မိမိတို႔မွာ စိတ္ျဖစ္ေနတာဟာ သံုးမ်ိဳးပဲ
ျဖစ္ေနတယ္ေနာ္၊ ကုသိုလ္စိတ္၊အကုသိုလ္စိတ္၊ ၀ိပါက္ကိရိယာ ဆိုတဲ့ အဗ်ာကတစိတ္၊
အခ်ိန္ရွိသ၍အဲဒီသံုးမ်ိဳးပဲရွိတယ္။ ဘယ္ေလာက္ၾကီးက်ယ္တဲ့
ပုဂၢိဳလ ္ျဖစ္ျဖစ္ ကုသုိလ္ျဖစ္မယ္၊ သို႔မဟုတ္ အကုသိုလ္ျဖစ္မယ္၊ သို႔မဟုတ္
၀ိပါက္၊ကိရိယာျဖစ္မယ္။ ဘယ္ေလာက္ေသးသိမ္တဲ့
ကေလးကေလးျဖစ္ျဖစ္၊တိရစၦာန္သတၱ၀ါပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုသိုလ္ျဖစ္မယ္၊
အကုသုိလ္ ျဖစ္မယ္၊၀ိပါက္ျဖစ္မယ္၊ ကိရိယာဆိုတဲ့ အဗ်ကတျဖစ္မယ္၊ အင္မတန္
ေသခ်ာတယ္၊အင္မတန္ေသခ်ာ။
အကုသိုလ္စိတ္ ။ ။ ျဖစ္တိုင္း၊ ပ်က္တိုင္း အာရံုပါရမယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္အကုသုိလ္ဆိုတာ ဘယ္လိုတရားပါတုန္းလို႔ဆိုရင္ -
'' ျဖစ္ေသာ္ညစ္ေထး၊ အျပစ္ေဘးႏွင့္ က်ိဳးေပးဒုကၡ၊ ဆယ့္ႏွစ္၀၊ မုခ် အကုသိုလ္ေခၚ''တဲ့ အျပစ္ေတြ ျဖစ္တုန္း က ေဒါသရင္လဲပါေနျပီ၊ ဣႆာ၊ မစၦရိယရင္လဲပါေနျပီ၊ မာနရင္လဲ ပါေနျပီ၊ ျဖစ္တုန္းက အဲဒီ အညစ္အေၾကးေတြ ပါေနတယ္၊ အကုသိုလ္ျဖစ္တုန္းကအညစ္အေၾကးတြ ပါေနမွေတာ့ အျပစ္က မကင္းဘူး၊ ျဖစ္တုန္းကကို အျပစ္မကင္းဘူး၊ ေနာက္အက်ိဳးေပးရင္ မေကာင္းက်ိဳးကိုေပးမယ္၊ ေကာင္းက်ိဳးကို မေပးဘူး၊
ဒီအကုသုိလ္က ခုဘ၀ျဖစ္ျဖစ္၊ ေနာက္ဘ၀ျဖစ္ျဖစ္ မေကာင္းက်ိဳးကိုေပးမယ္၊ဒါေၾကာင့္ အကုသိုလ္ဆိုတာ ဘယ္လို ဘာလိမ့္မတုန္းဆိုရင္ ကိုယ့္စိတ္ကိုစဥ္းစားၾကည့္ '' ျဖစ္ေသာ္ညစ္ေထး၊ အျပစ္ေဘးႏွင့္ က်ိဳးေပး ဒုကၡ၊ ဆယ့္ႏွစ္၀၊မုခ် အကုသိုလ္ေခၚ'' ျဖစ္တယ္ေနာ္၊ ေလာဘရင္လဲပါမယ္၊ ေဒါသရင္လဲပါမယ္ဒါအျပစ္ပဲ၊ မာနရင္လဲပါမယ္ ဒါအျပစ္ပဲ၊ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မနာလိုတဲ့ဣႆာရင္လဲ ပါမယ္၊ ဒါအျပစ္ပဲ၊ သူတစ္ပါးကို မၾကီးပြားေစလိုတဲ့ မစၦရိယရင္လဲပါမယ္၊ ဒါအျပစ္ပဲ၊ အိပ္ခ်င္မူးတူး ငိုက္မ်ဥ္းေနတဲ့ထိနမိဒၶရင္လဲ ပါမယ္၊ ဒါအျပစ္ပဲ၊ ဘုရားကို ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလားလို႔ ဘုရားအစစ္ကို ယံုမွားေနတဲ့ ၀ိစိကိစၦာရင္လဲပါမယ္၊ ဒါအျပစ္ပဲ၊ ျဖစ္တုန္းက အျပစ္တစ္ခုခုနဲ႔ ညစ္ေပေနတဲ့တရားမ်ိဳး၊ ဒါအကုသိုလ္ေခၚတယ္၊ ေနာက္အက်ိဳးေပးရင္လဲ မေကာင္းက်ိဳးကိုေပးမွာပဲ။
