ေမတၱာခရီးသည္ႀကီး၏ လြမ္းစရာ့ကဗ်ာမ်ား

...``ေမတၱာလက္နက္´´....ေမတၱာလက္နက္ဆိုတာ
ပကတိမ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္လို႔မျမင္ႏိုင္ဘူး. သိမ္ေမြ႔နက္နဲတယ္.
ကိုင္ျပစရာမရွိဘူး. မိမိစိတ္ထဲကျဖစ္ေစရတယ္. သတၱ၀ါအားလံုးကို
ခ်မ္းေျမ့စြာရွိၾကရန္ ဆႏၵႀကီးမားရတယ္. ခ်စ္ခင္ျခင္း. ၾကင္နာျခင္း.
သနားတတ္ျခင္းဆိုတဲ့ စိတ္ထား မိမိ၏စိတ္သႏၱာန္၌ အၿမဲကိန္း၀ပ္ေနေစတယ္.
ဒီလိုအၿမဲကိန္း၀ပ္ေနေစရျခင္းကို ေမတၱာလက္နက္ေဆာင္တယ္လို႔ေခၚတယ္
. ဒီလိုလက္နက္ကိုင္ေဆာင္ျခင္းကို အေလ့အထျပဳယူၾကလွ်င္ လူတိုင္းရႏိုင္ပါတယ္.
မခက္ခဲပါဘူး. ေမတၱာဓါတ္ကို မိမိစိတ္အာရံု၌ ထံုေနေအာင္
ေနရာမလပ္ပြားမ်ားေနရတယ္. တကယ္သန္႔ရွင္းေသာ ေမတၱာစိတ္ျဖင့္
သတၱ၀ါအားလံုးတို႔အေပၚ လႊမ္းၿခံဳ၍ ေမတၱာပြားေပးရတယ္. အေလ့အထျပဳဖန္မ်ားေတာ့
ေပ်ာ္စရာႀကီးတစ္မ်ဳိးကဲ့သို႔ ခံစားၾကရပါလိမ့္မယ္´´...

...``ခရီးသြားလာရာတြင္ ေဘးရန္ကင္းေစလိုလွ်င္ မိမိသြားလိုေသာခရီးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္စီသို႔ စိတ္အာရံုညႊတ္၍ ေမတၱာပို႔လြတ္ရတယ္. သတၱေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး မိမိစိတ္တြင္
ရန္သူဟူ၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် ရွာမရသည့္အထိ သတၱ၀ါအားလံုးအေပၚ
အညီအမွ်ၾကည္လင္ေသာ ေမတၱာစိတ္ကိုျဖစ္ေစရတယ္. လိုရင္းလိုက္နာရမွာက ဒါပါဘဲ...´´
ခ်င္းဒကာမ်ားအဖို႔ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် မၾကားရစဖူးေသာ တရားဆန္း.စကားဆန္းျဖစ္ေန၍
စိတ္ပါ၀င္စားစြာ နားေထာင္ေနၾကသည္။ ခ်င္းဒကာမ်ားသည္ တရားေဟာေနသည့္
ဘုန္းႀကီး၏မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ကာၾကည့္ကာႏွင့္ မီးလွဳံေနၾကရင္း
သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ``တကယ္အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ စကားထူးေတြပါဘဲေနာ္´´ ဟူ၍
တီးတိုးခ်ီးမြမ္းစကားေတြကို ေျပာ၍ မဆံုးႏိုင္ေအာင္ရွိေနၾကတယ္. `` ငါတို႔ျမန္မာျပည္ရဲ႔ တိုင္းရင္းဗုဒၶဘာသာဆိုတာ အရင္းခံလိုရင္းတရားဟာ သနားၾကင္နာတတ္ျခင္း. ကိုယ္ခ်င္းစာနာတတ္ျခင္း. ရိုးသားစြာခ်စ္ခင္ျခင္း.
၀မ္းေျမာက္တတ္ျခင္း. အေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးဆက္ျဖစ္ျခင္း. ကံတရားသဘာ၀ကို နားလည္ၾကတယ္. ယံုၾကည္ထားၾကတယ္. ေမတၱာ.ဂရုဏာ.မုဒိတာ.ဥပေကၡာဆိုတဲ့ ၿဗဟၼာ၀ိဟာရတရားေလးပါးရွိတယ္. အဲဒီတရားျမတ္ေလးပါးနဲ႔ သတၱ၀ါအခ်င္းခ်င္း.လူအခ်င္းခ်င္း. လုႏွင့္တိရိစာၧန္တို႔ ၾကင္နာစြာဆက္ဆံေနၾကရမယ္လို႔ ဆံုးမညႊန္ၾကားထားတယ္´´
ဟူ၍ နိဂံုးခ်ဳပ္ေဟာၾကားၿပီးခ်ိန္တြင္ ခ်င္းဒကာတို႔၏ မ်က္ႏွာသြင္ျပင္မ်ားသည္ အားရခ်က္.ၾကည္ႏူးခ်က္.
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြျပည့္လွ်မ္းလ်က္...ေတာက္ပေသာမ်က္၀န္းမ်ားႏွင့္ ေငးၾကည့္ေနၾကသည္မွာ သနားဂရုဏာ...သက္ဖြယ္ရာ...

