2 3 4 5 6 7 8 9 10

Thursday, December 17, 2015

ဒီက်ခ်ိန္



ဗ်ိဳင္းညီေနာင္၊ အေတာင္ကျဖဴေဖြး။
ကမ္းစပ္မွာငိုင္
သူ႔လည္တုိင္ ေစြတေစာင္းနဲ႔
ေရတံငါ အစာေခ်ာင္းျပန္ေပ့ါ၊ ဒီ ေညာင္းၿပီေလး။

ကနန္းမ ရႊံစိုစို၊ တကိုယ္လံုး နီေထြး။
လက္မ တေထာင္ေထာင္နဲ႔
တြင္းေဘာင္မွာ မင္းေယာင္ ခင္းျပန္ေပ့ါ၊ ဒီ ဆင္းျပီေလး။

ပုစဥ္းေကာင္၊ အေတာင္က ေငြေမွး။
က်ဴရံုမွာ သူလံႈချပန္ေပ့ါ၊ ဒီ က်ၿပီေလး။

ဒီက်ခ်ိန္တန္၊ စုန္ျပန္ေပ့ါ ေဗဒါပန္း။
က်ဴရိုးရွင္ က်ဴပင္ရြက္နဲ႔၊ ခြန္းဆက္လုိ႔လြမ္း။

( ေဇာ္ဂ်ီ )

ကမ ၻာသစ္ 

Sunday, December 6, 2015

အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔ ★



★အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔★

ေဘြေကာင္းကင္ယံ၊ နိတံုစံသုိ႔၊ ဖန္၀ါေရာင္၀င္း၊ မိုက္ေမွာင္ခြင္းသည့္၊ 
ေနမင္းတရထည္၊ ေဆြအၾကည္လွ်င္၊ က်င့္ရည္ၿပည့္စံု၊ သြယ္သြယ္ဂုဏ္ႏွင့္၊ 
ေလာက္လံုအ၀၊ မင္းသမၼတ၏၊ ၀ံသႏြယ္လာ၊ ဘိရာဇာမွ၊ ေရကာတြက္စီ၊ 
ႏွစ္ရာခ်ီ၍၊ သံုးလီဒသ၊ မင္းသတၱတုိ႔၊ တည္စ ( တေကာင္း )၊ ၿမန္႔ေသာင္း 
( ေခတၱယံ )၊ ၿမိဳ႔ ( ပုဂံ ) တည့္၊ ဌာနံ ( ၿမင္စုိင္း )၊ ( စစ္ကိုင္း ) ( ပင္းယ )၊ 
( အင္း၀ ) သာစည္၊ ( ေတာင္ငူ ) ( ၿပည္ ) ႏွင့္၊ ဇာနည္ဘုန္းတန္း၊ ( ကုန္းေဘာင္ ) 
နန္းကို၊ သိမ္းၿမန္းဆက္ခံ၊ မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊ ကဒဏ္ေရႊခ်ဴ၊ ထီးပစၥဴၿဖင့္၊ 
ရိပ္ၿဖဴေဆာင္းကာ၊ စိုးအုပ္လာသည္။ ၿမန္မာတုိ႔ေသြး ေထာက္ခ်င့္ေတြး။
ေနေဒါင္းေတာင္ပံ၊ သကုဏံတည့္၊ ၀ဲပ်ံလူးခတ္၊ ၀ဠာရပ္မွ၊ နံဓာတ္ပ်က္ေၾကြ၊ 

ၿဂိဳဟ္ဆုိးေမႊလ်က္၊ ရေ၀ဦးကင္၊ ၾကငွန္းစဥ္ႏွင့္၊ ပလႅင္တိမ္ေပ်ာက္၊ 
ၿဗိတန္ေအာက္သုိ႔၊ ကံေလွ်ာက္ၾကမၼာ၊ က်ခဲ့ရွာ၍၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္၊ 
တြက္ဖြဲ႔စစ္ေသာ္၊ ေထာင္ႏွစ္ရွစ္ဆယ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ကယ္၌၊ ခ်ိန္၀ယ္သရဒ၊ 
ေဆာင္မုန္းလ၏၊ ပကၡဆုတ္ေက်ာ္၊ ဆယ္ရက္ေမာ္တြင္၊ ေက်ာင္းေတာ္သိပၸံ၊ 
ေနဗိမာန္မွ၊ နည္းစံထံုးတမ္း၊ ဥပေဒၾကမ္းကို၊ ႏွစ္၀မ္းမၾကည္၊ ေနာင္အရွည္ဖုိ႔၊ 
ေမွ်ာ္ရည္စိတ္ထား၊ ေက်ာင္းေတာ္သားတုိ႔၊ စိတ္အားမာန္တက္၊ ဖယ္ၾကဥ္ထြက္ခဲ့၊ 
ဘ၀ဂ္အာကာ၊ သိမ့္သိမ့္ၿငာသည္။ ၀ံသာဘုိ႔ေရး ေပ်ာက္လြင့္ေအး။
ေရႊေမာင္းေရာင္လွ်ံ၊ ဓာတ္ေမြဆံတုိ႔၊ ေပ်ာ္စံ၀ပ္ကိန္း၊ မ်က္စံလိန္းလ်က္၊ 

တစ္သိန္းေလာကဓာတ္၊ သံုးလူနတ္လွ်င္၊ တြားညြတ္လက္စံု၊ ရိွဦးလံႈရာ၊ 
တိဂံုယဂၤဏ၊ ေစတီယ၌၊ ေမာရ၀ံသံ၊ ဇာတိမာန္ႏွင့္၊ ဟိတ္ခံတန္ခုိး၊ 
မႏြမ္းညိႈးေအာင္၊ ၿငိမ္းထုိးသဖြယ္၊ ေနရွင္နယ္ဟု၊ တိမ္ကြယ္မေမ့၊ 
ဤခ်ိန္ေစ့က၊ ဤေန႔မဂၤလာ၊ ဤအခါတြင္၊ ရႊင္သာႏွစ္ေထာင္း၊ 
ၿခိမ့္ၿခိမ့္ေညာင္းလ်က္၊ ပန္းေပါင္းအမြန္၊ ေအာင္တံခြန္ႏွင့္၊ ပန္တင္သီးသီး၊ 
သင္းခ်ပ္တီးသုိ႔၊ ၿမန္႔ထီးတစ္ခြင္၊ လြတ္လပ္ယာဥ္၌၊ လ်င္လ်င္ေဆာစြာ 
ေဆာင္ပို႔ရာသည္။ စံရာတုိ႔ေက်း ေၿမွာက္ပင့္ေပး။

