စာေရးသူဟာ
မိမိေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္ ကေလး ျပီးဆုံးသြားတဲ့အခါ စာဖတ္ပရိသတ္္ မ်ားကုိ
စကားလက္ေဆာင္အျဖစ္ ေျပာေလ့ ရွိပါတယ္။ အခုလည္းပဲ ဒီစာမူေလး
ေရးျပီးသြားတဲ့အခါ စာဖတ္ ပရိသတ္ေတြကုိ မိမိတို႔ အမ်ိဳးဘာသာ တည္တံ့
ျပန္႔ပြားဖုိ႔ အတြက္ ဘာစကား လက္ေဆာင္ ေျပာရမလဲလုိ႔ စဥ္းစား မိတဲ့အခါ
အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးက ဘုိးေတာ္ ဘုရားမင္းကုိ ေလွ်ာက္တင္တဲ့ ဥပမာ စကားေလး
တစ္ခုကုိ အမွတ္ရမိ ပါတယ္။
ဘုိးေတာ္ဘုရားဟာ အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးကုိ ပညာရွိ အမတ္ႀကီး ေနတာက
တစ္ေၾကာင္း ငယ္ကြ်န္ လည္း ျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္းဆုိေတာ့ အလြန္ပဲ ခင္မင္ရင္းနွီး
ပါတယ္။ ဦးေပၚဦး အေနျဖင့္လည္း မွန္ရာ ကုိ ေလွ်ာက္တင္ရ မယ္ဆုိရင္
ရွင္ဘုရင္ကုိပင္ ခ်မ္းသာ မေပးတတ္သလုိ တစ္ခါတစ္ရံ မွာလည္း
အပ်င္းေတာ္ေျပေစ ရန္ ဟာသေႏွာျပီးလည္း ေလွ်ာက္တင္တတ္ပါတယ္။
တစ္ေန႔ ညီလာခံမွာ ဘုိးေတာ္ဘုရားက အမတ္ႀကီးဦးေပၚဦးကုိ အပ်င္းေျပ စေနာက္တဲ့သေဘာနဲ႔ “ ေပၚဦးရယ္ ငါ့ႏွယ့္ ဘုန္းကံ နည္းလုိက္တာ၊ ေရွးတုန္းက ေဘးေလာင္းေတာ္ ဘုိးေလာင္းေတာ္ လက္ထက္မွာ ဆုိရင္ ဆဒၵန္ ဆင္ျဖဴရတာနာ ေပၚတယ္လုိ႔ ၾကားဖူးတယ္။ ငါ့မွာ ဆင္နက္ႀကီးပဲ စီးေနရတယ္”လုိ႔ ျငီးျပပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ပညာရွိ အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးက “ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေတာ္ မမူပါနဲ႔ဘုရား၊ အခု အရွင္ မင္းႀကီး စီးေတာ္မူတဲ့ ဆင္မည္းႀကီးဟာ ေနာင္အႏွစ္ တစ္ရာၾကာလာတဲ့အခါ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴတဲ့ ဆင္ျဖဴေတာ္ ရတနာႀကီး ျဖစ္လာ ပါလိမ့္မယ္ဘုရား”လုိ႔ ေလွ်ာက္တင္လုိက္ပါတယ္။
အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦး ေလွ်ာက္တင္ စကားကုိ ဘုိးေတာ္ဘုရားက ဘာမွျပစ္တင္ ေ၀ဖန္မေျပာေပမယ့္ ဦးေပၚဦးနဲ႔ အတူ ခစားေနတဲ့ အမတ္ႀကီးတစ္ေယာက္က ဦးေပၚဦးကုိ တစ္ေထာင္နဲ႔ တြက္လုိက္ျပီးေတာ့…
“အမတ္ႀကီး ၾကည့္လဲေလွ်ာက္တင္ပါဦး။ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ လည္းေလွ်ာက္ပါ၊ ဆင္မည္းႀကီးက ဘယ္လုိလုပ္ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴတဲ့ ဆင္ျဖဴရတနာ ျဖစ္လာမွာတုန္း”လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီအခါ ဦးေပၚဦးက ဘာျပန္ေျပာသလဲ ဆုိေတာ့-
“အမတ္ႀကီး ဘာမွ ပူမေနနဲ႔၊ ေနာင္အႏွစ္တစ္ရာၾကာရင္ ခင္ဗ်ားရွင္ ဘုရင္လည္း မရွိေတာ့ဘူး၊ က်ဳပ္တုိ႔လည္း မရွိေတာ့ဘူး၊ အဲဒီေတာ့ အေရးယူမည့္ ရွင္ဘုရင္လည္း မရွိေတာ့သလုိ အေရးယူခံရမယ့္ က်ဳပ္တုိ႔လည္း မရွိေတာ့တဲ့ အတြက္ ဘာမွ ပူစရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့။ ေနာင္ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ေပါ့ဗ်ာ”လုိ႔ ေျပာလုိက္မွ ေဘးနားက ခစားေနတဲ့ အမတ္ႀကီးလည္း သေဘာေပါက္ သြားေတာ့တယ္။
ဒီအေၾကာင္းေလးကုိ ဒီစာအုပ္မွာ ဘာလုိ႔ စကားလက္ေဆာင္အျဖစ္ ထည့္ေျပာရတာလဲဆုိရင္ အခ်ိဳ႔ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳး ေတြဟာ ကုိယ့္အမ်ိဳး ကုိယ့္ဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အမတ္ႀကီးဦးေပၚဦး ေျပာသလုိမ်ိဳး “ေနာင္ေတာ့ မွ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ”ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ိဳးေတြ ဝင္ေနတတ္ၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးေျပာခဲ့တဲ့ စကားဟာ ဟာသအျဖစ္ ေျပာခဲ့တာလည္း ျဖစ္သလုိ ဘယ္သူ ဘယ္သူမွလည္း ထိခုိက္နစ္နာေစတဲ့ စကားမ်ိုးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအေနနဲ႔ အမ်ိဳးဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အဲဒီလုိ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး မထားၾကဖုိ႔ ဆုိတာကုိေတာ့ နားလည္ သေဘာေပါက္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
တကယ္လုိ႔ အဲဒီလုိ ေသးသိမ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတြ ထားခဲ့မယ္ဆုိရင္လည္း မိမိတုိ႔ သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြပဲ ဒုကၡေရာက္ျပီး က်န္ခဲ့ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔ ျမန္မာစကားေတြ ရွိပါတယ္။ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းဆုိတဲ့ စကားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားဟာ အျခားအရာ ဝတၳဳေနရာေတြမွာ သုံးလုိ႔ရေပမယ့္ အမ်ိဳးဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ေတာ့ လုံးဝမွ သုံးလုိ႔မရပါဘူး။
ဒီလုိေျပာလုိ႔ စားေရးသူကုိ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒစြဲ၊ ဘာသာေရးဝါဒစြဲလုိ႔ ထင္စရာပါပဲ။ စာေရးသူဟာ အမ်ိဳးသားေရး ဝါဒစြဲ၊ ဘာသာေရးဝါဒစြဲ ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ိဳးကုိခ်စ္တဲ့သူ ဘာသာကုိ ေလးစားတန္ဖုိးထားတဲ့ သူဆုိရင္ ပုိျပီး ျပည့္စုံမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။
