ကုလားအုတ္ရဲ႕ခါးကိုခ်ဳိးပစ္လိုက္တဲ့သူဟာေနာက္ဆံုးေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ပဲျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကုိ ၾကားဖူးပါတယ္။ အင္မတန္လည္း သေဘာက်ပါတယ္။
အဆံုးအျဖတ္က႑မွာ ပါဝင္လႈပ္ ရွားခဲ့တဲ့ ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ရဲ႕ တန္
ဖုိးကုိလည္း ေလးစားမိတာ အမွန္ ပါ။ ကုလားအုတ္ရဲ႕ ခါးေပၚမွာသာ သူမေရာက္ခဲ့ရင္
ကုလားအုတ္ ခါး က်ဳိးဖို႕ ခက္ေကာင္းခက္ေနဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အခုေတာ့ သူ႕
ေၾကာင့္၊ ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ေၾကာင့္ ကုလားအုတ္ႀကီးခမ်ာ ခါးသြင္သြင္
က်ဳိးခဲ့ရွာေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ေလး စားစရာေကာင္းတဲ့ ေကာက္႐ိုးတစ္ မွ်င္လဲ။
အဲဒီလုိမ်ဳိး ေကာက္႐ိုး တစ္မွ်င္ဟာ တကယ့္ကို အားက် အတုယူစရာ ေကာင္းတယ္လုိ႕ဆို ရင္ အစြန္းေရာက္သြားတယ္လို႕ ဆိုေကာင္းဆိုၾကပါလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္ အခါနဲ႕ အေျခအေနေပါင္းစံုအရ ေပၚေပါက္လာတတ္တဲ့ ေကာက္႐ိုး မွ်င္ေလးေတြဟာ ႀကီးမားတဲ့ အေျပာင္းအလြဲေတြကုိ ျဖစ္ေပၚေစ တတ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ဟာ မန္ခ်ဴးေတြရဲ႕အုပ္စိုးမႈကုိ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ခံခဲ့ရပါတယ္။ မန္ခ်ဴးေတြ ရဲ႕ ေတာင့္တင္းတဲ့ စစ္ေရး၊ ႏုိင္ငံ ေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြဟာ တ႐ုတ္ လူမ်ဳိးေတြကုိ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ပဲ ခ်ဳပ္ကုိင္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပ မယ့္ ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္နဲ႕တူတဲ့ 'ေဒါက္တာဆြန္ယက္ဆင္' ရဲ႕ ႀကိဳး ပမ္းမႈေၾကာင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွာ ပ ေဒသရာဇ္စနစ္ ၿပိဳကြဲသြား႐ံုမက လြတ္လပ္တဲ့ သမၼတႏုိင္ငံဆိုတာ ေပၚေပါက္ခဲ့ရပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ၾကည့္လုိက္ရင္ သာမန္မထင္မရွား နဲ႕ အထင္ႀကီးစရာ လံုးဝမရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးေတြပါ။ သူတို႕ရဲ႕ ဆႏၵနဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကိုလည္း ကာလ တစ္ခု ဖံုးကြယ္ထားတတ္တဲ့အတြက္ သူတို႕ ဘယ္လုိလူဆိုတာ သိရခက္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိ လူ တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ အေျခအေန ေတြ ေျပာင္းလဲသြားရသလို သူ႕ တုိင္းျပည္၊ သူ႕ႏုိင္ငံ၊ သူ႕ပတ္ဝန္း က်င္ပါ အက်ဳိးခံစား ရေလ့ ရွိပါ တယ္။