ေဇာ္ဂ်ီ ( ၁၉၂၄ )



၀ါးတစ္လံုးႏွင့္ လူဆယ္ေယာက္ ( ေမာင္ထင္ )


      ေရွးလြန္ေလၿပီးေသာအခါ ၿမန္တုိင္းဗာမာဏသီၿပည္တြင္ အဘိုးအုိတစ္ဦးသည္ သားတစ္က်ိပ္ႏွင့္အတူ ရြာသာယာ၌ ေနထုိင္၏။ သူ၏ သားမ်ားကား ေမာင္ေရႊရိုး၊ ေမာင္ညစ္၊ ေမာင္ပုပ္၊ ေမာင္ကတ္၊ ေမာင္က်ယ္၊ ေမာင္လည္၊ ေမာင္ေကာက္၊ ေမာင္ပ်င္း၊ ေမာင္ဖ်င္း၊ ေမာင္သစၥာ ဟူ၍တြင္၏။
            သားအေထြး ေၿပးလႊားတတ္ေသာအရြယ္တြင္ အဘုိးအုိ၏ မယားသည္ ကြယ္လြန္၏။ အဘုိးအုိလည္း သားတစ္က်ိပ္ကို ေၿခေမြးမီးမေလာင္ လက္ေမြးမီးမေလာင္ ေနႏိုင္ေလေအာင္ ေကြ်းေမြးသုတ္သင္သည္။ ဤသို႔လွ်င္ သားတုိ႔သည္ လူလားေၿမာက္လာၾကေသာ ဟူ၏။ သားအၾကီးကား ေမာင္ပဥၥင္း အရြယ္ရိွသည္။ သားေထြးကား ကိုရင္၀တ္လွ်င္ သကၤန္းႏိုင္ေသာအရြယ္ ေရာက္ေလၿပီ။.
            အဘုိးအုိသည္ ေနာင္ေရးကို ေမွ်ာ္ေတြးေထာက္ရႈ၍ ပစၥည္းဥစၥာတုိ႔ကို ၾကိဳတင္သိုမွီးၿပီးလွ်င္ သားတစ္က်ိပ္တြက္ ပဗၺဇိတမဂၤလာကို အထုိက္အေလ်ာက္ ဆင္ယင္က်င္းပႏိုင္ရန္ ၿပင္ဆင္ေလသည္။ အဘုိးအို၏ သဘာ၀ကား အဖတုိ႔၌ ရိွေသာ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာၿဖင့္ ၀တ္ၾကီး၀တ္ငယ္မွန္သမွ်ကို သားတုိ႔မပင္ပန္းရေလေအာင္ မိမိကခ်ည္း ထမ္းေဆာင္ေသာ သဘာ၀ၿဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခုအခါ မိမိသည္ အသက္အရြယ္ ၾကီးရင့္ၿပီၿဖစ္၍ မိမိကိုယ္တုိင္ အရာရာကို ထမ္းေဆာင္ၿခင္း မၿပဳႏိုင္ေသာေၾကာင့္ သားတုိ႔ကို ေတာက္တုိမယ္ရကိစၥတုိ႔၌ ေစခိုင္းရေလသည္။

Thursday, December 3, 2015

ေကာင္ေလး နဲ႔ ေခြးေလး




စတိုးဆိုင္ပိုင္ရွင္က ဆိုင္တံခါး၀မွာ ဆိုင္းဘုတ္အသစ္တစ္ခု
ထပ္ခ်ိတ္သည္။
“ေခြးေပါက္ကေလးမ်ား ေရာင္းရန္ရွိသည္” တဲ့။
သည္ေႀကာ္ၿငာမ်ဳိးကို ကေလးေတြအလြန္ စိတ္၀င္စားသည္။
သူတို႔က ေခြးခ်စ္တတ္သူမ်ား မဟုတ္လား။ ခဏအႀကာမွာပင္
ကေလးတစ္ေယာက္ ဆိုင္ေပါက္၀သို႔ ေရာက္လာသည္။
“ေခြးေလးတစ္ေကာင္ဘယ္ေလာက္ေရာင္းသလဲခင္ဗ်”
သူက ေမးသည္။