အမ်ိဳးကုိ ခ်စ္တဲ့သူတုိင္း ဘာသာကုိ ေလးစားတန္ဖုိးထားတဲ့ သူတုိင္းဟာ ကုိယ့္အမ်ိဳးကုိယ့္ဘာသာကုိ ပ်က္စီး ဆုံးရႈံး ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာကုိ ေၾကာက္တတ္ၾကစျမဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါကလည္း စာေရးသူမွ မဟုတ္ပါဘူး။ အျခား ဘာသာ အျခားလူမ်ိဳးေတြလည္း ဒီစိတ္မ်ိဳးေတြ ရွိၾကပါတယ္။ သူတုိ႔လည္း သူ႔လူမ်ိဳး၊ သူတုိ႔ဘာသာကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကမွာ ျဖစ္သလုိ စာေရးသူတုိ႔လည္း စာေရးသူတုိ႔ရဲ့ လူမ်ိဳးနဲ႔ ဘာသာကုိ ေရရွည္တည္တံ့ ျပန္ပြါးေအာင္ ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ ေစာင့္ ေရွာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ေနရာမွာလည္း သူတစ္ပါးကုိ ထိခုိက္ နစ္နာေအာင္လည္း လုပ္စရာမလုိ ပါဘူး။
တစ္ခ်ိန္က ဗုဒၶသာသနာ ေရာင္ဝါထြန္းလင္းခဲ့ေပမဲ့ ယခု အခ်ိန္မွာေတာ့ ဗုဒၶသာသနာကြယ္ပ သြားခဲ့ရတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ ကမၻာမွာ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီႏုိင္ငံေတြဟာ ဗုဒၶသာသနာ အစရွာမရေအာင္ ဘာလုိ႔ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ၾကသလဲ ဆုိတာ သင္ခန္းစာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ယူတတ္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
အတိတ္သမုိင္းေၾကာင္းဆုိတာ ေကာင္းတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆုိးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လုိမွ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လုိ႔မရတဲ့ အရာေတြ လည္းျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္သမုိင္းေၾကာင္းကို ျပန္လည္ သတိရျပီး ေဒါပြေနဖုိ႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီသမုိင္းေၾကာင္းေတြကုိ ေလ့လာျပီး သင္ခန္းစာ ယူတတ္ေအာင္ ေျပာရတာျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္က ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းလင္းေတာက္ပခဲ့တဲ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ အာဖဂန္နစၥတန္ႏုိင္ငံ၊ ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံ၊ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံ မေလးရွား အစရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြဟာ ဗုဒၶသာသနာထြန္းလင္း ေတာက္ပခဲ့တယ္ဆုိတာ ဘယ္လုိမွ ျငင္းလုိ႔မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ယခုအခ်ိန္မွာ ဒီႏုိင္ငံေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာေတြ ေပ်ာက္ျပီး ဘယ္ဘာသာေတြ ေရာက္ေနၾကတယ္ဆုိတာ သတိထားမိၾကရင္ ဘာသာေပ်ာက္မ့့္ အႏၱရာယ္ဟာလည္း တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာျပီဆုိတာ ဆင္ျခင္မိၾကဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အေပၚမွာ တည္ပါတယ္။ တျခားဘာသာ တျခားလူမ်ိဳးေတြ အေပၚမွာ မတည္ပါဘူး။ ေနာက္ျပီး ဘုရားေက်ာင္းကန္၊ ေစတီပထုိး၊ စာအုပ္စာေပစတဲ့ ေနရာေတြထဲမွာလည္း မတည္ပါဘူး။ ထင္ရွားတဲ့ သာဓကတစ္ခုကုိ ထုတ္ျပရမယ္ဆုိရင္ အင္ဒီနီးရွားႏုိင္ငံမွာ “ေဗာေဓာဗုဓု”ေစတီေတာ္ႀကီး ဆုိတာ ရွိပါတယ္။
အခု အဲဒီေစတီေတာ္ႀကီးဟာ ေရွးေဟာင္းျပယုတ္တစ္ခု အျဖစ္သာ တည္ရွိေတာ့ျပီး ကုိးကြယ္သူမဲ့ေနပါတယ္။ သူတုိ႔ ႏုိင္ငံက အျခားဘာသာဝင္ေတြ အေနျဖင့္လည္း ဒီေစတီေတည္ႀကီးကုိ အုတ္ပုံအျဖစ္သာ ရႈျမင္ျပီး အတြဲေတြ ထုိင္၊ ဖိနပ္ေတြစီး လုပ္ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ မရုိမေသလုပ္ေနၾကေပမယ့္လည္း ေစတီေတာ္ႀကီးကေတာ့ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘဲ ဒီအတုိင္း ငုတ္တုတ္ပါပဲ။
ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ေစတီပုထုိး၊ ေက်ာင္းကန္ဇရပ္ တန္ေဆာင္းေတြမွာ ေရႊေရာင္၊ ေငြေရာင္ေတြ တဖိတ္ဖိတ္ တလက္လက္နဲ႔ အေရာက္ ေတာက္ေနတာေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ျပဳျပင္ ထိန္သိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ မ်ားမ်ားရွိဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြ မ်ားမ်ား ရွိမွလည္း ေစတီပုထုိး၊ ေက်ာင္းကန္ ဇရပ္၊ တန္ေဆာင္း ေတြမွာလည္း ဒီထက္မက အေရာက္ ေတာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့ပါးသြားေလ ေစတီပုထုိး၊ ေက်ာင္းကန္၊ ဇရပ္၊ တန္ေဆာင္းေတြ မွာလည္း တျဖည္းျဖည္း အေရာင္မွိန္လာေလ ျဖစ္မွာပါပဲ။
ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ မ်ိဳးရုိး စဥ္ဆက္ ကတည္းက ရုိးသား ျဖဴစင္ျပီး ပြင့္လင္းၾကပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္ၾကတယ္။ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ ေနတတ္ၾကတယ္။ လူတစ္ဖက္သားကုိလည္း သနားၾကင္နာ ပုိတတ္ၾကပါတယ္။ လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး၊ ပုဂၢိဳလ္မေရြး တန္းတူကူညီ ဆက္ဆံတတ္ၾကျပီး သူတစ္ပါးေတြရဲ့ အခြင့္အေရး မ်ားကုိလည္း ထိပါးေႏွာင့္ယွက္မႈ မျပဳတတ္ၾကပါဘူး။
ဒါဟာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ျမန္မာ့ဓေလ့ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရာရာမွာ ရုိးသား ျဖဴစင္လြန္းရင္လည္း မေကာင္းပါဘူး။ ရုိးလြန္းရင္လည္း အ သြားတတ္ပါတယ္။ ျဖဴစင္လြန္းရင္လည္း ညစ္ေပလြယ္တတ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ အားနာတတ္တဲ့ ေနရာမွာလည္း ႏွစ္ေယာက္မရွိပါဘူး။ အားနာရင္ ခါးပါတတ္တယ္ ဆုိတာ သိထားသင့္ပါတယ္။