ျမန္မာပညာရွိတစ္ဦးျဖစ္ တဲ့ လယ္တီပ႑ိတဦးေမာင္ႀကီး က အမ်ားေကာင္းက်ဳိးကို လုပ္ တတ္တဲ့ လူေတာ္လူေကာင္းေတြ ဟာ နံ႕သာပင္နဲ႕တူတယ္။ အဲဒီ နံ႕သာပင္ ေပါက္ေရာက္ေနတဲ့ တစ္ေတာလံုး တစ္ေတာင္လံုးဟာ သူ႕ေၾကာင့္ အားလံုး ေမႊးႀကိဳင္သင္း ပ်ံ႕ေနတတ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ကုိ ''ရနံ႕ႀကိဳင္လြင္ သစ္တစ္ပင္၊ ေတာတြင္ရွိေလရာ၊ ေတာလံုးအႏွံ႕ အပ်ံ႕ပ်ံ႕၊ ရနံ႕ႀကိဳင္လုိ႕ျဖာ၊ ထုိသူ တစ္ဦး မ်ဳိးသားထူး၊ ပြားလူးေပ ေသာခါ၊ တစ္မ်ဳိးလံုးပင္ ေအးၾကည္ လင္၊ ဂုဏ္အင္တုိးလိမ့္မွာ'' လို႕ စပ္ဆိုသီကံုးဖူးပါတယ္။ လူေကာင္း တစ္ေယာက္ လူေတာ္တစ္ေယာက္ ေၾကာင့္ တစ္မ်ဳိးသားလံုး ဂုဏ္အင္ တိုးတက္လာတာကုိ ေဖာ္ျပတာပါ။
ကုိလိုနီစနစ္ဆိုးေၾကာင့္ ကြၽန္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ကမၻာ့ႏုိင္ငံ အသီး သီးမွာလည္း အဲဒီလို လူေတာ္တစ္ ေယာက္ရဲ႕ အစြမ္းအစေၾကာင့္ တစ္တိုင္းျပည္လံုးလြတ္လပ္ေရးရရွိသြားၾကတာေတြ၊ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳး သြားတာကိုလည္း မေဝးလွေသးတဲ့ အတိတ္သမုိင္း မွာ ေတြ႕ႏုိင္ ပါေသး တယ္။
ဆရာႀကီးက ပါဠိ-ျမန္ မာႏွစ္ဘာသာနဲ႕ 'သုဂိႏၶနာ- ႀကိဳင္ လႈိင္ေနေသာ ရနံ႕ျဖင့္၊ ပုပၸိေတန- ပြင့္လ်က္ရွိေသာ၊ ဧေကနာပိ - တစ္ ပင္တည္းသာျဖစ္ေသာ၊ သု႐ုကၡ ေန - ကံ့ေကာ္၊ ခ်ယား၊ စကား၊သရ ဖီစေသာ သစ္ပင္ေကာင္းျဖင့္၊ တံ ဝနံသဗၺ - ထုိသစ္ပင္ေကာင္း ရွိ ေသာ ေတာတစ္ေတာလံုးကုိ၊ ဝါသိ ယံတတာ - ႀကိဳင္လႈိင္ေလသကဲ့ သုိ႕၊ တထာ - ထုိ႕အတူ၊ သုပုေတၱ န - အမ်ဳိးသားေကာင္း တစ္ ေယာက္အတြက္ေၾကာင့္၊ ကုလံ- တစ္မ်ဳိးတစ္ႏြယ္လံုး၊ ဝိေရာစမာန - တင့္တယ္လ်က္၊ သုခံ- ခ်မ္းခ်မ္း သာသာ၊ ဝဋတိ - ႀကီးပြားရေလ သည္' လုိ႕လည္း ေရးသားခဲ့ပါ ေသးတယ္။
''သားေကာင္းတစ္ေယာက္ ေက်ာက္ေကာင္းတစ္ေစ့'' ဆိုသလို နံ႕သာပင္နဲ႕တူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ သူနဲ႕ ပတ္သက္ရာ တစ္ေတာလံုး တစ္ေတာင္လံုးကုိ ေမႊးႀကိဳင္ေစမွာ ျဖစ္သလို ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္လုိ လည္း ကုလားအုတ္ႀကီးရဲ႕ ခါးကို သြင္သြင္ က်ဳိးေအာင္ ဖန္တီးပစ္ႏုိင္ စြမ္း ရွိၾကပါတယ္။ အိႏၵိယက ဂႏၵီ ႀကီးလို၊ ပါကစၥတန္က ေန႐ူးလို၊ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္း တို႕လို လူေတြဟာ နယ္ခ်ဲ႕ ကုလားအုတ္ႀကီးရဲ႕ ခါးကုိ က်ဳိးသြား ေအာင္ လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိတဲ့ ေကာက္ ႐ိုးမွ်င္ေတြပါ။
လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းေတြ ေတြ႕ႀကံဳရတဲ့အခါ ကုိယ့္ရဲ႕ ကုိယ္ စြမ္းကုိယ္စ လုပ္ရည္ကုိင္ရည္ေတြ ကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ကယ္တင္ရွင္ေတြ ကို ေမွ်ာ္တတ္ၾကတယ္။ ဒီလူကပဲ ကယ္ေတာ့မေယာင္။ ဟုိပုဂၢိဳလ္က ပဲ အခက္အခဲေတြ ကို ေျဖ ရွင္းေပး ေတာ့မေယာင္ ေမွ်ာ္ေတာ္ေဇာနဲ႕ ေမာတတ္ၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ သူမ်ား ႏွာေခါင္းေပါက္နဲ႕ အသက္ ႐ွဴခ်င္ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ တို႕ဟာ သူတို႕ဘဝရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္ အစစ္ေတြဆိုတာ ေမ့ေနတတ္ ၾကတယ္။
ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ 'သား ေကာင္းတစ္ေယာက္ ေက်ာက္ ေကာင္းတစ္ေစ့' မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ ႀကိဳးစားတည္ေဆာက္ရင္ မရႏုိင္ ေပဘူးလား။ ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္လို ဘာမွအေရးပါ အရာေရာက္မႈ မရွိ ဘူးလို႕ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထင္မွတ္ ထားေပမယ့္ အေျခ အေန အခ်ိန္ အခါနဲ႕ အခ်က္အလက္သာ ရွိလာ ခဲ့ရင္ ကုိယ္တုိင္ပဲ ကုလားအုတ္ရဲ႕ ခါးကို ခ်ဳိးပစ္ႏုိင္တဲ့ သံမဏိေကာက္ ႐ိုးမွ်င္ တစ္မွ်င္ ျဖစ္သြားမယ္ဆိုတာ ကုိ သူတုိ႕ေမ့ေနၾကဟန္ တူပါ တယ္။
လူေတာ္လူေကာင္း ဒါမွ မဟုတ္ လူစြမ္းေကာင္းဆိုတာ နတ္ ဘုရားေတြ၊ တန္ခုိးရွင္ေတြက ဖန္ တီးေပးေနတာ မဟုတ္ဘူး။ လူသား မိခင္စစ္စစ္က ေမြးဖြားလာၿပီး လူ႕ ေလာကထဲမွာ က်င္လည္ရင္း လူ႕ ဘဝထဲမွာ သင္ၾကားဆည္းပူး တည္ေဆာက္ ယူရတာပါ။ ကုိယ္ တုိင္က အမ်ားနဲ႕ ေရာေႏွာနီးကပ္ စြာ ေနထုိင္ၾကသူေတြ ျဖစ္ေနေလ ေတာ့ လူေတြဟာ ဘာေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ ဘူးလဲ၊ ဘယ္လုိ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြ ထားၾကသလဲ။ သူတို႕ရဲ႕ လိုအပ္ဆႏၵေတြက ဘာလဲဆိုတာ လူထဲကလူ ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြက သိ ထားၾကတယ္။ လူေတြရဲ႕ ဆႏၵေတြ ျပည့္ဝေအာင္လည္း သူတို႕ဘဝ ေတြကို တည္ေဆာက္ၾက၊ ေလွ်ာက္ လွမ္းၾက၊ စေတးခဲ့ ၾကလိမ့္မယ္။ ဒီအထဲကေန ထူးျခားစြာပဲ ကုလားအုတ္ရဲ႕ခါးကို သြင္သြင္က်ဳိးေအာင္ ခ်ဳိးပစ္မယ့္ သံမဏိေကာက္႐ိုး မွ်င္ေတြ ေပၚ လာတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ နိယာမတရားတစ္ခုမုိ႕ ဘယ္သူမွ ေရွာင္လႊဲလို႕ေတာ့ ရႏုိင္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး။
တကယ္ေတာ့ ကုိယ့္ ဘဝကုိ အေလာင္ကြၽမ္းခံၿပီး ပတ္ ဝန္းက်င္ကို အလင္းေရာင္ ေပး တတ္တဲ့ ဖေယာင္းတုိင္လို လူစား မ်ဳိးေတြ၊ ကုိယ့္ဘဝကုိ အပြန္းအပဲ့ ခံ၊ ပြန္းတီးခံၿပီး ေမႊးႀကိဳင္သင္းပ်ံ႕ တဲ့ ရနံ႕ေတြကုိ ေပးေဝတတ္တဲ့ သနပ္ခါးနံ႕သာတံုးလို လူစားမ်ဳိး ေတြ၊ ကုိယ့္ဘဝကုိ အဆံုး႐ႈံးခံၿပီး အသြားထက္ထက္ ဓားေကာင္း တစ္လက္ ျဖစ္ေစဖို႕ ေပးဆပ္သြား တဲ့ ဓားေသြးေက်ာက္လို ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဟာ အမ်ားအျပား ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကုလားအုတ္ရဲ႕ ခါးကို က်ဳိးသြားတဲ့အထိ ႀကိဳးပမ္း ၾကရာမွာ ခင္ဗ်ားဟာ ေနာက္ဆံုး ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ အေနနဲ႕ ပူး ေပါင္းပါဝင္ဖို႕ မႀကိဳးစားသင့္ေပ ဘူးလား။ စဥ္းစားၾကည့္ေစလိုပါ တယ္။
တကယ္ပါ။ ေကာက္ ႐ိုးတစ္မွ်င္မွာလည္း သူ႕တန္ဖိုးနဲ႕ သူ ရွိေနပါတယ္။ အေၾကာင္းတုိက္ ဆုိင္မႈသာ ရွိခဲ့လို႕ကေတာ့ ေနာက္ ဆံုး ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ဟာ ခင္ဗ်ား ကုိယ္တုိင္ပဲ ျဖစ္သင့္တာေပါ့။ ကုလားအုတ္ႀကီးရဲ႕ခါးကုိ က်ဳိးသြား ေအာင္ ဖန္တီး ပစ္မယ့္ ေနာက္ဆံုး ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ဟာ ခင္ဗ်ား ေလ။ ဒါကုိ ယံုၾကည္လက္ခံလိုက္ စမ္းပါ။ ႀကိဳးစားၾကည့္လုိက္စမ္းပါ။
ထက္ေက်ာ္
No comments:
Post a Comment