ကုသိုလ္စိတ္ ။ ။ ကိုယ့္စိတ္ဟာ ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိပ္ျပီးေတာ့ေလ့လာဖို႔ေကာင္းတယ္၊ အဲ-တစ္ခါ ကုသိုလ္က ဘယ္လိုပါလိမ့္မတုန္းလို႔ဆိုေတာ့ -
'' ျဖစ္ေသာ္သန္႔ရွင္း၊ အျပစ္ကင္း၍၊ ေကာင္းျခင္းသုခ၊ က်ိဳးေပးက၊ ကုသလဟုေခၚ'' တဲ့။
ျဖစ္တုန္းက သန္႔ရွင္းလိုက္တာ၊ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ေနာ္၊ ေမတၱာစစ္စစ္နဲ႔၊ခ်မ္းသာပါေစ.. ခ်မ္းသာပါေစ၊ ျဖစ္တုန္းက တယ္သန္႔ရွင္းတယ္၊ တစ္ခါအလွဴဒါနေပးေနရင္ အင္း.. ငါ့အလွဴ အေၾကာင္းျပဳျပီးေတာ့ စားၾကပါေစ...၊စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းရင္ပဲ ေမတၱာက ပါေနတယ္၊ သန္႔ရွင္းတယ္၊ သိပ္သန္႔ရွင္းတယ္၊
အကုသိုလ္စိတ္ ။ ။ ျဖစ္တိုင္း၊ ပ်က္တိုင္း အာရံုပါရမယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္အကုသုိလ္ဆိုတာ ဘယ္လိုတရားပါတုန္းလို႔ဆိုရင္ -
'' ျဖစ္ေသာ္ညစ္ေထး၊ အျပစ္ေဘးႏွင့္ က်ိဳးေပးဒုကၡ၊ ဆယ့္ႏွစ္၀၊ မုခ် အကုသိုလ္ေခၚ''တဲ့ အျပစ္ေတြ ျဖစ္တုန္း က ေဒါသရင္လဲပါေနျပီ၊ ဣႆာ၊ မစၦရိယရင္လဲပါေနျပီ၊ မာနရင္လဲ ပါေနျပီ၊ ျဖစ္တုန္းက အဲဒီ အညစ္အေၾကးေတြ ပါေနတယ္၊ အကုသိုလ္ျဖစ္တုန္းကအညစ္အေၾကးတြ ပါေနမွေတာ့ အျပစ္က မကင္းဘူး၊ ျဖစ္တုန္းကကို အျပစ္မကင္းဘူး၊ ေနာက္အက်ိဳးေပးရင္ မေကာင္းက်ိဳးကိုေပးမယ္၊ ေကာင္းက်ိဳးကို မေပးဘူး၊
ဒီအကုသုိလ္က ခုဘ၀ျဖစ္ျဖစ္၊ ေနာက္ဘ၀ျဖစ္ျဖစ္ မေကာင္းက်ိဳးကိုေပးမယ္၊ဒါေၾကာင့္ အကုသိုလ္ဆိုတာ ဘယ္လို ဘာလိမ့္မတုန္းဆိုရင္ ကိုယ့္စိတ္ကိုစဥ္းစားၾကည့္ '' ျဖစ္ေသာ္ညစ္ေထး၊ အျပစ္ေဘးႏွင့္ က်ိဳးေပး ဒုကၡ၊ ဆယ့္ႏွစ္၀၊မုခ် အကုသိုလ္ေခၚ'' ျဖစ္တယ္ေနာ္၊ ေလာဘရင္လဲပါမယ္၊ ေဒါသရင္လဲပါမယ္ဒါအျပစ္ပဲ၊ မာနရင္လဲပါမယ္ ဒါအျပစ္ပဲ၊ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မနာလိုတဲ့ဣႆာရင္လဲ ပါမယ္၊ ဒါအျပစ္ပဲ၊ သူတစ္ပါးကို မၾကီးပြားေစလိုတဲ့ မစၦရိယရင္လဲပါမယ္၊ ဒါအျပစ္ပဲ၊ အိပ္ခ်င္မူးတူး ငိုက္မ်ဥ္းေနတဲ့ထိနမိဒၶရင္လဲ ပါမယ္၊ ဒါအျပစ္ပဲ၊ ဘုရားကို ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလားလို႔ ဘုရားအစစ္ကို ယံုမွားေနတဲ့ ၀ိစိကိစၦာရင္လဲပါမယ္၊ ဒါအျပစ္ပဲ၊ ျဖစ္တုန္းက အျပစ္တစ္ခုခုနဲ႔ ညစ္ေပေနတဲ့တရားမ်ိဳး၊ ဒါအကုသိုလ္ေခၚတယ္၊ ေနာက္အက်ိဳးေပးရင္လဲ မေကာင္းက်ိဳးကိုေပးမွာပဲ။
ကုသိုလ္စိတ္ ။ ။ ကိုယ့္စိတ္ဟာ ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိပ္ျပီးေတာ့ေလ့လာဖို႔ေကာင္းတယ္၊ အဲ-တစ္ခါ ကုသိုလ္က ဘယ္လိုပါလိမ့္မတုန္းလို႔ဆိုေတာ့ -
'' ျဖစ္ေသာ္သန္႔ရွင္း၊ အျပစ္ကင္း၍၊ ေကာင္းျခင္းသုခ၊ က်ိဳးေပးက၊ ကုသလဟုေခၚ'' တဲ့။
ျဖစ္တုန္းက သန္႔ရွင္းလိုက္တာ၊ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ေနာ္၊ ေမတၱာစစ္စစ္နဲ႔၊ခ်မ္းသာပါေစ.. ခ်မ္းသာပါေစ၊ ျဖစ္တုန္းက တယ္သန္႔ရွင္းတယ္၊ တစ္ခါအလွဴဒါနေပးေနရင္ အင္း.. ငါ့အလွဴ အေၾကာင္းျပဳျပီးေတာ့ စားၾကပါေစ...၊စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းရင္ပဲ ေမတၱာက ပါေနတယ္၊ သန္႔ရွင္းတယ္၊ သိပ္သန္႔ရွင္းတယ္၊
..ေၾသာ္... မိမိတို႔ အလွဴဒါန အေၾကာင္းျပဳျပီးေတာ့ သာသနာေတာ္ၾကီး တိုးတက္ပါေစ၊ တည္တံ့ပါေစ၊ ခိုင္ျမဲပါေစ...၊ အဲဒီလို ျဖစ္တုန္းကလဲ ကုသုိလ္စိတ္ေတြ ထပ္ျဖစ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္သားကေလး သမီးကေလးကို မိခင္အျဖစ္နဲ့ တကတဲ က်န္းမာေစခ်င္လြန္းလို႔၊ ၀ေစခ်င္လြန္းလို႔ ႏို႔တိုက္ျပီးေတာ့ ေနတယ္၊ ခ်စ္ေနတဲ့ ေလာဘက အကုသုိလ္၊ ကေလးက်န္းမာေစခ်င္တာ၊ ၀ျဖိဳးေစခ်င္တာက ကုသုိလ္၊ ေစတနာေမတၱာက ကုသိုလ္၊ ကုသိုလ္နဲ႔အကုသိုလ္ ကပ္ေနတာပဲ၊ ကပ္ေနတာပဲ၊ သားကေလးခ်စ္လြန္းလို႔ ဒါက အကုသိုလ္၊ က်န္းမာေစခ်င္လြန္းလို႔ ၀ျဖိဳးေစခ်င္လြန္းလို႔ ႏို႔တိုက္ျပီးေနတာက ကုသုိလ္၊ ျဖစ္ေနတုန္းမွာေလ အညစ္အေၾကးလံုးလံုးမပါတဲ့အပိုင္းက ကုသိုလ္ပဲ၊ အက်ိဳးေပးရင္ ေကာင္းက်ိဳးေပးမွာ - " ျဖစ္ေသာ္သန္႔ရွင္း၊ အျပစ္ကင္း၍၊ ေကာင္းျခင္းသုခ၊ က်ိဳးေပးက၊ ကုသလဟုေခၚ''