ယခုအခါ ျမန္မာတစ္မိ်ဳးသားလုံးရဲ့ အမ်ိဳးသားေရး အႏၱရာယ္၊ ဘာသာေရးအႏၱရယ္ဟာ တစ္ေန႔တစ္ျခား ပုိမုိ ႀကီးထြားလာေနတာကုိ ေမ့ေလ်ာ့ ေပါ့ဆေနလုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ “ထိပ္ခ်မွ ဓားျပမွန္းသိ”ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အမွားေနာင္တ တသသျဖစ္ရေတာ့မွာ ေသခ်ာမလြဲ အမွန္ဧကန္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေနရာတကာမွာ ရုိးရုိးအအနဲ႔ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မေနၾကဘဲ အေလးအနက္ ထားေစခ်င္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ ေထရဝါဒႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ပရိယတိၱ၊ ပဋိပတၱိ၊ ပဋိေဝဓဆုိတဲ့ သာသနာသုံးရပ္ စည္ပင္ထြန္းကား ျပန္႔ပြားရာ ဘူမိနက္သန္ေနရာမွန္ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ သာသနာေတာ္ဟာ ပထမျမန္မာႏုိင္ငံလုိ႔ေခၚတဲ့ ဘုရင့္ေနာင္ မင္းတရားေခတ္၊ တတိယျမန္မာႏုိင္ငံလုိ႔ေခၚတဲ့ ဦးေအာင္ေဇယ်ေခတ္တုိင္ေအာင္ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ေနလုိလုိ ထြန္းလင္းေတာက္ပခဲ့ပါတယ္။
ယခုအခါ “ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကြက္ခ်းေရာ”ဆုိတဲ့ စကားလုိ လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားေတြဟာ ဘာသာေရး အသိစိတ္ ဓာတ္ ေခါင္းပါးျပီး အမ်ိဳးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ကုိ မသိနားမလည္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြကုိ စီးပြါး ေရးကုိ မက္လုံးေပးျပီး ေရာင္စုံမ်က္ႏွာနဲ႔ သူတုိ႔လူမ်ဳိး ၊ သူတုိ႔ဘာသာထဲ သြတ္သြင္းေနၾကပါတယ္။ ဒီလုိ အမ်ိဳးဘာသာကုိ ပ်က္စီးဆုံးရႈံးေစမယ့္ လုပ္ရပ္ေတြကို ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အေနနဲ႔ ရုိးလြန္းအလြန္းျပီး အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မေနသင့္ပါဘူး။
ယခုကဲ့သုိ႔ ေသြးေအးေအးနဲ႔ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ေနသြားၾကမယ္ဆုိရင္ မိမိတုိ႔ရဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ရုိးရားယဥ္ေက်းမႈေတြ ပ်က္စီးဆုံးရႈံး သြားႏုိင္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔ရဲ့ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ကုိ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ပဲ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္မွ ရႏုိင္ပါတယ္။ တျခား လူမ်ိဳး တစ္ျခား ဘာသာေတြက ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ေပးတယ္ဆုိတာ ထုံးစံလည္း မရွိသလုိ ရာဇဝင္မ်ားလည္း မရွိခဲ့ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ တည္တံ့ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ တည္တ့ံမွလည္း ဗုဒၶဘာသာ တည္တံ့ မွာ ျဖစ္သလုိ ဗုဒၶဘာသာ တည္တဲ့မွလည္း ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြႏွင့္ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ ထုံးတမ္းေတြ တည္တံ့ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိပါပဲ။ ျမန္မာ့ရုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈေတြ တည္တံ့မွလည္း ျမန္မာ လူမ်ိဳးႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ တည္တံ့ႏုိင္ပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးနွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ အဲသည္လုိ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ဆက္စပ္မႈေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆက္စပ္မႈေတြ ရွိေနသလဲဆုိရင္ ႏြားႏုိ႔ႏွင့္ ေရ ဆုိတာ ခြဲျခားလုိ႔ မရႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ရွိသလုိပဲ ဆက္စပ္မႈေတြက ရွိေနပါတယ္။
ယေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြ ေရာက္လာတဲ့အခါ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွ္ေတြကုိ လုိက္ျပပါ ဆုိရင္ ပုဂံေဒသကုိပဲ သြားေရာက္ျပသေပးရပါတယ္။ ဘာလုိ႔ ပုဂံ ေဒသကုိ သြားေရာက္ျပသေပးရတာလဲဆုိ ရင္ ပုဂံေဒသမွာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြ စုေဝးတည္ရွိေနလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြကုိ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကပဲ ေရွးအစဥ္အဆက္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ႏုိင္ခဲ့လုိ႔သာ ယခုလုိ ျပသႏိုင္တာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔သာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အျခားဘာသာတရားေတြ လြမ္းမုိးသြားမယ္ဆုိရင္ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံက ကမၻာ့အႀကီးဆုံး ေဗာေဓာ ဗုဓုေစတီေတာ္ ႀကီးလုိ အုတ္ပုံအျဖစ္နဲ႔ပဲ ဇာတ္သိမ္းသြားႏုိင္ပါတယ္။