...ထိုကဲ့သုိ႔ ရိုးသားလြန္းလွေသာ ခ်င္းလူမ်ဳိးမ်ားအား အရိုင္းမွ အယဥ္သို႔ျဖစ္ေအာင္
ထားရွိရမည့္ေမတၱာစိတ္ထားကို အေျခခံမွစ၍ ဆံုးမေဟာၾကားေပးတတ္ေသာ...

´´ ဒီဆရာေတာ္ႀကီးပရိတ္ေရကိုေသာက္ရင္ သာမန္ေရာဂါမဆိုထားနဲ႔ ကင္ဆာေရာဂါေတာင္ေပ်ာက္သတဲ့´´ ဟု ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး
ဟိုးေလးတစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ျဖစ္ေနခဲ့ေသာ...

...ကၽြန္မတို႔အား ေမတၱာတရားမ်ား ရွင္သန္ပြားမ်ားေအာင္ မ်ဳိးေစ့ပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ့ေသာ
နယ္ျခားေတာင္တန္းသာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးဥတၱမသာရပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏
ခ်င္းေတာင္.နာဂေတာင္. အာသံမဏိပူရ.တစ္ခြင္သို႔ သာသနာျပဳခရီးသြားစဥ္
အေတြ႔အႀကံဳမ်ားႏွင့္ ဆရာေတာ္စပ္ဆိုထားခဲ့ေသာ လြမ္းစရာ့ကဗ်ာမ်ားအား ``
ဘ၀ေအာင္ျမင္ေရး လမ္းညႊန္ေဒသနာ´´ ႏွင့္ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဳိင္၏
ေမတၱာခရီးသည္ၾကီး ကိုယ္ေတြ႔မွတ္တမ္းမ်ားမွ ေကာက္ႏွဳတ္၍ ကမၻာသစ္
သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း ၾကည္ညိဳသဒၶါပြားမ်ားႏိုင္ေစဖို႔
မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္...

