴႏွင္းမ်ားဆုိင္းေနသည့္ ပင္လယ္ၿပင္ကုိ မ်က္ႏွာမူကာ ေတာင္ေစာင္းတြင္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ တဲငယ္ တစ္လံုးတြင္းမွ နာရီႏိႈးစက္သံက အဆက္မၿပတ္ ၿမည္ေနသည္။ စက္/လက္ တပ္ၾကပ္ ( တတိယအဆင့္ ) ဂ်ိဳးေလာ့ကဒ္ႏွင့္ တပ္သားအဲလိြဳက္တုိ႔ ေကြးေနၾကရာမွ ၿငီးတြာကာ ထလာၾကသည္။ ကိုယ္လက္ သန္႔စင္ ၾကၿပီးေနာက္ တာ၀န္က်ရာေနရာသုိ႔ ေအးၿမေသာ နံနက္ခင္းေလကို ရွဴ႐ိႈက္ရင္း ေလွ်ာက္လာၾကသည္။

        သူတုိ႔တဲအနီးတြင္ သတၱဳေခ်ာင္းမ်ားၿဖင့္ ၿပဳလုပ္ထားသည့္ ၿပတင္းမ်ား တပ္ဆင္ထားေသာ ေလးေၿမွာင့္ ပံုသဏၭာန္ ၾကီးမားေသာ ယဥ္ေနာက္တြဲတစ္ခု ရိွသည္။ ထုိေနာက္တြဲတြင္ ေရဒါစက္ကိရိယာကို တပ္ဆင္ ထားသည္။ ေခါင္မုိးေပၚတြင္ တာေပၚလင္စၿဖင့္ ဖံုးအုပ္ထားေသာ သဏၭာန္အားၿဖင့္ အုပ္ေဆာင္းပံု ခပ္ဆင္ဆင္ ရိွသည့္ အေတာ္အတန္ၾကီးမားေသာ ေရဒီယိုလိႈင္းမ်ား လႊင့္ - ဖမ္းသည့္ ေကာင္းကင္ၾကိဳးခြက္ တစ္ခုရိွသည္။ Radar Aerial ေရဒါေကာင္းကင္ၾကိဳး ဟုလည္း ေခၚသည္။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ဖုံးအုပ္ ထားေသာ တာေပၚလင္စကို ဖယ္လုိက္သည္။ မၾကာေသးမီက အဂၤလန္မွ ေရာက္လာသည့္  စမ္းသပ္အဆင့္ ေရဒါကိရိယာ သံုးခုအနက္မွ တစ္ခုၿဖစ္သည္။ ေရဒါကိရိယာ တီထြင္ေပၚေပါက္ ခဲ့သည္မွာ မၾကာေသးသည့္အေလွ်ာက္ လူသိနည္းေသးသည့္ အၿပင္ စိတ္၀င္စားမႈလည္း သိပ္မရိွခဲ့ၾကေခ်။ အရပ္သားဘ၀ တြင္ အေပ်ာ္တမ္းေရဒီယို တည္ေဆာက္သူၿဖစ္သည့္ ဂ်ိဳးေလာ့ကဒ္အတြက္မူ ထုိ ေရဒါကိရိယာတြင္ ေလ့လာစရာေတြ အမ်ားၾကီး ရိွေနသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔လုိ စိတ္၀င္စားမည့္သူမ်ိဳးကေတာ့ ရွားသည္။