အာဖဂန္နစၥတန္ႏုိင္ငံမွာလည္း ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးပုိင္းတုန္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကုိ လည္း အျမဲတမ္းပဲ အမွတ္ရေနေစခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီႏုိင္ငံမွာ အုိစမာဘင္လာဒင္ႏွင့္ တာလီဘန္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အစုိးရ အဖြဲ႔ဟာ သူတုိ႔ဘာသာနွင့္ မညီညြတ္ဘူးဆုိျပီး အေျမာက္ေတြ၊ ဒုံးက်ည္ေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ ရပ္ဟာ ဘာမွ မၾကာေသးလုိ႔ အားလုံးသိျပီးျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္လုိ႔သာ အဲဒီႏုိင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ဆက္လက္ တည္တံ့ေနခဲ့မယ္ ဆုိရင္ ေက်ာက္ေတာင္ ..ေက်ာက္သားေတြကုိ ထြင္းထုထားတဲ့ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ႀကီး ႏွစ္ဆူဟာ ဘယ္လုိ အေၾကာင္းေၾကာင့္ေတြ နဲ႔မွ ေျမခေၾကြက် စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
အခုေတာ့ အဲဒီႏုိင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္တကြ ဗုဒၶဘာသာမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ဘယ္ေရာက္သြား ၾကကုန္တာလဲ။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီး ဘာလုိ႔ ကြယ္ခဲ့ရသလဲ၊ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ စာေပမသင္ၾကားၾကလုိ႔လား၊ ဘုရားရွင္ရဲ့ တရားေတာ္ေတြကုိ ေလ့လာအားထုတ္မႈ မရွိၾကလုိ႔လား၊ အစာေရစာ ရွားပါးၾကလုိ႔လား၊ အနာေရာဂါ ေဘးဆုိးေၾကာင့္လား၊ ေထရဝါဒ မဟာယာနဂုိဏ္းဂဏ ကြဲျပားသြားၾကလုိ႔လား။
အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိေစခ်င္ပါတယ္။ သမုိင္းဆုိတာ လိမ္လုိ႔မရ၊ ညာလုိ႔မရ၊ ဖုံးကြယ္လုိ႔ မရပါဘူး။ သမုိင္းေၾကာင္း အေထာက္အထားနွင့္ ခုိင္ခုိင္မာမာ ျပည့္ျပည့္ စုံစုံ ေရးျပမယ္ ဆုိရင္ ေတာ္ေတာ္ကုိပဲ ထိတ္လန္႔ ေျခာက္ျခားဖြယ္၊ ေအာ့ႏွလုံးနာဖြယ္ ရင္နာဖြယ္ရာေကာင္းလွပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ သာသနာႏွစ္ငါးေထာင္ တည္မယ္ဆုိတဲ့ စကားကုိ ေလွနံဓားထစ္ မွတ္ထား ၾကျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေၾကာင့္ၾကမဲ့ ေနၾကပါတယ္။ ေတြးေတာ ဆင္ျခင္မႈလည္း မရွိသလုိ ေလ့လာစုံစမ္း မႈလည္း မရွိဘဲ ကမ္းကုန္ေအာင္ အ ၾက၊ န ၾကသည္မွာ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းလွပါတယ္။
အခ်ိဳ႔ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳၚေတြဆုိရင္ မိမိတုိ႔ရဲ့ ျမန္မာသမီးပ်ိဳေလး လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားနဲ႔ တြဲသြားတြဲလာ လုပ္တာေတာင္ ျဗဟၼစုိရ္တရား လက္ကုိင္ထားေတာ့မလုိ၊ လူမႈေရးရႈေထာင့္က ၾကည့္ေတာ့မလုိ စီးပြားေရး ရႈေထာင့္က ၾကည့္ေတာ့္မလုိ၊ ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိနဲ႔သာ အခ်ိန္ေတြကုန္ျပီး ဦးတည္ခ်က္ကင္းကြာေနေသာ အနာဂတ္ ခရီး ကုိ စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းရင္းျခင့္ မိမိတုိ႔ သားသမီးမ်ား၊ အမ်ိဳးပ်က္ ဘဝေရာက္ရတဲ့ အထိ ျဖစ္ၾကရ ပါတယ္။
အခ်ိဳ႔ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားအေနျဖင့္လည္း လူမ်ိဳးမ်က္ႏွာ၊ ဘာသာမ်က္ႏွာကုိ မေထာက္ဘဲ လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာ ျခား စကားေတြရဲ့ စကားကုိ ယုံျပီး ေစတနာဗလပြနဲ႔ မိမိရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ကုိပါ ပုံအပ္လုိက္ၾကတာဟာ လည္း ေတာ္ေတာ္ကုိပဲ အသိတရားေခါင္းပါးလြန္းလွပါတယ္။ အားနာတတ္လုိက္ၾကတာကလည္း ကေလး ဆယ္ေယာက္ အေဖေခၚစရာ မရွိေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ အဲသည္လုိသာ ေရွ႔ဆက္ျပီး အနားေနၾကဦးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ “အားနာတက္တာ အရာရာ မၾကာပ်က္စီးေၾကာင္းဆုိတဲ့ စကားလုိ လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားကုိ အားနာတဲ့ မိန္းကေလးဟာ မၾကာခင္မွာပဲ အမ်ိဳးပ်က္ဘဝ ဘာသာပ်က္ဘဝ ေရာက္ရေတာ့မွာ အမွန္မလြဲ မုခ်ဧကန္ပဲ ျဖစ္ရပါေတာ့မယ္။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာမိဘမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔ရဲ့ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ ရင္ေသြးငယ္ မ်ားကုိ ဗုဒၶရဲ့ ဘာသာေရး အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၊ ယဥ္ေက်းမႈစရုိက္ လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္မ်ားကုိ သြန္သင္ဆုံးမ နားခ်ေပးဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ သုိ႔မွသာ ဘာသာေရးစိတ္ဓာတ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္မ်ား ျပည့္ဝ ခုိင္မာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္လုိ႔ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေလးမ်ား အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ဘာသာေရး စိတ္ဓာတ္ မခုိင္မာ ပါက ေရ မျပည့္တဲ့ အုိးလုိ ေဘာင္ဘင္ခတ္ကာ မ်ိဳးရုိးဗီဇကုိ ေျခကန္ျပီး အမိျမန္မာ တည္း ဟူေသာ ေရအုိးထဲမွာ မတည္ဘဲ ဘာသာျခားထဲကုိ ဖိတ္စင္ကာ အေဟာသိကံ ဘဝျဖင့္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအေနနဲ႔ အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးေျပာသလုိ “ေနာင္ေတာ့မွ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ” ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးမထားဘဲ အေၾကာင္းအျခင္းအရာ အားလုံးကုိ ေထာက္ရႈ ၍ ႏုိးႏုိးၾကားၾကားရွိၾကဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ပါျပီ။ အသိတစ္လုံးဟာ အလြန္ပဲ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ မသိခင္မွာ အမွား လုပ္မိၾကေပမယ့္ အသိရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အမ်ိဳးပ်က္ဘဝ ဘာသာပ်က္ဘဝမွ ကင္းေဝးရေအာင္ ေရွာင္သင့္ တာေရွာင္၊ ေဆာင္သင့္တာေဆာင္ျပီး အမ်ိဳးဘာသာ အက်ိဳးအဆက္တုိးလုိ႔ သယ္ပုိး ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း။