 “ေဒၚလာ ၃၀ က ၅၀ အထိ ေစ်းအစားစားရွိတယ္”
ဆိုင္ရွင္က ေၿဖသည္။
ေကာင္ေလး က သူ ႔အိတ္ထဲမွာ ရွိသည့္ ပိုက္ဆံအေႀကြေတြ ႏႈိက္ထုတ္သည္။
 “ကြ်န္ေတာ္ မွာ ၂ေဒၚလာ နဲ႔ ၃၇ဆင့္ ရွိပါတယ္။ ေခြးေလးေတြ
 ကြ်န္ေတာ္ႀကည့္လို႔ရမလားခင္ဗ်”
ဆိုင္ရွင္ကၿပံဳးသည္။
ထို႔ေနာက္ ေခြးအိမ္ထဲမွာရွိေနသည့္ ေခြးမႀကီးကို
 ေလခြ်န္ၿပီး ေခၚလိုက္သည္။
 ေခြးမႀကီး ဆိုင္ခန္းထဲေၿပး၀င္လာေတာ့ သူ႕ေနာက္က
 ေခြးေပါက္ကေလး ငါးေကာင္တန္းစီ၍ လိုက္ပါလာသည္။
ပိစိေကြးေလးေတြ ၊ အေမြးက သိတ္ရွည္ေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုး
အေမြးေတြဖံုးကာ လံုးေနသည္။ အဲသည္အထဲမွ တစ္ေကာင္က
 ဟိုးေနာက္မွာၿပတ္က်န္ခဲ့သည္။
သူက ေထာ့တီး ေထာ့နဲ႔ ႏွင့္ လမ္းမေလွ်ာက္တတ္သလို။
ေကာင္ေလးကသည္ဟာေလး ၿမင္ေတာ့
ခ်က္ခ်င္းစိတ္၀င္စားသြားသည္။
“ဒီေခြးေလးက ဘာၿဖစ္တာလဲဟင္”
ေခြးေလးမွာ ေမြးကတည္းကတင္ပါးဆံု အရုိးခြက္ပါမလာသၿဖင့္
တစ္သက္လံုး ေၿခေထာ့နဲ႔ ၿဖစ္ေနမည္ဟု တိရစၧာန္ေဆးကု ဆရာ၀န္က
 ေၿပာဆိုသည့္အေႀကာင္း ဆိုင္ရွင္ႀကီးကရွင္းၿပသည္။
ေကာင္ေလးက ပို၍ စိတ္၀င္စားသြားသည္။
“ဒီေခြးေလး ကြ်န္ေတာ္ ၀ယ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ” သူကဆိုသည္။
“ဟာ…မ၀ယ္ပါနဲ႔ကြ ၊ မင္း တကယ္လိုခ်င္ရင္ ငါေပးပါ့မယ္”
သည္စကားႀကားေတာ့ ေကာင္ေလး မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္။
သူက မေက်နပ္သည့္ အမူအရာမ်ဳိး ႏွင့္ ဆိုင္ရွင္ႀကီးကို
ေမာ့ႀကည့္ၿပီး ၿပန္ေၿပာသည္။
“အလားကားေပးတာကြ်န္ေတာ္မလိုခ်င္ဘူး ခင္ဗ် ၊
ဒီေခြးေလးလည္းက်န္တဲ့ေခြးေတြနဲ႔ တန္းတူ တန္ဖိုးရွိတာပဲ ၊
တစ္ၿပားသားမွ မေလ်ာ့ပါဘူး ၊ ကြ်န္ေတာ္ တန္ဖိုးအၿပည့္ပဲ ေပးမယ္ ၊
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္မွာ ေလာေလာဆယ္ ၂ေဒၚလာနဲ႔ ၃၇ဆင့္ပဲ ပါတယ္ ၊
အခု အဲဒါ ယူထားပါ ၊ ေနာက္ကို တစ္လ ဆင့္ငါးဆယ္စီ ေက်တဲ့အထိ
 ကြ်န္ေတာ္ ဆက္ေပးပါ့မယ္”
သို႔ေသာ္ စတိုးဆိုင္ရွင္က အေလွ်ာ့မေပး။
“မ၀ယ္ပါနဲ႔ ကေလးရ ၊ ေနာက္က်ေတာ့ မင္းစိတ္ပ်က္သြားလိမ့္မယ္ ၊
ဒီေခြးေလးက ေၿပးႏုိင္လႊားႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး ၊ မင္း နဲ႔
ခုန္ေပါက္ကစားႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး”
သည္အခါက်ေတာ့မွ ေကာင္ေလးက ဆိုင္ရွင္ႀကီးကို ေမာ့ႀကည့္ကာ
သူ႔ေဘာင္းဘီေအာက္နားစကို လွန္၍ ၿပရင္း ေလသံတိုးတိုး ႏွင့္ ေၿပာသည္။
“ကြ်န္ေတာ္လဲ ေကာင္းေကာင္းမေၿပးႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ ၊ ပါပီေလးခၿမာမွာ သူ႔ကို
ကိုယ္ခ်င္းစာမယ့္ လူတစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိဖို႔ လိုမွာေပါ့” တဲ့။

ေကာင္ေလး ၏ ဘယ္ေၿခေထာက္ကေလးက အေတာ္ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးပင္
သိမ္ေနေကာက္ ေနကာ လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္ရန္အတြက္ သတၱဳခ်ဳပ္တံမ်ားၿဖင့္
အားၿဖင့္ေပးထားရေလသည္။
..................................
Trs: ေဖၿမင့္  

ဒီဇင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔ အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ မသန္စြမ္းသူမ်ားေန ့ အတြက္

Tuesday, December 1, 2015

တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ




ကြ်န္ေတာ့္အသက္ သံုးဆယ္ပါ။ ကေလးတစ္ေယာက္အေဖပါ။
ကြ်န္ေတာ့္မွာ H.I.V ေရာဂါ စြဲကပ္ေနၿပီဆိုတာကို ဘန္ေကာက္မွာ
အလုပ္လုပ္ေနတုန္းသိခဲ့ရပါတယ္။
 ဓာတ္လိုက္ရာက ခြဲစိတ္ကုသမႈ ခံယူေတာ့ ဆရာ၀န္က ကြ်န္ေတာ့္ကို
 ေသြးအမ်ိဳးအစားသိဖို႔ ေသြးယူပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္မွာ H.I.V ပိုးရိွေနတယ္ဆိုတာ သိသြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက
ကြ်န္ေတာ့္ကို ဖြင့္မေၿပာပါဘူး ေဆးရံုမွာ တစ္လေလာက္ေနရပါတယ္။
ဆရာ၀န္က ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ႔ မိသားစုမွတ္တမ္းကို ေမးပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က ေန႔စားအလုပ္သမား။ တစ္ေန႔ ဘတ္ေလးရာ ရတယ္။
ဇနီးရိွတယ္။လက္ထပ္ခဲ့တာ သံုးႏွစ္ရိွၿပီ၊ သားသမီးေတာ့ မရေသးဘူး..
စသၿဖင့္ ရွင္းၿပပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဆရာ၀န္က ကြ်န္ေတာ့္မွာ H.I.V ပိုး
စြဲကပ္ေနၿပီလို႔ ဖြင့္ေၿပာပါေတာ့တယ္။