...နယ္ျခားေတာင္တန္းသာသနာျပဳဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ဦးဥတၱမသာရသည္ လြတ္လပ္ေရးမရမီ တစ္ႏွစ္ (၁၃၀၈-ခုႏွစ္၊ တန္ခူးလဆန္း ၈
ရက္)ကပင္ တီးတိန္သို႔ခက္ခဲစြာ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဟားခါး. ဖလမ္း.
ထိုမွတစ္ဖန္ အာသံနယ္ျခား နာဂေတာင္တန္း. ခရီးၾကမ္းမိုင္သံုးရာေက်ာ္
ေျခလ်င္ၾကြေတာ္မူရသည္။ ေသလုေျမာပါး ငွက္ဖ်ားေၾကာင့္ ေဆးရံုတစ္လ
တက္ေရာက္ကုသရသည္။ ေရာက္ေလရာရာတြင္ ခ်င္းေတာင္.နာဂေတာင္မွာ ျမန္မာဘုန္းႀကီး
ပထမဆံုးတက္ေရာက္ျခင္း. ေတြ႔ျမင္ရျခင္းပါဘဲဟု ေဒသခံတို႔က ေကာင္းခ်ီးေပး
ႀကိဳဆိုၾကသည္။ ၁၃၀၈ ခုႏွစ္. တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ ၄ ရက္ေန႔.
မာေဆာခ်င္ရြာမွ ရိုးခြားရြာသို႔အသြား ေန၀င္ရီတေရာအခ်ိန္တြင္ နီညိဳေရာင္သကၤန္းႀကီးၿခံဳလ်က္
ေတာင္ေ၀ွးေထာက္ကာ တလွဳပ္လွဳပ္သြားေနေသာ ဆရာေတာ္အား လူလား.နတ္လား.
တိရစၧာန္လား မကြဲျပား. မျမင္ဖူးေသးေသာ သတၱ၀ါႀကီးတစ္မ်ဳိးဟု ယူဆကာ
ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ျခင္းကိုပင္ခံခဲ့ရေသးသည္။ ဆရာေတာ္သည္
ေရာက္ေလရာရာအရပ္တြင္ သာသနာေရး အႀကိဳေဆြးေႏြးပြဲမ်ားလုပ္ခဲ့သည္။
နယ္စပ္ရြာခံဆရာေတာ္မ်ား. အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားတို႔ႏွင့္
ေဆြးေႏြးကာ သာသနာျပဳေရး စီမံကိန္းခ်ေတာ္မူခဲ့သည္။ ၁၃၀၉-ခု နတ္ေတာ္လ
လြတ္လပ္ေရးမရမီကပင္ ခ်င္းေတာင္ ေတာင္ပိုင္း ကန္ပက္လက္၊ ေျမာက္ပိုင္းဖလမ္းႏွင့္ နာဂေတာင္၌
ေနာက္ပါတပည့္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသံုးေက်ာင္းကို ပထမဆံုး ေဆာက္လုပ္ခဲ့သည္။
လြတ္လပ္ေရးေန႔ (၁၃၀၉ ခု၊ ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ ၉ ရက္)တြင္ ခ်င္းေတာင္ေပၚ၌
ေစတီတစ္ဆူႏွင့္ သိမ္တစ္လံုးကို အုတ္ျမစ္ခ်ကာ သာသနာ ေရေသာက္ျမစ္ႀကီး
ခ်ေတာ္မူႏိုင္ခဲ့သည္။ ၁၃၁၃-ခုႏွစ္ မဏိပူရ၊ အာသံျပည္သို႔
ၾကြေရာက္သာသနာျပဳေတာ္မူခဲ့သည္။

...၁၃၀၈-ခုႏွစ္ ဆရာေတာ္ၾကြစဥ္ ေျမျပန္႔၌ ရဟန္းရွင္လူ မည္သည့္အသင္းအဖြဲ႔မွ် မရွိၾကေသးေခ်။
ေတာင္တန္းသာသနာျပဳအသင္းအဖြဲ႔ ေပၚေပါက္လာေသာအခါတြင္လည္း
စီမံကိန္းမ်ားေရးဆြဲတင္ျပကာ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ပထမဆံုးဦးေဆာင္၍
သာသနာျပဳၾကြေတာ္မူခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ေတာင္စဥ္တစ္ေလွ်ာက္၌ တစ္ကိုယ္ေတာ္
လိုက္လံစည္းရံုး ေဟာေျပာေနေသာ ၁၃၀၈-ခုႏွစ္(၁၉၄၇)သည္ သာသနာေရး
အရသာလွ်င္မဟုတ္၊ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံေရးအရလည္း ေတာင္ေပၚႏွင့္ ေျမျပန္႔
စည္းရံုးခ်စ္ၾကည္ေရးသည္ အေရးအပါဆံုးျဖစ္ေပသည္။ ထိုႏွစ္မတ္လ ၄.၅.၆ ရက္ေန႔တြင္

ထီးလင္းၿမိဳ႕၌ ခ်င္းဗမာ ခ်စ္ၾကည္ေရး စည္းေ၀းပြဲႀကီးလုပ္ကာ ေက်ာက္တိုင္စိုက္ထူခဲ့ၾကသည္။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ဒီးတုတ္ဦးဘခ်ဳိ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ေတာင္တန္းသာသနာျပဳ ဆရာေတာ္မ်ားလည္း