ဖုိးပေညာ(သပိတ္က်င္း)
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)
တစ္ေန႔ ညီလာခံမွာ ဘုိးေတာ္ဘုရားက အမတ္ႀကီးဦးေပၚဦးကုိ အပ်င္းေျပ စေနာက္တဲ့သေဘာနဲ႔ “ ေပၚဦးရယ္ ငါ့ႏွယ့္ ဘုန္းကံ နည္းလုိက္တာ၊ ေရွးတုန္းက ေဘးေလာင္းေတာ္ ဘုိးေလာင္းေတာ္ လက္ထက္မွာ ဆုိရင္ ဆဒၵန္ ဆင္ျဖဴရတာနာ ေပၚတယ္လုိ႔ ၾကားဖူးတယ္။ ငါ့မွာ ဆင္နက္ႀကီးပဲ စီးေနရတယ္”လုိ႔ ျငီးျပပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ပညာရွိ အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးက “ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေတာ္ မမူပါနဲ႔ဘုရား၊ အခု အရွင္ မင္းႀကီး စီးေတာ္မူတဲ့ ဆင္မည္းႀကီးဟာ ေနာင္အႏွစ္ တစ္ရာၾကာလာတဲ့အခါ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴတဲ့ ဆင္ျဖဴေတာ္ ရတနာႀကီး ျဖစ္လာ ပါလိမ့္မယ္ဘုရား”လုိ႔ ေလွ်ာက္တင္လုိက္ပါတယ္။
အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦး ေလွ်ာက္တင္ စကားကုိ ဘုိးေတာ္ဘုရားက ဘာမွျပစ္တင္ ေ၀ဖန္မေျပာေပမယ့္ ဦးေပၚဦးနဲ႔ အတူ ခစားေနတဲ့ အမတ္ႀကီးတစ္ေယာက္က ဦးေပၚဦးကုိ တစ္ေထာင္နဲ႔ တြက္လုိက္ျပီးေတာ့…
“အမတ္ႀကီး ၾကည့္လဲေလွ်ာက္တင္ပါဦး။ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ လည္းေလွ်ာက္ပါ၊ ဆင္မည္းႀကီးက ဘယ္လုိလုပ္ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴတဲ့ ဆင္ျဖဴရတနာ ျဖစ္လာမွာတုန္း”လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီအခါ ဦးေပၚဦးက ဘာျပန္ေျပာသလဲ ဆုိေတာ့-
“အမတ္ႀကီး ဘာမွ ပူမေနနဲ႔၊ ေနာင္အႏွစ္တစ္ရာၾကာရင္ ခင္ဗ်ားရွင္ ဘုရင္လည္း မရွိေတာ့ဘူး၊ က်ဳပ္တုိ႔လည္း မရွိေတာ့ဘူး၊ အဲဒီေတာ့ အေရးယူမည့္ ရွင္ဘုရင္လည္း မရွိေတာ့သလုိ အေရးယူခံရမယ့္ က်ဳပ္တုိ႔လည္း မရွိေတာ့တဲ့ အတြက္ ဘာမွ ပူစရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့။ ေနာင္ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ေပါ့ဗ်ာ”လုိ႔ ေျပာလုိက္မွ ေဘးနားက ခစားေနတဲ့ အမတ္ႀကီးလည္း သေဘာေပါက္ သြားေတာ့တယ္။
ဒီအေၾကာင္းေလးကုိ ဒီစာအုပ္မွာ ဘာလုိ႔ စကားလက္ေဆာင္အျဖစ္ ထည့္ေျပာရတာလဲဆုိရင္ အခ်ိဳ႔ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳး ေတြဟာ ကုိယ့္အမ်ိဳး ကုိယ့္ဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အမတ္ႀကီးဦးေပၚဦး ေျပာသလုိမ်ိဳး “ေနာင္ေတာ့ မွ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ”ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ိဳးေတြ ဝင္ေနတတ္ၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးေျပာခဲ့တဲ့ စကားဟာ ဟာသအျဖစ္ ေျပာခဲ့တာလည္း ျဖစ္သလုိ ဘယ္သူ ဘယ္သူမွလည္း ထိခုိက္နစ္နာေစတဲ့ စကားမ်ိုးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအေနနဲ႔ အမ်ိဳးဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အဲဒီလုိ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး မထားၾကဖုိ႔ ဆုိတာကုိေတာ့ နားလည္ သေဘာေပါက္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
တကယ္လုိ႔ အဲဒီလုိ ေသးသိမ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတြ ထားခဲ့မယ္ဆုိရင္လည္း မိမိတုိ႔ သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြပဲ ဒုကၡေရာက္ျပီး က်န္ခဲ့ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔ ျမန္မာစကားေတြ ရွိပါတယ္။ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းဆုိတဲ့ စကားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားဟာ အျခားအရာ ဝတၳဳေနရာေတြမွာ သုံးလုိ႔ရေပမယ့္ အမ်ိဳးဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ေတာ့ လုံးဝမွ သုံးလုိ႔မရပါဘူး။
ဒီလုိေျပာလုိ႔ စားေရးသူကုိ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒစြဲ၊ ဘာသာေရးဝါဒစြဲလုိ႔ ထင္စရာပါပဲ။ စာေရးသူဟာ အမ်ိဳးသားေရး ဝါဒစြဲ၊ ဘာသာေရးဝါဒစြဲ ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ိဳးကုိခ်စ္တဲ့သူ ဘာသာကုိ ေလးစားတန္ဖုိးထားတဲ့ သူဆုိရင္ ပုိျပီး ျပည့္စုံမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။
အမ်ိဳးကုိ ခ်စ္တဲ့သူတုိင္း ဘာသာကုိ ေလးစားတန္ဖုိးထားတဲ့ သူတုိင္းဟာ ကုိယ့္အမ်ိဳးကုိယ့္ဘာသာကုိ ပ်က္စီး ဆုံးရႈံး ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာကုိ ေၾကာက္တတ္ၾကစျမဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါကလည္း စာေရးသူမွ မဟုတ္ပါဘူး။ အျခား ဘာသာ အျခားလူမ်ိဳးေတြလည္း ဒီစိတ္မ်ိဳးေတြ ရွိၾကပါတယ္။ သူတုိ႔လည္း သူ႔လူမ်ိဳး၊ သူတုိ႔ဘာသာကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကမွာ ျဖစ္သလုိ စာေရးသူတုိ႔လည္း စာေရးသူတုိ႔ရဲ့ လူမ်ိဳးနဲ႔ ဘာသာကုိ ေရရွည္တည္တံ့ ျပန္ပြါးေအာင္ ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ ေစာင့္ ေရွာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ေနရာမွာလည္း သူတစ္ပါးကုိ ထိခုိက္ နစ္နာေအာင္လည္း လုပ္စရာမလုိ ပါဘူး။