ကြ်န္ေတာ္ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ရပါ့မလဲ..။ ကြ်န္ေတာ္ငိုတယ္ ။
ဆရာ၀န္ကေတာ့  ဇနီးကိုဖြင့္ေၿပာဖို႔၊ ကေလးမယူဖို႔ ေၿပာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ မေၿပာရက္ဘူး။
မေၿပာခ်င္ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ေဆးရံုကဆင္းေတာ့ လက္ရိွ လုပ္ငန္းမွာပဲ ေၿခာက္လ
ဆက္လုပ္ပါတယ္။ ေနာက္ လုပ္ငန္းသစ္မွာ သံုးလ လုပ္တယ္..
အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္မၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့အရာ ၿဖစ္လာပါေတာ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးက သူ႔မွာ ကိုယ္၀န္ႏွစ္လ ရိွေနၿပီလို႔ ဖြင့္ေၿပာပါေတာ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္က ပထမေတာ့ ေပ်ာ္သြားတာေပ့ါေလ။ ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ
စိတ္ညစ္သြားရပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ကြ်န္ေတာ့္မွာက ေရာဂါဆိုးၾကီး
စြဲကပ္ေနၿပီပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးကို ဘယ္ပံုဘယ္နည္း ဖြင့္ေၿပာရမလဲ။
 ဖြင့္ေၿပာလိုက္ရင္ သူ ကြ်န္ေတာ့္ကို စြန္႔ခြာသြားေတာ့မယ္လုိ႔
ထင္တယ္။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က “မင္း သားဖြား ေဆးခန္း ၿပမလား..
မၿပဘူးလား..” ေမးရတာေပ့ါ။ သူက.. “ေလာေလာဆယ္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္လက
 ႏုေသးလုိ႔ မၿပေသးပါဘူး.. ေသခ်ာေအာင္ တစ္လ ေစာင့္ၾကည့္ဦးမယ္” လုိ႔
ရိုးရိုးပဲ ေၿပာရွာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က “ကေလးမယူခ်င္ေသးဘူးကြယ္ ..
ဖ်က္ခ်လိုက္ပါလား..” လို႔ ေၿပာေတာ့
သူက.. “ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲ” လို႔ ေမးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ မေၿဖခဲ့ပါဘူး။
သံုးလၾကာေတာ့ သူက ေဆးခန္းၿပဖို႔ ေၿပာပါေရာ။
အဲဒီညက ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ေမးပါတယ္။
“ငါ့မွာ AIDS ၿဖစ္ေနတယ္ဆုိရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..” လို႔..။
            သူက အားရပါးရ ရယ္ပါတယ္။ ဘာမေတာ့ မေၿပာပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္အၿဖစ္ကို ေၿပာၿပဖို႔ ဆံုးၿဖတ္ရပါေတာ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ မလိမ္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဖြင့္ေၿပာလိုက္ေရာ
သူဟာ အသံတိတ္သြားပါေတာ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတာကို ယံုၿပီး ဘာမွ
မေမးဘူး။ ၿပီးေတာ့တၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း စၿပီး ငိုလိုက္တာ တစ္ညလံုး
မတိတ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ သနားမိပါတယ္။
ေနာက္ေန႔မနက္မွာပဲ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကို ေဆးခန္းေခၚသြားပါတယ္။
ဆရာ၀န္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးမွာ H.I.V မစြဲကပ္ေလာက္ပါဘူးလို႔
ေၿဖသိမ့္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ကေလးဖ်က္ခ်ဖို႔ ဆိုတာကလည္း ဒီအခ်ိန္မွာ
သိပ္အႏ ၱရာယ္မ်ားသြားၿပီလုိ႔ ေၿပာၿပပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာ၀န္က
မိခင္ေလာင္းအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ကိစၥေတြလုပ္ေပးပါတယ္။
ေသြးစစ္ တာလည္း ပါတာေပ့ါေလ။
ဒီေတာ့မွ ဇနီးသည္က ဖြင့္ေမးရွာပါတယ္။
“ရွင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး H.I.V ရတာလဲ..” တဲ့။
“မင္းနဲ႔ လက္မထပ္ခင္ ယိုးဒယားေတာင္ပိုင္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္းက
မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္နဲ႔ ဆက္ဆံဖူးတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီ တစ္ခါပဲပါကြယ္..” လုိ႔..။ တကယ္လည္း
ကြ်န္ေတာ္ဟာ အဲဒီတစ္ၾကိမ္တည္း မိုက္မွားမိတာပါဗ်ာ..။
အလုပ္ၿပီးေတာ့ ဘန္ေကာက္ကို ၿပန္လာခဲ့ပါတယ္။
            ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးသည္ရဲ႕ ေသြးအေၿဖကို
 တထိတ္ထိတ္နဲ႔ နားေထာင္ရေတာ့မယ့္ေန႔ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ အၾကီးအက်ယ္စိတ္လႈပ္ရွားရပါတယ္။
 ေၾကာက္လုိက္တာလည္း လြန္ပါေရာ။
     
           
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို
ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးသည္မွာH.I.V ပိုး မေတြ႔ရပါဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္လုိက္တာေလ။ ကိုယ့္ဘ၀ကိုေတာင္ ေမ့သြားတယ္။
ကံေကာင္းလိုက္တဲ့ မိန္းမ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ေၿပာရတယ္။
“ေ႔ရွေလွ်ာက္ မင္းကို ပိုခ်စ္မယ္။ မင္းနဲ႔တို႔ရဲ ႔ ကေလးကို ပိုၿပီး
ဂရုစိုက္ ေစာင့္ေရွာက္မယ္၊
ငါ့ဘ၀မွာ အေကာင္းဆံုးေတြ ၿဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္ေတာ့မယ္၊
ငါတတ္ႏိုင္တာေတြ အကုန္လုပ္မယ္..” လုိ႔ ။
ကြ်န္ေတာ့္ ခ်စ္ဇနီးက ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ သားေလးတစ္ေယာက္
ေမြးဖြားေပးပါတယ္။ သားေယာက်္ားေလး..
ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ ခြန္အားသစ္ေတြ မဟုတ္လား။
                                                                            Trs:သုေမာင္                                                   
Japan International Cooperation Agency မွ ထုတ္ေ၀ေသာ 
ထိုင္းႏိုင္ငံ AIDS ေ၀ဒနာသည္မ်ား၏ ကိုယ္တုိင္ေရးအေတြ႕အၾကံဳမ်ား 
စုေပါင္းထားေသာ စာအုပ္မွ "တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ " ေခါင္းစဥ္ၿဖင့္   
ဆရာသုေမာင္ ဘာသာၿပန္ထားေသာ ဖစ္ရပ္မွန္ စာစုတစ္ပုဒ္ကို 
ကမ ၻာသစ္ စာဖတ္ ပရိသတ္မ်ား အတြက္ ၿပန္လည္မွ်ေ၀ေဖာ္ၿပပါသည္။
                                                                                                                        


Monday, November 30, 2015

စိတ္




လူ႔ၿပည္ နတ္ၿပည္ ၿဗဟၼာ့ၿပည္

က်င္လည္စိတ္ေၾကာင့္သာ..။

အပါယ္ေလးပါးသြားသူမ်ား

မွတ္သားစိတ္ေၾကာင့္သာ..။

နိဗၺာန္သာေခါင္ ေဘးမဲ့ေသာင္

စိတ္ေဆာင္ေရာက္မည္သာ..။

 ေတာင္တန္းသာသနာၿပဳဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဦးဥတၱမသာရ 



Friday, November 13, 2015

ရွင္သန္ျခင္း ဘ၀သစ္ပင္

 

လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ 
ကိုယ္ရပ္တည္ရာ အပင္ေတြရဲ ႔
ေလာင္းရိပ္ေတြေအာက္ကေန ၾကည့္ၾက 
တခ်ိဳ႔က်ေတာ့လည္း အေပၚကိုမျမင္ 
မာန္မာန အမုိးေအာက္ ပိတ္မိေနၾကရင္း 
သူကေတာ့ ဘာအပင္ ငါကေတာ့ ဘာအပင္
လူအခ်င္းခ်င္းၾကည့္ရင္း အခ်ိန္ေတြကုန္ၾက 
အတၱေတြနဲ႔ ေမာ 
ေမာဟေတာမွာ ေဒါသေတြဖက္
ေလာကေရစက္ေတြ ခန္းကုန္ၿပီလား

ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း ပန္းယိမ္းယိမ္း
လြင္ျပင္က်ယ္တစ္ခုကို လာၾကည့္ပါလား
ေနညိဳခ်ိန္ေလျပည္ညင္းက
ေတာင္တန္းျပာေတြေပၚ တိမ္ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့အခါ
ေမတၱာတရားဆြတ္ဖ်န္းထားတဲ့
ေလာကရဲ႕သစ္တစ္ပင္ဟာ
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကို ေျပာျပလိမ့္မယ္
ကမ ၻာေျမဟာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း..။
 

Thursday, November 5, 2015

ညီမေလး


ညီမေလးေရ..
ႏွင္းေတြတအားက်ေနတဲ့ဲ့အခါ
ကိုယ္တို႔ရဲ႕နံနက္ခင္းေလးကို
ေမ့မျပစ္လိုက္ပါနဲ႔...။

ညီမေလးေရ..
ေက်ာင္းစာအုပ္ၾကားမွာ
ကိုယ္ေရးေပးဖူးတဲ့ကဗ်ာေလးလို
ညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေလးက
ငိုေတာ့မယ္..။

ညီမေလးေရာ..
သံေယာဇဥ္ေတြပိုက္ေထြး
ဟိုး...အေ၀းကလမ္းကေလးကို
ေငးေနတုန္းပဲလား...။

ညီမေလးေရ..
အိပ္မက္ေတြကို
ဖ်က္မျပစ္လိုက္ပါနဲ႔
ကိုယ္တို႔ရဲ႕ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ေလး
သံေယာဇဥ္ေတြေအးကုန္လိုက္မယ္။


ဆူးငယ္သစ္(ေတာင္ၾကီး) 

Posted by suengethit on May 23, 2010 at 4:33pm 

Tuesday, November 3, 2015

အလွတရား ( ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက )



Beauty is serene and at the same time exhilararing; it increases one's sense of being alive.

အလွတရားဟာ ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းမႈရွိတယ္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ စိတ္ကို ရႊင္လန္းေစတယ္။
ရႊင္ျမဴးေစတယ္။ ၿပီးေတာ့ အသက္ရွင္ေနထိုင္တယ္ဆိုတဲ့
ခံစားမႈကိုလည္း ပိုၿပီးအားေကာင္းေစတယ္။
အလွအပကို မျမင္ရ မခံစားရတဲ့ေန႔ဟာ ေျခာက္ေသြ႔တဲ့
ေန႔ပဲျဖစ္တယ္။
ေလာကႀကီးကို ၾကည့္တဲ့အခါမွာ လြတ္လပ္တဲ့စိတ္နဲ႔
ၾကည့္တတ္ဖို အင္မတန္အေရးႀကီးပါတယ္။
လွတဲ့စိတ္နဲ႔ၾကည့္မွ လွတာကို ျမင္ႏုိင္မွာပါ။
လွပၿပီးေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရတာဟာ
က်န္းမာေရးအတြက္ အေကာင္းဆံုးေဆးျဖစ္ပါတယ္။
က်န္းမာမႈဟာ လွပမႈအတြက္အေရးပါဆံုးအခ်က္
လည္းျဖစ္ပါတယ္။

ေဆာင္းမနက္ေစာေစာ ဆုိေတာ့ႏွင္းကေလးေတြ
က်ေနတဲ့ အခိ်န္ ေရကန္ေလးဆီကို လာတဲ့ စမ္းေခ်ာင္း
ေသးေသးေလးရဲ႕ အေကြ႔အေကာက္ေလးေတြကို
ေက်ာ္ၿပီး စီးလာတဲ့ေရ သံရယ္၊ အိပ္တန္းက ထလို႔
အစာရွာၾက တဲ့ငွက္ကေလးေတြရဲ႔ ဘာသာဘာ၀
ေအာ္သံကေလးေတြကို ၾကားေနရ ၿပီး ေတာတန္း
စိမ္းစိမ္းေတာင္တနး္ျပာျပာၾကားကေန ႏွင္းမႈန္ကေလးေတြ
ကိုျဖတ္ၿပီး စထြက္လာတဲ့ အခါ ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုေလးရယ္၊
ၿမင္ေယာင္ၾကည့္လုိက္ပါ။ အဲဒါေတြဟာ တကယ့္ေလာကထဲ က
သက္ရွိပန္းခ်ီကားေလးပါပဲ။
ဒီလုိ အလွတရားေတြကိုၾကည့္တတ္ဖုိ႔ဆိုတာကေတာ့
ခ်စ္တတ္ တဲ့ မ်က္စိနဲ႔ ၾကည့္တတ္ဖုိ႔လုိပါလိမ့္မယ္။
အလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သဘာ၀ အလွကို
ခံစားမႈရွိမွသာ အဲဒီ အလုပ္ကို လုပ္ရတာေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္မွာပါ။
ဘယ္လုိအေၾကာင္းအရာကိုျဖစ္ပါေစ သူ႔သဘာ၀ နဲ႔သူ႔အလွကို
နက္နက္နဲနဲ ခံစားတတ္မွ သူ႔အေၾကာင္းကို သိမယ္
သူနဲ႔ေနရတာေပ်ာ္မယ္။ အဲဒါဟာ ကိုယ့္ ဘ၀ရဲ႔
အဓိပၸါယ္ျဖစ္လာပါမယ္။ ခ်စ္တတ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ၾကည့္မွသာ
အလွအပကိုျမင္ႏိုင္မွာပါ။
အလွအပကို ျမင္ႏုိင္မွ အလွအပကို ဖန္တီးႏိုင္မွာပါ။
အျပစ္ရွာခ်င္တဲ့သူဟာ အလွအပကိုမျမင္ႏုိင္ပါဘူး။
မလွတာကိုပဲျမင္ႏုိင္မွာပါ။ သူ႔အတြက္ေတာ့ ႀကီးမားတဲ့
ဆံုးရႈံးမႈႀကီးျဖစ္ပါတယ္။
အခုေခတ္မွာ ရုပ္ရည္လွပတာကို ပိုၿပီး အေလးထား
လာၾကတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ စိတ္ထားနဲ႔ အက်င့္
စာရိတၱကို အေလးထားတာနည္းလာပါတယ္။
လူတစ္ေယာက္ကိုျမင္ခါစမွာ ရုပ္ရည္ကို ပထမျမင္ရတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေရရွည္ ဆက္ဆံလာတဲ့အခါမွစိတ္ထားကိုျမင္လာတယ္။
ငယ္တယ္ေခ်ာတယ္ ဆိုတာက ကေလးဆန္တဲ့အလွႏုနယ္တဲ့
အလွျဖစ္ပါတယ္။
အသက္ နည္းနည္း ႀကီးသြားတဲ့အခါ ပိုၿပီး က်က္သေရ
ရွိလာတာရွိပါတယ္။ပိုၿပီးခန္႔ညားလာတယ္။
တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ မ်က္ႏွာျဖစ္လာတယ္။ ဥာဏ္ပညာ
ရင့္က်က္လာလုိ႔ ပိုၿပီးခိုင္မာတဲ့ ရင့္က်က္တဲ့
ရုပ္ရည္ျဖစ္ လာတယ္။ အားလံုးကိုနားလည္လက္ခံႏုိင္တဲ့
ႏူးညံ့တဲ့ စိတ္ထား ရွိလာလို႔ ႏူးည့ံတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔
အမူအရာျဖစ္လာ ပါတယ္။ ဘ၀အေတြ႔အႀကံဳ မ်ားလာလုိ႔
သတိနဲ႔ေနတတ္လို႔ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ေကာ္ငးေကာင္း
သိႏုိင္တဲ့ စိတ္ေနသေဘာထား ရင့္က်က္ေလးနက္လာတဲ့
အခါမွာစိတ္ရဲ႕ရင့္က်က္မႈ ေလးနက္မႈ သေဘာထားျပည့္၀မႈဟာ
မ်က္ႏွာမွာ ေပၚလြင္လာပါတယ္။