ႀကြေရာက္ ေဟာေျပာၾကသည္။ ေရွးဦးေတာထြင္ခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမသာရ၏
လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားသည္ သာသနာေရးအရသာလွ်င္မဟုတ္ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးအတြက္ပါ

အက်ဳိး ေက်းဇူးႀကီးမားခဲ့ေပသည္။ ဆရာေတာ္ကား
မိမိ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအတြက္ ဂုဏ္ယူ၀ါၾကြားပလႊားျခင္းမရွိပါ။ သူခ်စ္ေသာ ေတာင္ေပၚသားတို႔အၾကားတြင္သာ

ဘ၀ကို အဆံုးသတ္ျမဳပ္ႏွံရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေလသည္။

...ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသာရသည္ လူမ်ားအား ဘ၀ဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္ေရး. ဘ၀ေအာင္ျမင္တိုးတက္ေရး.ႀကီးပြားခ်မ္းသာေရးတို႔ကို အစဥ္လိုလားေသာစိတ္ထားရွိေတာ္မူသည္။ သာသနာျပဳ ေဒသႏၱရခရီးၾကြရာ၌ ေတြ႔ႀကံဳရခ်က္မ်ားကို ေလးေလးနက္နက္စူးစမ္းေလ့လာလ်က္ ေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားကို တစ္ဆင့္ျဖန္႔ျဖဴးေပးလိုေသာ ေစတနာေကာင္းထားရွိတတ္သည့္
အရွင္ျမတ္ႀကီးျဖစ္ေပသည္။

...ဆရာေတာ္ႀကီး၏စာမ်ားသည္...

(၁) ဘ၀အျမင္၊ ေလာကအျမင္ (ရွဳျမင္နည္း)ကိုေပး၏။

(၂) ခ်မ္းေျမ့စြာ ဘ၀ေနနည္းကို သင္ျပ၏။

(၃) ဇြဲ-သတၱိရွိေရး ေမြးျမဴေပး၏။

(၄) သူတစ္ပါးအက်ဳိးေဆာင္မွဳကို တြန္းျပ၏။

(၅) ၿငိမ္းေအးမွဳ သႏၱရသကို ေပး၏။

(၆) ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးအေပၚ ခြင့္လႊတ္ျခင္း၊ စာနာမွဳ၊ အတုယူေစရန္ စံျပထား၏။

(၇) စိတ္ခ်မ္းသာေရးသာမက ရုပ္က်န္းမာေရးအတြက္လည္း ဘယ္ေဆးက်မ္းမ်ားတြင္မွ် မေတြ႔ရေသာ
လက္ေတြ႔ေဆးနည္းအဖိုးတန္မ်ားကို ညႊန္ျပေပးတတ္ေပသည္။

...ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ စာေပအေရးအသားတြင္သာ ေျပာက္ေျမာက္လွသည္မဟုတ္...ကဗ်ာစပ္ဆိုရာတြင္လည္း မိမိအေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ထင္ဟပ္ျပေစႏိုင္ေလာက္ေသာ ရိုးရွင္းသည့္အေရးအဖြဲ႔မ်ားျဖင့္ ဖတ္ရသူ၏ စိတ္ႏွလံုးကို

သိ္မ္းႀကံဳးယူငင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိလွေပသည္။
ဆရာေတာ္ႀကီး၏ လြမ္းစရာ့ကဗ်ာမ်ားကို ဖတ္ၿပီး သာသနာျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကို
စြမ္းစြမ္းတမံလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ေက်းဇူးတရားမ်ားအား ဦးထိပ္ပန္ဆင္မိပါေတာ့သည္။

(၁) သပိတ္ကိုယ္မွာ လြယ္၍...