တစ္ခ်ိန္က ဗုဒၶသာသနာ ေရာင္ဝါထြန္းလင္းခဲ့ေပမဲ့ ယခု အခ်ိန္မွာေတာ့ ဗုဒၶသာသနာကြယ္ပ သြားခဲ့ရတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ ကမၻာမွာ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီႏုိင္ငံေတြဟာ ဗုဒၶသာသနာ အစရွာမရေအာင္ ဘာလုိ႔ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ၾကသလဲ ဆုိတာ သင္ခန္းစာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ယူတတ္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
အတိတ္သမုိင္းေၾကာင္းဆုိတာ ေကာင္းတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆုိးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လုိမွ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လုိ႔မရတဲ့ အရာေတြ လည္းျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္သမုိင္းေၾကာင္းကို ျပန္လည္ သတိရျပီး ေဒါပြေနဖုိ႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီသမုိင္းေၾကာင္းေတြကုိ ေလ့လာျပီး သင္ခန္းစာ ယူတတ္ေအာင္ ေျပာရတာျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္က ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းလင္းေတာက္ပခဲ့တဲ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ အာဖဂန္နစၥတန္ႏုိင္ငံ၊ ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံ၊ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံ မေလးရွား အစရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြဟာ ဗုဒၶသာသနာထြန္းလင္း ေတာက္ပခဲ့တယ္ဆုိတာ ဘယ္လုိမွ ျငင္းလုိ႔မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ယခုအခ်ိန္မွာ ဒီႏုိင္ငံေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာေတြ ေပ်ာက္ျပီး ဘယ္ဘာသာေတြ ေရာက္ေနၾကတယ္ဆုိတာ သတိထားမိၾကရင္ ဘာသာေပ်ာက္မ့့္ အႏၱရာယ္ဟာလည္း တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာျပီဆုိတာ ဆင္ျခင္မိၾကဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အေပၚမွာ တည္ပါတယ္။ တျခားဘာသာ တျခားလူမ်ိဳးေတြ အေပၚမွာ မတည္ပါဘူး။ ေနာက္ျပီး ဘုရားေက်ာင္းကန္၊ ေစတီပထုိး၊ စာအုပ္စာေပစတဲ့ ေနရာေတြထဲမွာလည္း မတည္ပါဘူး။ ထင္ရွားတဲ့ သာဓကတစ္ခုကုိ ထုတ္ျပရမယ္ဆုိရင္ အင္ဒီနီးရွားႏုိင္ငံမွာ “ေဗာေဓာဗုဓု”ေစတီေတာ္ႀကီး ဆုိတာ ရွိပါတယ္။
အခု အဲဒီေစတီေတာ္ႀကီးဟာ ေရွးေဟာင္းျပယုတ္တစ္ခု အျဖစ္သာ တည္ရွိေတာ့ျပီး ကုိးကြယ္သူမဲ့ေနပါတယ္။ သူတုိ႔ ႏုိင္ငံက အျခားဘာသာဝင္ေတြ အေနျဖင့္လည္း ဒီေစတီေတည္ႀကီးကုိ အုတ္ပုံအျဖစ္သာ ရႈျမင္ျပီး အတြဲေတြ ထုိင္၊ ဖိနပ္ေတြစီး လုပ္ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ မရုိမေသလုပ္ေနၾကေပမယ့္လည္း ေစတီေတာ္ႀကီးကေတာ့ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘဲ ဒီအတုိင္း ငုတ္တုတ္ပါပဲ။
ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ေစတီပုထုိး၊ ေက်ာင္းကန္ဇရပ္ တန္ေဆာင္းေတြမွာ ေရႊေရာင္၊ ေငြေရာင္ေတြ တဖိတ္ဖိတ္ တလက္လက္နဲ႔ အေရာက္ ေတာက္ေနတာေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ျပဳျပင္ ထိန္သိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ မ်ားမ်ားရွိဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြ မ်ားမ်ား ရွိမွလည္း ေစတီပုထုိး၊ ေက်ာင္းကန္ ဇရပ္၊ တန္ေဆာင္း ေတြမွာလည္း ဒီထက္မက အေရာက္ ေတာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့ပါးသြားေလ ေစတီပုထုိး၊ ေက်ာင္းကန္၊ ဇရပ္၊ တန္ေဆာင္းေတြ မွာလည္း တျဖည္းျဖည္း အေရာင္မွိန္လာေလ ျဖစ္မွာပါပဲ။
ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ မ်ိဳးရုိး စဥ္ဆက္ ကတည္းက ရုိးသား ျဖဴစင္ျပီး ပြင့္လင္းၾကပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္ၾကတယ္။ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ ေနတတ္ၾကတယ္။ လူတစ္ဖက္သားကုိလည္း သနားၾကင္နာ ပုိတတ္ၾကပါတယ္။ လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး၊ ပုဂၢိဳလ္မေရြး တန္းတူကူညီ ဆက္ဆံတတ္ၾကျပီး သူတစ္ပါးေတြရဲ့ အခြင့္အေရး မ်ားကုိလည္း ထိပါးေႏွာင့္ယွက္မႈ မျပဳတတ္ၾကပါဘူး။
ဒါဟာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ျမန္မာ့ဓေလ့ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရာရာမွာ ရုိးသား ျဖဴစင္လြန္းရင္လည္း မေကာင္းပါဘူး။ ရုိးလြန္းရင္လည္း အ သြားတတ္ပါတယ္။ ျဖဴစင္လြန္းရင္လည္း ညစ္ေပလြယ္တတ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ အားနာတတ္တဲ့ ေနရာမွာလည္း ႏွစ္ေယာက္မရွိပါဘူး။ အားနာရင္ ခါးပါတတ္တယ္ ဆုိတာ သိထားသင့္ပါတယ္။
ယခုအခါ ျမန္မာတစ္မိ်ဳးသားလုံးရဲ့ အမ်ိဳးသားေရး အႏၱရာယ္၊ ဘာသာေရးအႏၱရယ္ဟာ တစ္ေန႔တစ္ျခား ပုိမုိ ႀကီးထြားလာေနတာကုိ ေမ့ေလ်ာ့ ေပါ့ဆေနလုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ “ထိပ္ခ်မွ ဓားျပမွန္းသိ”ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အမွားေနာင္တ တသသျဖစ္ရေတာ့မွာ ေသခ်ာမလြဲ အမွန္ဧကန္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေနရာတကာမွာ ရုိးရုိးအအနဲ႔ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မေနၾကဘဲ အေလးအနက္ ထားေစခ်င္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ ေထရဝါဒႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ပရိယတိၱ၊ ပဋိပတၱိ၊ ပဋိေဝဓဆုိတဲ့ သာသနာသုံးရပ္ စည္ပင္ထြန္းကား ျပန္႔ပြားရာ ဘူမိနက္သန္ေနရာမွန္ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ သာသနာေတာ္ဟာ ပထမျမန္မာႏုိင္ငံလုိ႔ေခၚတဲ့ ဘုရင့္ေနာင္ မင္းတရားေခတ္၊ တတိယျမန္မာႏုိင္ငံလုိ႔ေခၚတဲ့ ဦးေအာင္ေဇယ်ေခတ္တုိင္ေအာင္ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ေနလုိလုိ ထြန္းလင္းေတာက္ပခဲ့ပါတယ္။
