ေမလ၏ ေန႔လယ္ခင္းသည္ ဆံုးစမထင္ ပူၿပင္းလွေခ်၏။ အပူလိႈင္းေၾကာင့္ ေၿမၿပင္သည္ ေၿခာက္လ်က္၊
ေသြ႔လ်က္၊ ပတ္ၾကားအက္လ်က္။
ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ၿမစ္ကမ္းပါးတစ္ဖက္မွ အသံတစ္သံၾကားလုိက္သည္။
“အခ်စ္ေရ လာပါ၊ လာပါ”
ထုိ႔ေၾကာင့္ စာအုပ္ကို ပိတ္ၿပီးလွ်င္ ၿပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လ်က္ အၿပင္သို႔ ေငးေမွ်ာ္ၾကည့္လုိက္၏။
ၿမစ္ထဲသို႔ ဒူးဆစ္အထိ ဆင္းေနေသာ လူငယ္တစ္ဦးသည္ ၿမစ္ကမ္းစပ္တြင္ ေပကပ္ကပ္ရပ္ေနေသာ ရႊံ႕မ်ား လူးေနသည့္ ကြ်ဲၾကီးတစ္ေကာင္ကို ေရခ်ိဳးေပးရန္အတြက္ ေခၚငင္ေနသည့္ အၿဖစ္ကို ေတြ႔လုိက္၏။
ကြ်ႏ္ုပ္သည္ အားပါးတရ ၿပံဳးလုိက္မိ၏။ ရင္တြင္း၌ကား ပီတိမ်ား ၿဖာေ၀မိ၏။
ရာဘင္ၿဒာနတ္တဂိုး
No comments:
Post a Comment