အဗ်ာကတစိတ္။ ။ အဗ်ာကတဆိုတာက ဘယ္လိုစိတ္တုန္းဆိုေတာ့ ၀ိပါက္၊ဘုန္းၾကီးတို႔ ရုပ္တရားေတြလဲ အဗ်ာကတေခၚတယ္၊ သူျဖစ္ေတာ့လဲ ညစ္ေထးတာလဲမဟုတ္ဘူး၊ သန္႔ရွင္းတာလဲမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ကို ကုသိုလ္လို႔လဲ မဆိုရဘူး၊
အကုသုိလ္လို႔လဲ မဆိုရဘူး၊ ရုပ္တရားေတြဟာ အဗ်ာကတ၊ ခုနက စိတ္ေစသိက္ထဲမွာလဲပဲ ၀ိပါတ္စိတ္ေတြ၊ ဘုရားရဟႏၱာမွာျဖစ္တဲ့ ကိရိယာစိတ္ေတြ၊အဲဒါေတြက အဗ်ာကတ၊ ဘုရားရဟႏၱာတို႔ သႏၱာန္မွာေတာ့ ကုသုိလ္စိတ္မျဖစ္ဘူး၊မျဖစ္ဘူး၊ ဘုရားရဟႏၱာမွာ ေမတၱာမပြားဘူးလား၊ ေမတၱာပြားလို႔ရွိရင္လဲကုသုိလ္မေခၚဘူး၊ ကိရိယာအဗ်ာကတေခၚတယ္၊ ဘုရားရဟႏၱာေတြက သတၱ၀ါေတြ
ခ်မ္းသာေအာင္လို႔ တရားေဟာတယ္၊ ဗုဒၶျမတ္စြာ တရားေဟာေတာ္မူတယ္၊ကုသိုလ္မဟုတ္ဘူး၊ ဒါကကိရိယာအဗ်ာကတလို႔ေခၚတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔တုန္း ေနာက္အက်ိဳး မေပးဘူးေလ၊ ကုသိုလ္ဆိုရင္ ပဋိသေႏၶအက်ိဳးေပးမယ္၊ဗုဒၶျမတ္စြာမွာ ေနာက္ဘ၀သံသရာ အက်ိဳးမရွိေတာ့ဘူး၊ ဘ၀သံသရာအက်ိဳးမရွိလို႔အက်ိဳး မေပးလိုိ႔ ေကာင္းတာလုပ္လဲပဲ ကိရိယာအဗ်ာကတ၊ မေကာင္းတာ က်ေတာ့ လုပ္ကိုမလုပ္ဘူး၊ တစ္ခါ ၀ိပါက္စိတ္ေတြ ဘုန္းၾကီးတို႔မွာ ျဖစ္ေနတယ္၊အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္၊ ၀ိပါက္စိတ္ျဖစ္ေနတယ္၊ ၀ိပါက္စိတ္ျဖစ္ ေနတာ့ ခုနကဟိတ္ေတြမပါဘူးလား? ပါတယ္၊ ေနာက္ တျဖည္းျဖည္း မွ နားလည္မယ္ေနာ္၊ဟိတ္ေတြပါေနတယ္၊ စိတ္ေတြျဖစ္ေနတယ္၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းမွာ ေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြလဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြလဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ဒါျဖင့္ရင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခါ ျဖစ္တဲ့စိတ္ဟာ ဘာေခၚတုန္း၊ ၀ိပါက္အဗ်ာကတေခၚတယ္၊ ခုလို ရွင္းလြန္းလို႔ ဘုန္းၾကီးတို႔ တရားေတာ္ကရွင္းလြန္းလို႔ ကဲ... ဒါ နားလည္ျပီေနာ္။
မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
.........................................................
Posted by Zar Li Tun on June 15, 2011
No comments:
Post a Comment