ယခုအခါ “ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကြက္ခ်းေရာ”ဆုိတဲ့ စကားလုိ လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားေတြဟာ ဘာသာေရး အသိစိတ္ ဓာတ္ ေခါင္းပါးျပီး အမ်ိဳးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ကုိ မသိနားမလည္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြကုိ စီးပြါး ေရးကုိ မက္လုံးေပးျပီး ေရာင္စုံမ်က္ႏွာနဲ႔ သူတုိ႔လူမ်ဳိး ၊ သူတုိ႔ဘာသာထဲ သြတ္သြင္းေနၾကပါတယ္။ ဒီလုိ အမ်ိဳးဘာသာကုိ ပ်က္စီးဆုံးရႈံးေစမယ့္ လုပ္ရပ္ေတြကို ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အေနနဲ႔ ရုိးလြန္းအလြန္းျပီး အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မေနသင့္ပါဘူး။
ယခုကဲ့သုိ႔ ေသြးေအးေအးနဲ႔ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ေနသြားၾကမယ္ဆုိရင္ မိမိတုိ႔ရဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ရုိးရားယဥ္ေက်းမႈေတြ ပ်က္စီးဆုံးရႈံး သြားႏုိင္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔ရဲ့ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ကုိ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ပဲ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္မွ ရႏုိင္ပါတယ္။ တျခား လူမ်ိဳး တစ္ျခား ဘာသာေတြက ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ေပးတယ္ဆုိတာ ထုံးစံလည္း မရွိသလုိ ရာဇဝင္မ်ားလည္း မရွိခဲ့ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ တည္တံ့ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ တည္တ့ံမွလည္း ဗုဒၶဘာသာ တည္တံ့ မွာ ျဖစ္သလုိ ဗုဒၶဘာသာ တည္တဲ့မွလည္း ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြႏွင့္ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ ထုံးတမ္းေတြ တည္တံ့ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိပါပဲ။ ျမန္မာ့ရုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈေတြ တည္တံ့မွလည္း ျမန္မာ လူမ်ိဳးႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ တည္တံ့ႏုိင္ပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးနွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ အဲသည္လုိ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ဆက္စပ္မႈေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆက္စပ္မႈေတြ ရွိေနသလဲဆုိရင္ ႏြားႏုိ႔ႏွင့္ ေရ ဆုိတာ ခြဲျခားလုိ႔ မရႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ရွိသလုိပဲ ဆက္စပ္မႈေတြက ရွိေနပါတယ္။
ယေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြ ေရာက္လာတဲ့အခါ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွ္ေတြကုိ လုိက္ျပပါ ဆုိရင္ ပုဂံေဒသကုိပဲ သြားေရာက္ျပသေပးရပါတယ္။ ဘာလုိ႔ ပုဂံ ေဒသကုိ သြားေရာက္ျပသေပးရတာလဲဆုိ ရင္ ပုဂံေဒသမွာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြ စုေဝးတည္ရွိေနလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြကုိ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကပဲ ေရွးအစဥ္အဆက္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ႏုိင္ခဲ့လုိ႔သာ ယခုလုိ ျပသႏိုင္တာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔သာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အျခားဘာသာတရားေတြ လြမ္းမုိးသြားမယ္ဆုိရင္ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံက ကမၻာ့အႀကီးဆုံး ေဗာေဓာ ဗုဓုေစတီေတာ္ ႀကီးလုိ အုတ္ပုံအျဖစ္နဲ႔ပဲ ဇာတ္သိမ္းသြားႏုိင္ပါတယ္။
အာဖဂန္နစၥတန္ႏုိင္ငံမွာလည္း ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးပုိင္းတုန္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကုိ လည္း အျမဲတမ္းပဲ အမွတ္ရေနေစခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီႏုိင္ငံမွာ အုိစမာဘင္လာဒင္ႏွင့္ တာလီဘန္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အစုိးရ အဖြဲ႔ဟာ သူတုိ႔ဘာသာနွင့္ မညီညြတ္ဘူးဆုိျပီး အေျမာက္ေတြ၊ ဒုံးက်ည္ေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ ရပ္ဟာ ဘာမွ မၾကာေသးလုိ႔ အားလုံးသိျပီးျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္လုိ႔သာ အဲဒီႏုိင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ဆက္လက္ တည္တံ့ေနခဲ့မယ္ ဆုိရင္ ေက်ာက္ေတာင္ ..ေက်ာက္သားေတြကုိ ထြင္းထုထားတဲ့ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ႀကီး ႏွစ္ဆူဟာ ဘယ္လုိ အေၾကာင္းေၾကာင့္ေတြ နဲ႔မွ ေျမခေၾကြက် စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