…တစိုက္စိုက္ကယ္ႏွင့္
ေတာတစ္၀ိုက္ ေတာင္သြယ္သြယ္
သပိတ္ကိုယ္မွာ လြယ္၍
ခရီးသည္ ဘယ္မွာ အိပ္မွာလိမ့္
မိုးရိပ္ကဆြယ္။
နာမက်န္းေသာ္လဲ
ပင္ပန္းလွကိုယ္ျ့ဖစ္၀ယ္
ျပဳဖြယ္က သာသနာေရး
ျပည္ႀကီးကို ၿခံ
ၿမိဳ႕ရိုးပံုသ႑ာန္သို႔
သာသနံ လက္လက္၀င္းရန္ဖို႔
ခ်င္းတို႔ထံ လက္ဆက္ႏွင္းရတယ္ကြယ္…
မင္းျမတ္ကူေသး။...
...ဤေလးဆစ္ကဗ်ာေလးမွာ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္
နာဂေတာင္ေျခခရီးသြားရင္း အဖ်ားကတက္၊ မိုးေလေတြကဆင္၊ ေတာႀကီးအလယ္၌
ဒုကၡေရာက္ေနစဥ္ေရးၿပီး ဒီးဒုတ္ဂ်ာနယ္သို႔ပို႔ေသာ ေဆာင္းပါးမွ
ကဗ်ာေလးျဖစ္သည္။ ထိုကဗ်ာေလးကိုဖတ္၍ ဆရာေတာ္ဘုရားအား ခ်စ္ခင္ၾကသည့္
စာဖတ္သူဒကာ.ဒကာမမ်ား မ်က္ရည္က်မိၾကရသည္တဲ့...
(၂) မီးလင္းဖိုကဗ်ာ… …မီးမေတာက္ႏိုင္ဘူး
ထင္းေျခာက္ကယ္က
ထံုတာေတ။
အခိုးတစ္လူလူႏွင့္၊
မွဳတ္ရသူ
ဖားဖိုက်ေလာက္ကဲ့၊
ပါးပြလို႔
ျပာသာေပ။
အခ်မ္းမေပ်ာက္ႏိ္ုင္စရာပ၊
ႏွင္းတစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ကယ္ႏွင့္၊
မိုးေပါက္က ပိုက္ခါေစြ၊
ေလေျပက သုန္ခ်ီသြင္း
ေနကိုတ, ေသာ္လဲ

ဌာန ဤေရႊေတာင္သို႔
မလာေပါင္ ရက္ေတြ ေညာင္းခဲ့ေပါ့
ဘယ္ေစာင္းကာ
ညာျပန္ႏွင့္
စီ၀ရံ ဖ်င္ထည္ကို
လႊမ္းပါလို႔
ေက်ာင္းခန္း
ေတာင္ယံေျမ၌
သာသေန ျပဳစု
ၿပီးပါရ ခါတေလ ခုမူျဖင့္
ဆိုးလွတယ္ဟယ္…
ဖိုးအနဂၣ
အခင္းေပမို႔သာ (ကြယ္)
ႀကိဳးရလက္ငင္း။...
...ဤကဗ်ာကား ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစႏွစ္ တစ္၀ါတြင္းကာလ အဖ်ားတက္ေနရာမွ မီးလင္းဖိုနေဘး၌ ေရးထားျခင္းျဖစ္သည္။
ေတာင္တန္းတရားစာအုပ္ႏွင့္ သင့္ဘ၀မဂၢဇင္းတို႔တြင္ပါရွိ၍ ဖတ္ၾကရေသာအခါ
ၾကည္ညိဳလက္စ ဒကာ.ဒကာမမ်ားႏွင့္ သီတင္းသံုးေဖာ္ရဟန္းသံယာမ်ားကပါ
ဆရာေတာ္ဘုရားအား သနားဂရုဏာသက္မိၾကသည္ဟုသိရပါသည္။

(၃) ေတာထြက္ေတာ့မယ္……စိတ္ပုတီးရယ္ႏွင့္ ရိပ္ႀကီးကိုတဲ့
ခိုေတာ့မယ္။
ျမတ္ကမၼ႒ာန္းကိုလ
ေတာင္တန္း၀နာေဗြ၌

ယာပေထ မွ်ကာေျဖ႕(ျဖည့္)မယ္
ေလာင္းဓေလ့ႏြယ္။
…မဟာဇနက ထံုးကိုျဖင့္
ႏွလံုးျပဳ စိတ္ႀကံရြယ္
အို…ျဖတ္မယ္တဲ့
သံေယာဇဥ္တရား။
…ၿမိဳင္ႀကီးကိုမွီ
လူမနီး နယ္ေျမဆီသို႔

