ဖိုးလမင္းလည္း
သူ႔အဆင္းႏွင့္ အလင္းႏွင့္..
မီးတိုင္ငယ္လည္း
သူ႔အရြယ္ႏွင့္ အစြယ္ႏွင့္..
စပယ္ဦးလည္း
သူ႔ဂုဏ္ထူးႏွင့္ ငံုဖူးႏွင့္..
ပိေတာက္၀ါလည္း
သူ႔အခါႏွင့္ နံ႔သာႏွင့္..
ျမစ္ျပင္နက္လည္း
သူ႔သိုင္းကြက္ႏွင့္ လွိဳင္းယက္ႏွင့္..
စမ္းေခ်ာင္းေခြလည္း
သူ႔ေခ်ာင္းေရႏွင့္ ေလာင္းေလွႏွင့္..
မည္သည့္အရာ၊ မဆိုသာတည့္
သူ႔မွာကိုယ္႔မွာ၊ အလွသာတည့္..
သဘာ၀လွ်င္
အလွကိုယ္စီ၊ စြမ္းရည္ကိုယ္င
လက္ေဆာင္ငွ၏..
အလွ၀န္တို၊ မျငင္ၿငိဳႏွင္႔
၀န္တိုမႈသာ၊ မလွရာတည့္..
သူ႔ဂုဏ္သူ႔သိန္ ၊ သူ႔အရွိန္ႏွင့္
အခ်ိန္အခါ၊ ေနရာေဒသ
ဌာနအေလွ်ာက္၊ အေရးေရာက္သည္
စြမ္းေလာက္ႏိုင္သူခ်ည္းပါတက
( တင္မိုး )