ခေလာက္နီေက်းရြာတြင္ၿဖစ္သည္။
ခေလာက္နီရြာသား ေမာင္ေက်ာ္ၾကားမွာ အလြန္အၾကြားထူသူၿဖစ္၏။ သူ႔တြင္ စက္ဘီးရိွလွ်င္ ဆုိင္ကယ္ၿဖစ္ေအာင္ ေၿပာသည္။ သူ႔တြင္ ေထာ္လာဂ်ီရိွလွ်င္ ပါဂ်ဲရိုးၿဖစ္ေအာင္ ေၿပာႏိုင္သူၿဖစ္သည္။
ယုတ္စြအဆံုး သူ႔မိန္းမ ဂြတိုမကိုပင္ နတ္သမီးတမွ် လွပသေယာင္ ေၿပာႏိုင္စြမ္းရိွသည္။
သူသည္ ၿမိဳ႔ၾကီးသို႔ အေရာက္အေပါက္လည္းမ်ားသူမုိ႔ ဘယ္ေနရာတြင္ ဘာရၿပီး ဘယ္ေနရာတြင္ ဘာပစၥည္း မ်ား ေပါေခ်ာင္ေကာင္း ရႏိုင္သည္ကို သိသည္။.
ယခုလည္း ၿမိဳ႔သုိ႔ေရာက္ခုိက္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုေခၚၿပီး သူတုိ႔အိမ္တြင္ အသံုးလုိေသာ ဒီဗီဒီႏွင့္ေဆာင္းေဘာက္(စ္) လုိခ်င္ေၾကာင္း ေၿပာ၍ အေဖာ္အၿဖစ္ လုိက္ေပးခဲ့ရၿခင္း ၿဖစ္၏။
သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ ပလာဇာအႏွံ႔ လိုက္လံၾကည့္ရႈၿပီးေသာအခါ ေစ်းသင့္၍ ပစၥည္းစံုမည္ထင္ေသာ ဆုိင္တစ္ဆုိင္ကို ေရြး၀င္ လိုက္သည္။.
“ဒါကေတာ့ ဂ်ပန္စက္ေပ့ါ၊ အသံထြက္ေကာင္းတယ္..အၾကမ္းလည္းခံတယ္..စပီကာက အစ တုန္ခါမႈမရိွေတာ့ အသံထြက္ ၾကည္တယ္..လူၾကိဳက္မ်ားတယ္”
ေသးသြယ္ေသာ ဒီဗီဒီစက္ႏွင့္ ေဆာင္းေဘာက္(စ္)ကို ေစ်းသည္က ထုတ္ၿပ၏။ ပံုစံေလးက မဆုိးလွပါ။ ေသးငယ္ေသာ္လည္း က်စ္က်စ္လစ္လစ္ႏွင့္မုိ႔ မာေရကို ၿမင္ေနရသည္။
“ေစ်းႏႈန္းကေကာ”
ကြ်န္ေတာ့္အေမးကို ေစ်းသည္က..
“သံုးေသာင္းခြဲပါခင္ဗ်..တစ္ႏွစ္အာမခံပါတယ္..တစ္ႏွစ္အတြင္း သဘာ၀အတုိင္း ပ်က္စီးခဲ့ရင္ ဒီကေန အသစ္တစ္လံုး ၿပန္လဲေပးပါတယ္” အာမခံကတ္လည္းပါ၍ ကြ်န္ေတာ္လြန္စြာ သေဘာက်သြားသည္။ ေရရွည္သံုးလွ်င္ အသံုးခံမည့္ စက္ကိုး။ ဒါကို ေမာင္ေက်ာ္ၾကားက သိပ္မၾကိဳက္။ ေနာက္တစ္လံုးၿပခုိင္း၏။
“ဒါက ကိုရီးယားစက္ပါ..သူလည္း လူသံုးမ်ားၿပီး အၾကမ္းခံပါတယ္”
စက္က ကိုရီးယားနာမည္ၾကီး တံဆိပ္တစ္ခုပါ။ ဂ်ပန္စက္ထက္ အနည္းငယ္ပိုၾကီးၿပီး အေရာင္အေသြးပိုစံုေနတာ ေတြ႔ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၾကည့္ရတာက ဂ်ပန္စက္ေလာက္ အားမရိွ။ အနည္းငယ္ပိုၾကီးၿပီး “ဖြယ္” ေနသေယာင္ ထင္ရသည္။
“ေစ်းႏႈန္းကေကာ”
“သံုးေသာင္းပါခင္ဗ်..ေၿခာက္လ အာမခံပါတယ္၊ ေၿခာက္လအတြင္း ပ်က္စီးမႈၿဖစ္ခဲ့ရင္ အသစ္ၿပန္လဲေပးပါတယ္”
သူ႔ေစ်းႏွင့္သူ႔ပစၥည္း မဆုိးဘူးဟုပင္ သတ္မွတ္ရေပမည္။ ဥပမာ တစ္ႏွစ္သံုးရေစဦး။ ဒီစက္အတြက္ တစ္ေန႔ တစ္ဆယ္ပင္မက်။ သံုးမယ္ဆုိ သံုးေပ်ာ္ေသာအဆင့္။
ဒါကို ေမာင္ေက်ာ္ၾကားက မၾကိဳက္ေသး။
“စက္ေတြရိွရင္ ထပ္ၿပပါဦး” ဟု ေစာဒကတက္၏။
ေနာက္ဆံုးတြင္ ေစ်းသည္က ပံုးၾကီးတစ္ပံုး မလာ၏။ ပံုးၾကီးကို ဖြင့္ခ်လိုက္ေသာအခါ အေရာင္အေသြး ၿပိဳးၿပိဳး ၿပက္ၿပက္ႏွင့္ ထင္သည္ထက္ ၾကီးမားေနေသာ စက္တစ္လံုးထြက္လာ၏။
“ဒါကေတာ့ တရုတ္စက္ပါ..အာမခံကတ္ေတာ့ မပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အိမ္မွာထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ခန္႔ခန္႔ထည္ထည္နဲ႔ ၾကည့္လုိ႔ ပနံရပါတယ္ ..တခ်ိဳ႔လည္း သံုးၾကပါတယ္”
ထိုစက္ၾကီးၿမင္ရမွ အၾကြားထူ ေမာင္ေက်ာ္ၾကား အားရသြား၏။
“ကဲ ဒါၾကီး ဖြင့္ၿပပါဦး” ဟု ဆို၍ ဖြင့္ၿပခုိင္း၏။
ဖြင့္လုိက္ေသာအခါ ေရာင္စံုမီး ၿပိဳးၿပိဳးပ်က္ပ်က္ႏွင့္ အလွဴအိမ္ထက္ ေရာက္သြားသလုိ ေပၚလာသည္။ ၾကီးမားေသာ ေဆာင္းေဘာက္(စ္)ၾကီး မွ တအုန္းအုန္းႏွင့္ တုန္ခါေလာက္ေအာင္ ထုေနေတာ့သည္။
ရြာသားေမာင္ေက်ာ္ၾကား အားရၿပီး..