ပါရမီ ဘာဂီ ေလ့ရန္ပ
သုေမဓာ စ်ာန္ယာဥ္ေမြ႔သို႔ႏွယ္
အုိ၍ ဇရာမပြားခင္က

ႀကိဳ၍ ဧကစာ သြားေတာ့မကြယ့္
ဘာ၀နာ နယ္ေျမျခား။
...ဤေလးခ်ဳိးငယ္ကား
ဆရာေတာ္ဘုရားေနာက္ဆံုးေတာထြက္ရန္ စိတ္အႀကံျဖစ္ၿပီးေသာ ၁၃၁၆ ခုႏွစ္၊
ေႏြရာသီတြင္ ေရးသားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေႏြရာသီအခ်ိန္ထူး တန္ခူးလ အေခါင္ေတာေတာင္၌ ပန္းမ်ဳိးစံုပြင့္၍ ပရစ္ဖူးစ ငွက္ျမဴးၾကြသည့္ သမယ၀ယ္ တစ္ပါးတည္း မွန္ကူးပင္ႀကီးေအာက္၌ ထိုင္ေနစဥ္ ေရွးအခါက ေတာထြက္ေတာ္မူၾကေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ႀကီးတို႔ကို သတိရကာ လြမ္းဆြတ္အားက်၍ စိတ္၀င္စားလွေသာေၾကာင့္ ဤနိဗၺိႏၵေတးထပ္ကို ေရးစပ္လုိက္ေၾကာင္းသိရပါသည္။...ဆရာေတာ္ႀကီးသည္
ေရွးသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ ေတာထြက္သည့္ ထံုးေပါင္းမ်ားစြာကို

ေအာက္ေမ့ၿပီးလွ်င္ အထူးႏွစ္သက္ရႊင္လန္းေလသည္။ မိမိကိုယ္ကို မားမားရပ္လ်က္ ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ *ငါေတာထြက္ေတာ့မယ္* ဟုေရရြတ္လိုက္ေလသည္။

...* ယခုငါ၏အသက္ (၄၅)ႏွစ္ရွိၿပီ. အသက္(၉၀)ေနရပါမွ (၄၅)ႏွစ္သာ ၾကြင္းေတာ့သည္။
ထိုအတြင္း ဖ်ားနာျခင္း၊ ဗ်ာဓိေဘး၀င္ေပအံုးမည္။ သို႔မဟုတ္ဘဲ အသက္(၈၀)ေနရက
ငါ၏အသက္ (၃၅)ႏွစ္သာ ၾကြင္းေတာ့သည္။ ဇရာေဘး၊ ဗ်ာဓိေဘးကရွိေသးသည္။
ငါအသက္(၇၀)ေနရပါမွ (၂၅)ႏွစ္သာက်န္ေတာ့သည္။ သို႔မဟုတ္ အသက္(၆၀)ေနရေသာ္
(၁၅)ႏွစ္သာ ၾကြင္းေတာ့သည္။ အကယ္၍ ငါ၏အသက္ (၅၀)သာေနရေသာ္ (၅)ႏွစ္မွ်သာ
ၾကြင္းေတာ့သည္။ ေၾသာ္...ေသရမည့္အေရးက မေ၀းေတာ့တကား...

