အထူးသျဖင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းမ်ားထဲတြင္ တဘက္ကႏုိင္ငံ့အေရးကုိ ေဆာင္ရြက္ ရင္း တဘက္ကလည္း စာေပကိစၥမ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ၾကသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို တခုတ္တရေရြးခ်ယ္ၿပီးမွ ေလ့လာမွတ္သား အေလးအနက္ထားခဲ့ၾကဖူးသည္။ ဥပမာ အေနႏွင့္ ဗီယက္နမ္က ဟုိခ်ီမင္း၊ တရုတ္ျပည္က ေမာ္စီတုံး၊ အိႏိၵယက ေနရူး စသည္တို႔ျဖစ္ၾက၏။ ဟုိခ်ီမင္းႏွင့္ ေမာ္စီတုံးက ကဗ်ာေတြေရးခဲ့ၾကၿပီး ေနရူး ကမူ စကားေျပမ်ားကုိေရး၏။
ထုိစဥ္က က်ေနာ္တုိ ့တေတြ အေလးအနက္ထားေလ့လာမွတ္သားခဲ့ရသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထဲတြင္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ၏ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး“ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း” လည္းပါ၀င္ခဲ့၏။ ဗုိလ္ခ်ုဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ႏုိင္ငံ ေရး ကိစၥမ်ားကုိ တဘက္ကေဆာင္ရြက္ရင္း မအားလပ္သည့္ ၾကားက ေဆာင္းပါးႏွင့္ ကုိယ္တုိင္ေရး အတၳဳပၸတိၱ တခ်ိဳ႕ေရးသား ခ်န္ရစ္ႏုိင္သည့္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တဦးျဖစ္၏။ အထူးသျဖင့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ဘ၀မွာ ကတည္းက ၿဗိတိသွ်ကဗ်ာဆရာ“ အားနက္စ္ ဟင္နေလ” ရဲ႕“ အႏုိင္မခံ ” ကဗ်ာကုိ ျမန္မာဘာသာျပန္ဆုိခဲ့ သည့္အခ်က္မွာ က်ေနာ္တို႔၏ ႏွလုံးသားကို ဆဲြေဆာင္ကုိင္လႈပ္ႏုိင္ခဲ့၏။