       ဒါေၾကာင့္ အသက္ႀကီးေလ အသိဥာဏ္ ရင့္က်က္ေလျဖစ္ေအာင္
သတိနဲ႔ေနတဲ့အေလ့ အက်င့္ လုပ္တဲ့သူဟာ အသက္ႀကီးေလ
က်က္သေရရွိေလ ခန္႔ညားေလျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ရင့္က်က္တဲ့
အလွဟာပိုၿပီးေတာ့ က်က္သေရ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
အသက္ႀကီးသြားရင္ ရုပ္ရည္မလွမပျဖစ္သြားမွာ
သိပ္စိုးရိမ္စရာ မလုိေတာ့ ပါဘူး။ စိတ္လွလာရင္
စိတ္ရဲ႔ေရာင္ျပန္ဟပ္မႈေၾကာင့္ ရုပ္ရည္လည္း
ေလးေလး နက္နက္ က်က္သေရ ရွိလာ ပါမယ္။
လွပခန္႔ညားလာပါမယ္။
အိုမွာေၾကာက္တာကေတာ့လူတိုင္းနီးပါးျဖစ္ပါတယ္။
အခုေခတ္မွာ အိုတာ ကို ဖံုးတဲ့ နည္းေတြ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရရွည္မွာေတာ့
ဘယ္ေလာက္ဖံုးဖံုး မရႏုိင္တဲ့ အဆင့္ကို
ေရာက္လာမွာပါပဲ။

ရုပ္ကို သိပ္တြယ္တာတဲ့သူအားကိုးတဲ့သူဟာ ရုပ္ေၾကာင့္
စိတ္ဆင္းရဲမွာပဲ၊ဒါေၾကာင့္ အသက္ႀကီးေလ
စိတ္ကိုပိုၿပီး ဦးစားေပးေလျဖစ္မွ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္
အသက္ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး စိတ္အို
မသြားေအာင္ေန တတ္ရင္ အသက္ႀကီးလာေလ ဘ၀ဟာ
ပိုၿပီးေလးနက္ေလ ေက်နပ္စရာ ေကာင္းေလျဖစ္လာမယ္။
သတိနဲ႔၊ ေနတဲ့စိတ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွမအိုပါဘူး၊
တေျဖးေျဖး ပိုရင့္က်က္လာတာပဲ၊ရင့္က်က္တာနဲ႔ အိုတာ
မတူပါဘူး။ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းၿပီးေတာ့ ၾကည္လင္ေနတယ္၊
စိတ္ထားက ႏူးညံ့ၿပီး ခိုင္ခန္႔ေနတယ္၊ စိတ္ဓါတ္က
လြတ္လပ္ေနတယ္၊မ်က္ႏွာမွာ ေမတၱာ၊
ကရုဏာေပၚေနတယ္၊ အဲဒါမွ အင္မတန္ေလးနက္တဲ့
လွပတဲ့ သေဘာတစ္မ်ိဳးပါပဲ၊
တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့မ်က္ႏွာကို ျမင္ရရင္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္
၊ရိုးသားျဖဴစင္တဲ့ မ်က္ႏွာကို ျမင္ရရင္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္၊
စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ကိုေပးႏုိင္လို႔လွတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္
လူေတြကကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ ရႈပ္ေနတတ္ၾကတာေလ။
ပတ္၀န္းက်င္ကို ေသေသခ်ာခ်ာသတိမထားမိၾကဘူး။
ၾကည့္သာ ၾကည့္တယ္ ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ၾကဘူးေလ။
မျမင္ေတာ့ ေလာကႀကီးဘယ္ေလာက္လွပတယ္
အံ့ၾသစရာေကာင္းတယ္ ဆိုတာကိုမခံစားတတ္ဘူးေပ့ါ။
မနက္ေစာေစာႏုိးတိုင္းႏုိးတုိင္း ေလာကႀကီးဟာ အင္မတန္
အံ့ၾသစရာ ေကာင္းပါလားေဆိုတာခဏေလးျဖစ္ျဖစ္
ခံစားၾကည့္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ အရာရာတိုင္းဟာ
သိပ္အံ့ၾသစရာေကာင္းပါတယ္။ အံ့ၾသတတ္တဲ့စိတ္
ေပ်ာက္သြားရင္ ဘ၀တစ္ခုလံုး ဟာေျခာက္ခမ္း သြားၿပီး
ဘာမွစိတ္၀င္စားစရာမရွိေတာ့ပါဘူး။
ပိုက္ဆံကိုပဲ စိတ္၀င္စားတဲ့ သူရဲ႕ဘ၀ ဟာ ေတာ္ေတာ္ကို
တန္ဖိုး နိမ့္ပါတယ္။