...ဇရာေဘးႀကီးတို႔သည္ ေက်ာပိုး၍ေနသည္။ ေသမင္းတမန္သည္ ငါ၏ထံပါး၌ ကပ္၍ေနၿပီ။
ယခုငါ၏သက္တမ္းက ခ်ိန္ခြင္အလယ္ဗဟို၌ တည္ရွိေနသည္။ ကုိယ့္ေျခလက္ကို ေကာင္းစြာ
သယ္ႏိုင္သြားႏိုင္ေသးသည္။ ကမၼ႒ာန္းကို မပင္မပန္း အားထုတ္ႏိုင္ေသးသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ေတာေတာင္၌ေန၍ ျဗဟၼ၀ိဟာရျဖင့္ ယာပထမွ်ကာေနရန္ အခါေကာင္း
အခြင့္ေကာင္းတည္းဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ေရွးဘုရားေလာင္း သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔
ေတာထြက္သည့္နည္းအလား ေျမျပန္႔မွ အလြန္ေ၀းကြာေသာ ျမန္မာျပည္နယ္ဆံုး
အိႏၵိယျပည္နယ္ျခားရွိ တီအိုျမစ္ကမ္းတြင္ ေတာင္ႀကီးတစ္ခုကို မွီ၍
ျဗဟၼ၀ိဟာရျဖင့္ ခ်မ္းသာစြာ အသက္ရွည္သမွ် ကာလပတ္လံုး ေနထိုင္သြားရန္
ရဟန္းသိကၡာ (၂၅) ၀ါ. သက္ေတာ္ (၄၅)ႏွစ္. ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၁၇
ခုႏွစ္.ပထမ၀ါဆိုလဆန္းတစ္ရက္. တနလာၤေန႔ (၂၀.၆.၁၉၅၅)တြင္ တစ္ပါးတည္း
ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့သည္။

...ဤ *ေတာထြက္ေတာ့မယ္*ကဗ်ာအားေရးၿပီးစတြင္
ဆရာေတာ္ဘုရားမွာ ေၾကကြဲလြမ္းဆြတ္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း.
ေတာႀကီးေတာင္ႀကီးမ်ားကို ျမင္ေယာင္၍ ေပ်ာ္ေမြ႕သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း.
ေရွးအခါက အေလာင္းေတာ္ႀကီးမ်ားကို အားက်ကာ ေတာထြက္ရန္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္မွာ
ဆရာေတာ္ဘုရားအား ပို၍ လြမ္းဆြတ္သတိရမိသလိုရွိပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏
မိမိကိုယ္မိမိဆင္ျခင္သံုးသပ္ပံုမွာလည္း ၾကည္ညိဳေလးစား အတုယူဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။

...ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ လူ႔ေလာကနယ္ေျမမွ ဖဲခြာကာ ေတာႀကီးေတာင္ႀကီးထဲသို႔ ေရာက္ေနခဲ့ေသာ္လည္း
စာေပေရးသားျခင္းသံေယာဇဥ္ကိုကား မျဖတ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ သင့္ဘ၀မဂၢဇင္း. ဗုဒၶဓမၼေလာကစာေစာင္တို႔တြင္ လစဥ္ နယ္ျခားသာသနာျပဳလုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကံဳမ်ား.အခက္အခဲမ်ဳိးစံု ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ရပံုမ်ားႏွင့္
ေတာေတာင္သဘာ၀အလွအပမ်ားကို ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ခံစားရပံုတို႔ကို ေရးသားခဲ့သည္မွာ
မိမိကုိယ္တိုင္ ေတာႀကီးေတာင္ႀကီးသို႔ ေရာက္ရွိသြားသည့္အလား နက္ရွဳိင္းစြာ ခံစားရေလာက္ေအာင္

အေရးအသားမ်ားက ေကာင္းမြန္လွပါသည္။

...ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ နယ္ျခားသာသနာျပဳ
လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား. သတၱ၀ါတိုင္းအေပၚတြင္ ေမတၱာတရားပြားမ်ားေစေရး.လူသားတို႔အတြက္ စိတ္ဓါတ္ေရးရာ ျပည့္၀ေစေရး.ေကာင္းမြန္တိုးတက္ေစေရး ေရွ႕ရွဳေရးသားထားေသာ စာေပမ်ားကိုကား တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာရတနာမ်ားအျဖစ္ အေလးထား ျမတ္ႏိုးမိပါေတာ့သည္။

...သူေတာ္ေကာင္းဓါတ္ တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမၻာတည္ေစေသာ္...

ေမတၱာျဖင့္...

Posted by ayeayemoemeeku on May 23, 2010 at 6:00am 

ကမ ၻာသစ္ စာစုမ်ားကို facebook တြင္ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား မွ်ေ၀လိုပါလွ်င္ ေအာက္တြင္ ပါရိွေသာ facebook like icon အား Click ႏွိပ္၍ အလြယ္တကူ Share လုပ္ႏိုင္ပါသည္။