အခုေတာ့ အဲဒီႏုိင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္တကြ ဗုဒၶဘာသာမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ဘယ္ေရာက္သြား ၾကကုန္တာလဲ။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီး ဘာလုိ႔ ကြယ္ခဲ့ရသလဲ၊ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ စာေပမသင္ၾကားၾကလုိ႔လား၊ ဘုရားရွင္ရဲ့ တရားေတာ္ေတြကုိ ေလ့လာအားထုတ္မႈ မရွိၾကလုိ႔လား၊ အစာေရစာ ရွားပါးၾကလုိ႔လား၊ အနာေရာဂါ ေဘးဆုိးေၾကာင့္လား၊ ေထရဝါဒ မဟာယာနဂုိဏ္းဂဏ ကြဲျပားသြားၾကလုိ႔လား။
အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိေစခ်င္ပါတယ္။ သမုိင္းဆုိတာ လိမ္လုိ႔မရ၊ ညာလုိ႔မရ၊ ဖုံးကြယ္လုိ႔ မရပါဘူး။ သမုိင္းေၾကာင္း အေထာက္အထားနွင့္ ခုိင္ခုိင္မာမာ ျပည့္ျပည့္ စုံစုံ ေရးျပမယ္ ဆုိရင္ ေတာ္ေတာ္ကုိပဲ ထိတ္လန္႔ ေျခာက္ျခားဖြယ္၊ ေအာ့ႏွလုံးနာဖြယ္ ရင္နာဖြယ္ရာေကာင္းလွပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ သာသနာႏွစ္ငါးေထာင္ တည္မယ္ဆုိတဲ့ စကားကုိ ေလွနံဓားထစ္ မွတ္ထား ၾကျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေၾကာင့္ၾကမဲ့ ေနၾကပါတယ္။ ေတြးေတာ ဆင္ျခင္မႈလည္း မရွိသလုိ ေလ့လာစုံစမ္း မႈလည္း မရွိဘဲ ကမ္းကုန္ေအာင္ အ ၾက၊ န ၾကသည္မွာ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းလွပါတယ္။
အခ်ိဳ႔ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳၚေတြဆုိရင္ မိမိတုိ႔ရဲ့ ျမန္မာသမီးပ်ိဳေလး လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားနဲ႔ တြဲသြားတြဲလာ လုပ္တာေတာင္ ျဗဟၼစုိရ္တရား လက္ကုိင္ထားေတာ့မလုိ၊ လူမႈေရးရႈေထာင့္က ၾကည့္ေတာ့မလုိ စီးပြားေရး ရႈေထာင့္က ၾကည့္ေတာ့္မလုိ၊ ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိနဲ႔သာ အခ်ိန္ေတြကုန္ျပီး ဦးတည္ခ်က္ကင္းကြာေနေသာ အနာဂတ္ ခရီး ကုိ စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းရင္းျခင့္ မိမိတုိ႔ သားသမီးမ်ား၊ အမ်ိဳးပ်က္ ဘဝေရာက္ရတဲ့ အထိ ျဖစ္ၾကရ ပါတယ္။
အခ်ိဳ႔ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားအေနျဖင့္လည္း လူမ်ိဳးမ်က္ႏွာ၊ ဘာသာမ်က္ႏွာကုိ မေထာက္ဘဲ လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာ ျခား စကားေတြရဲ့ စကားကုိ ယုံျပီး ေစတနာဗလပြနဲ႔ မိမိရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ကုိပါ ပုံအပ္လုိက္ၾကတာဟာ လည္း ေတာ္ေတာ္ကုိပဲ အသိတရားေခါင္းပါးလြန္းလွပါတယ္။ အားနာတတ္လုိက္ၾကတာကလည္း ကေလး ဆယ္ေယာက္ အေဖေခၚစရာ မရွိေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ အဲသည္လုိသာ ေရွ႔ဆက္ျပီး အနားေနၾကဦးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ “အားနာတက္တာ အရာရာ မၾကာပ်က္စီးေၾကာင္းဆုိတဲ့ စကားလုိ လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားကုိ အားနာတဲ့ မိန္းကေလးဟာ မၾကာခင္မွာပဲ အမ်ိဳးပ်က္ဘဝ ဘာသာပ်က္ဘဝ ေရာက္ရေတာ့မွာ အမွန္မလြဲ မုခ်ဧကန္ပဲ ျဖစ္ရပါေတာ့မယ္။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာမိဘမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔ရဲ့ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ ရင္ေသြးငယ္ မ်ားကုိ ဗုဒၶရဲ့ ဘာသာေရး အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၊ ယဥ္ေက်းမႈစရုိက္ လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္မ်ားကုိ သြန္သင္ဆုံးမ နားခ်ေပးဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ သုိ႔မွသာ ဘာသာေရးစိတ္ဓာတ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္မ်ား ျပည့္ဝ ခုိင္မာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္လုိ႔ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေလးမ်ား အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ဘာသာေရး စိတ္ဓာတ္ မခုိင္မာ ပါက ေရ မျပည့္တဲ့ အုိးလုိ ေဘာင္ဘင္ခတ္ကာ မ်ိဳးရုိးဗီဇကုိ ေျခကန္ျပီး အမိျမန္မာ တည္း ဟူေသာ ေရအုိးထဲမွာ မတည္ဘဲ ဘာသာျခားထဲကုိ ဖိတ္စင္ကာ အေဟာသိကံ ဘဝျဖင့္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအေနနဲ႔ အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးေျပာသလုိ “ေနာင္ေတာ့မွ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ” ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးမထားဘဲ အေၾကာင္းအျခင္းအရာ အားလုံးကုိ ေထာက္ရႈ ၍ ႏုိးႏုိးၾကားၾကားရွိၾကဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ပါျပီ။ အသိတစ္လုံးဟာ အလြန္ပဲ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ မသိခင္မွာ အမွား လုပ္မိၾကေပမယ့္ အသိရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အမ်ိဳးပ်က္ဘဝ ဘာသာပ်က္ဘဝမွ ကင္းေဝးရေအာင္ ေရွာင္သင့္ တာေရွာင္၊ ေဆာင္သင့္တာေဆာင္ျပီး အမ်ိဳးဘာသာ အက်ိဳးအဆက္တုိးလုိ႔ သယ္ပုိး ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း။
ဖုိးပေညာ(သပိတ္က်င္း)
(ဆုံးေအာင္ဖတ္ျပီး မ်ွေဝေပးရန္)"
စာဖတ္သူအားလုံးသက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာျပီးလုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္ဝၾကပါေစ။အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)
No comments:
Post a Comment