သဘာ၀ကိုမခ်စ္တတ္တဲ့သူ၊တန္ဖိုးမထားတတ္တဲ့သူ၊
သဘာ၀အလွတရားကို မခံစားတတ္တဲ့
သူေတြ မ်ားလာရင္ ေလာကႀကီးပ်က္စီးသြားမယ္ေလ။
သဘာ၀အလွတရားဟာ ၾကည့္လုိ႔မ၀ေအာင္
လွပါတယ္။ အဲဒါေတြကို ျမင္တတ္၊ခံစားတတ္ရပါမယ္။
ဒီလိုခံစားတတ္မွ လူရ႕ဲစိတ္ဟာ အသက္၀င္ေနမွာပါ။
ဒီလိုသဘာ၀အလွကို ခံစားတတ္မွ သူ႔ကို တန္ဖိုးထားမယ္ ၊
ထိန္းသိမ္းမယ္ေလ။
အခုေခတ္ လူေတြဟာ သဘာ၀ေရေျမ၊
သစ္ပင္ေတာေတာင္ေတြကို တန္ဖိုးထားရမွန္း
မသိၾကလုိ႔ ဖ်က္ဆီးေနၾကတာေတြ႔ေနရ ပါတယ္။
သဘာ၀ေလာကႀကီးပ်က္စီးသြားရင္ဘယ္မွာ
သြားေနၾကမလဲ။
အလွအပကို မသိႏုိင္မခံစားႏုိင္လို႔ရွိရင္ ဒီေလာကႀကီးကို
ညစ္ပတ္ေအာင္လုပ္မယ္၊ ဒီေလာကႀကီး ပ်က္ဆီးေစမယ့္
အျပဳအမူမ်ိဳးလုပ္မယ္၊ ၀တ္တာ၊စားတာ၊ေျပာတာ၊ဆိုတာကအစ
ဆုတ္ယုတ္ သြားမယ္၊ ပ်က္စီးသြားလိမ့္မယ္ေနာ။အဲဒီေတာ့
ေလာကႀကီးကို တိုးတက္ေစခ်င္ရင္ လူေတြကို ေသေသ
သပ္သပ္ လွလွပပေနတတ္၊ ထိုင္တတ္၊ေျပာတတ္ဆိုတတ္ေအာင္
သင္ေပးဖုိ႔ လိုတယ္။သာမန္လူေတြဟာ အေပၚယံအလွတရားေတြကို
ခံစားရတဲ့ အရသာကိုမ်ားေသာအားျဖင့္ ၾကိဳက္ၾကပါတယ္။
ဥာဏ္ အဆင့္ျမင့္ သူ ၊ စိတ္ေနသေဘာထားတည္ၿငိမ္
သူေတြကေတာ့ ဥာဏ္နဲ႔ ေလးေလးနက္နက္သိတဲ့အရသာကို
ပိုၿပီးႏွစ္သက္ၾကပါတယ္။

I am here to contribute beautiful to the world.
ဒီေလာကႀကီးမွာ ငါ လူျဖစ္ေနတာ ေလာကကို
လွပတာေတြေပးဖုိ႔ပါတဲ့။

May your world always be as beautiful as
you make it for others.
သူတစ္ပါးအတြက္ ေလာကကို လွပေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္သေလာက္
သင့္ေလာကလည္း အစဥ္အၿမဲလွပပါေစ။

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက


Sunday, November 1, 2015

ဘ၀ထဲက အလွေစတနာ



ေစတနာၿဖင့္
ၿပည္ရြာအက်ိဳး၊ လူ႔အက်ိဳးအတြက္
တင့္ၿဖိဳးေစေသာ၊ သာေစေသာ ဟု
သေဘာၿပည့္၀၊ စိတ္ဆႏၵႏွင့္
ဘ၀အလွ၊ ဆင္ယင္သခဲ့
ဘ၀ထဲက ေစတနာရွင္..။
တစ္ဦးသူလွ်င္
စင္ၿဖဴေမတၱာ၊ ေစတနာကို
ရင္မွာခံစား၊ သိမွတ္မွားလ်က္
စိတ္ထားၿငိဳၿငင္၊ အၿပစ္ၿမင္ေစ
အသင္ လုပ္ရပ္၊ တစ္ခန္းဇာတ္၏
မွတ္တမ္းေခ်ဖ်က္ မရေခ်..။
ႏႈတ္အာစႏွင့္
ဖြင့္ဟထုတ္ေဖာ္၊ ေခါင္းလည္ေမာ္၍
ေၾကြးေၾကာ္ဟန္ၿပင္၊ မၿပဳခ်င္နဲ႔..။
လူ႔သမိုင္း၀ယ္
ဂုဏ္လိႈင္းၿပည့္၀၊ သင့္စြမ္းစၿဖင့္
အလွေနၿခည္၊ ပြင့္သစ္စည္ေစ
ၿပည္သူလူထု၊ ၾသဘာၿပဳ၍
ခ်ီးပေၿပာဆို၊ လက္ကမ္းၾကိဳလ်က္
ထိုထိုေၾကာင္းအင္၊ ကမၺည္းတင္လိမ့္
အၿမင္တရား ပြားပါေလ..။
ဘ၀အလွ၊ ဆင္ယင္သေပ့ါ
ဘ၀ထဲက အလွ ေစတနာ..။

Thursday, October 22, 2015

အေမ့အိမ္



အေမမရွိလွ်င္၊ ေရႊအတိဆင္ေစဦးေတာ့၊
အျမင္သာအသြင္ဆန္းေပလိမ့္
နန္းေတာ္ႀကီးအရုပ္အိမ္။
အေမရွိလွ်င္ေပါ့ ေရႊမရွိခ်င္ေနပါေစဦးေတာ့
အဆင္းဗလာမြဲႏုတ္ေသးေသာ္လည္း
တဲကုတ္ကေလးေအးရိပ္ၿငိမ္။
ခဲြမလႊတ္ႏုိင္ဘူး၊စြဲညႊတ္ခဲ့အေမ့အိမ္
သားအမိအိမ္
ပတၱျမားမရွိစိန္မစီေသာ္လည္း...
မမွိန္ၿပီေမတၱာတန္ခိုးေၾကာင့္....
ရိုးလုိ႔မသြား........။
                                                   (ကိုရိုး)