“ေစ်းႏႈန္းက ဘယ္ေလာက္လဲ”
“ႏွစ္ေသာင္းတည္းပါ..ေစ်းသင့္ပါတယ္”
ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ ရြာမွာ ၿပန္ၾကြားရ ၿပီးေရာ ဆုိေသာ ေမာင္ေက်ာ္ၾကား ထုိစက္ကို ၀ယ္ယူ၍ ေငြေခ်သည္။. ထုိေတာ့မွ စက္ကို အေသအခ်ာၾကည့္၍ သတိထားမိသည္။
“ေဟ့ေကာင္ မင္းစက္က ဘာတံဆိပ္မွလည္း မပါပါ့လား၊ အရွင္းၾကီးေနာ္”
ကြ်န္ေတာ့္အေမးကို ေစ်းသည္က
“ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်.. တရုတ္စက္ေတြက ဒီအတုိင္းလာတာပါ၊ အဲ.. ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဆုိင္မွာ ကုန္ပစၥည္း တံဆိပ္ခ်ည္းပဲ သီးသန္႔ရိွပါတယ္ ခင္ဗ်၊ ဒီစက္ေတြရဲ႔ အားသာခ်က္က ပိုင္အုိးနီးယား တံဆိပ္ကပ္လုိက္ရင္ ဒီစက္က ပိုင္အုိးနီးယား ၿဖစ္သြားၿပီး ဆပ္ေဆာင္းတံဆိပ္ကပ္လိုက္ရင္ ဆပ္ေဆာင္း ၿဖစ္သြားပါေတာ့တယ္”
ေစ်းသည္၏ ရွင္းၿပစကားကို ေမာင္ေက်ာ္ၾကား ၀မ္းသာသြားသည္။
“ဟန္က်လုိက္ေလဗ်ာ၊ က်ဳပ္တုိ႔ခေလာက္နီ ရြာသားေတြက ဒီစက္နဲ႔တထပ္တည္းဗ်၊ တေထရာတည္းပဲ”
သူ႔စကားေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိ၏။
“ဘာလုိ႔လည္းကြ”
ကြ်န္ေတာ့္အေမးကို ေမာင္ေက်ာ္ၾကား..
“ဆရာပဲ စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ သူတုိ႔စိတ္ထဲမွာ ေဟာဒီ ေဆာင္းေဘာက္စ္ ၾကီးလုိ သူတုိ႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဘာတံဆိပ္မွ မရိွဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဆိုနီတံဆိပ္ကပ္လုိက္၊ သူတုိ႔ဆိုနီၿဖစ္သြားေရာ၊ အဲ.. ဆုိနီ အေၿခအေန မေကာင္းလုိ႔ အဲလ္ပဲလ္ တံဆိပ္ ေၿပာင္းကပ္လုိက္၊ သူတို႔ အဲလ္ပဲလ္ ဘက္က အဆင္သင့္ပဲဗ်။ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္တုိ႔ခေလာက္နီရြာသားမ်ားကို ေဟာဒီစက္နဲ႔ တူတယ္လုိ႔ ေၿပာတာ”
သူေၿပာေတာ့လည္း နားထဲ ရွင္းသလုိ၊ မရွင္းသလုိ။
“ဘာတံဆိပ္မွ မရိွတဲ့လူေတြ၊ ဆုိနီတံဆိပ္ကပ္ရင္ ဆုိနီၿဖစ္ေနတဲ့လူေတြ၊ ဆုိနီအေၿခအေနမေကာင္းလုိ႔ အဲလ္ပဲလ္ တံဆိပ္ ကပ္ရင္ အဲလ္ပဲလ္ ၿဖစ္ရတဲ့ လူ႔ပန္းသီးေတြ”
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ရြာၿပန္သြားေသာ ေမာင္ေက်ာ္ၾကား ဖုန္းဆက္လာသည္။
“ဆရာ.. တရုတ္စက္ဆုိတဲ့အတုိင္း တစ္ရက္တည္းနဲ႔ စုတ္သြားၿပီ”
အၾကည္ေတာ္
popular news Vol 16.No 45
No comments:
Post a Comment