Saturday, October 17, 2015

ေနေရာင္ၿခည္သည္ အဆစ္အမ်က္ေရာင္ရမ္းနာအား ေလ်ာ့က်ေစႏိုင္





            ေနေရာင္ၿခည္မ်ားမ်ားရရိွေသာ ရာသီဥတုမ်ိဳးတြင္ ေနထိုင္ၾကသူမ်ားသည္ အဆစ္အမ်က္ေရာင္ရမ္းကိုက္ခဲသည့္ ေ၀ဒနာခံစားရမႈကို ေလ်ာ့နည္းေစသည္ဟု အေမရိကန္သုေတသနပညာရွင္မ်ားက ေၿပာၾကားခဲ့သည္။ သုေတသီမ်ားသည္ ေနေရာင္ၿခည္ရရိွမႈႏွင့္ အဆစ္အမ်က္ေရာင္ ေရာဂါတုိးလာေစမႈ အႏ ၱရာယ္တုိ႔အၾကား ဆက္ႏႊယ္မႈရိွသည္ဟု အၾကံၿပဳ ေဆြးေႏြးၾကၿပီးေနာက္ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္သိန္းေက်ာ္တုိ႔အား စမ္းသပ္မႈမ်ားၿပဳလုပ္ကာ ေလ့လာခဲ့ၾကသည္။
            သုေတသီမ်ားသည္ ေနေရာင္ၿခည္မွရေသာ ဗီတာမင္ဒီက လူ႔ခႏၶာကိုယ္အား ကာကြယ္မႈေပးႏိုင္သည္ဟု ေတြးဆ သံုးသပ္ခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္တစ္ေနကုန္ ေနပူထဲတြင္ မေနသင့္ဟု သတိေပးတားၿမစ္ထားသည္။
            အဆစ္အမ်က္ေရာင္ ေရာဂါဆုိသည္မွာ လူ႔ခႏၶာကိုယ္တြင္းရိွ ကိုယ္ခံအား ဖြဲ႔စည္းပံုစနစ္က အဆစ္အမ်က္မ်ားကို တိုက္ခိုက္ၿခင္းအားၿဖင့္ ၿဖစ္လာရၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ထုိေရာဂါသည္ နာက်င္မႈေ၀ဒနာကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ခံစားရေစသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားတြင္ အၿဖစ္မ်ားေလ့ရိွသည္။ သို႔ေသာ္ ေ၀ဒနာရွင္မ်ား၏ ကိုယ္ခံအားစနစ္ၿဖင့္ မည္သို႔မည္ပံု ပတ္သတ္သည္ ကိုမူ မသိရေသးဟု ဆုိထားသည္။


            ဟားဗတ္ေဆးေက်ာင္းမွ သုေတသနပညာရွင္မ်ားသည္ အမ်ိဳးသမီးတစ္သိန္းေက်ာ္ခန္႔ ပါ၀င္ေသာ အုပ္စုႏွစ္စုကို ေလ့လာ သုေတသနၿပဳခဲ့ၾကသည္။ အဆုိပါ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ေနထုိင္ရာေဒသကိုအေၿခခံကာ ခရမ္းလြန္ေရာင္ၿခည္ မည္မွ် ထိေတြ႔မႈ ရိွသည္ကို ခန္႔မွန္းကာ ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာမႈမ်ား ၿပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ပထမအုပ္စုတြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ ခရမ္းလြန္ေရာင္ၿခည္အမ်ားဆံုး ရရိွရာ ေဒသတြင္ ေနထုိင္သူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ ခရမ္းလြန္ေရာင္ၿခည္ အနည္းငယ္ ရရိွေသာ ေဒသတြင္ ေနထုိင္သူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားထက္ အဆစ္အမ်က္ေရာင္ေရာဂါ ၂၁ % ေလ်ာ့နည္းသည္ကို ေတြ႔ရိွရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဒုတိယအုပ္စုတြင္မူ ခရမ္းလြန္ေရာင္ၿခည္ရရိွမႈ အဆင့္သည္ အဆစ္အမ်က္ေရာင္ေရာဂါအား အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မေပးႏိုင္သည္ကို ေလ့လာေတြ႔ရိွခဲ့ရၿပန္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယင္းသုေတသီမ်ားသည္ ခရမ္းလြန္ေရာင္ၿခည္သည္ အဆစ္အမ်က္ေရာင္ရမ္းေ၀ဒနာ ေလ်ာ့က်ေစႏိုင္မႈ ရိွ၊ မရိွကိုပါ ဆက္လက္ သုေတသနၿပဳ ေလ့လာခဲ့ၾကသည္။

            “ အဆစ္အမ်က္ေရာင္ေရာဂါကို ကာကြယ္ႏိုင္ဖုိ႔ ေနေရာင္ေအာက္မွာ တစ္ေန႔လံုးထုိင္ေနဖုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ အၾကံမၿပဳခ်င္ ပါဘူး.. ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ခရမ္းလြန္ေရာင္ၿခည္ဟာ အသားအေရေတြကို ေနေလာင္ေစရံုသာမက အေရၿပားကင္ဆာကုိပါ ၿဖစ္ႏိုင္ေၿခတုိးပြားေစလုိ႔ပါ” ဟု သုေတသီမ်ားက ေၿပာၾကားခဲ့သည္။

            အဆစ္အမ်က္ေရာင္ရမ္းနာ သုေတသနပညာရွင္ ပါေမာကၡတစ္ဦးကကမူ “ေလ့လာမႈေတြ ၿပဳလုပ္ခဲ့ရာမွာ ဗီတာမင္ဒီဟာ အဆစ္အမ်က္ေရာင္ေရာဂါအတြက္ အသံုး၀င္တဲ့ ကုသမႈတစ္ခု ၿဖစ္တယ္ဆုိတာေတာ့ သက္ေသမၿပရေသးပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ အဆစ္အမ်က္ေရာင္ေရာဂါရိွေနတဲ့ ေ၀ဒနာရွင္ေတြမွာ ဗီတာမင္ဒီ ခ်ိဳ႔တဲ့ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဗီတာမင္ဒီဟာ အဲဒီ အဆစ္အမ်က္ေရာင္ ေရာဂါ မၿဖစ္ေအာင္ တားဆီးေပးႏိုင္သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ နာက်င္မႈေ၀ဒနာကို ေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္သလား ဆုိတာကို သိဖုိ႔ သုေတသနၿပဳ ေလ့လာေနဆဲ ၿဖစ္ပါတယ္” ဟု ေၿပာၾကားခဲ့သည္။

            ေႏြရာသီတြင္ ေနေရာင္ထဲသုိ႔ ၁၅ မိနစ္ခန္႔ ထြက္ေပးသင့္ေၾကာင္း မ်က္ႏွာလက္ေမာင္းတုိ႔ကို ဗီတာမင္ဒီ ၿပည့္ၿပည့္၀၀ ရရိွေအာင္ ေနေရာင္ၿခည္ႏွင့္ ထိေတြ႔မႈေပးသင့္ေၾကာင္းကိုပါ အၾကံၿပဳ ေၿပာဆုိခဲ့သည္။

ၿမတ္မြန္ေထြး / Myanma Alinn Daily

Recent Posts

လစဥ္အလုိက္ တင္ခဲ့ေသာ ပိုစ့္မ်ား

Popular Posts

ျမန္မာ့ေျမ

erer-outer'>