ဆရာ့ထံပါး
ၿမဲခစား၍
ဒို႔မ်ားစာေပ
သင္ေလတုန္းက
တဖုန္းဖုန္းရိုက္
ၾကိမ္လံုးမုိက္ကို
အူလိႈက္သဲလိႈက္မုန္းမိတယ္..။
ဆရာႏွင့္ေ၀း
ၾကိမ္ေလးႏွင့္ကြာ
လူ႔ရြာလူေၿမ
ကိုယ့္ေၿခကိုယ့္ရပ္
ကိုယ့္ဇာတ္ကိုယ္ခင္း
ကိုယ့္မင္းကိုယ္လုပ္
ကိုယ္အုပ္ခ်ဳပ္မွ
ၾကီးလွေမတၱာ
ၿမတ္ဆရာႏွင့္
ဆရာ့လက္သံုး
ေရႊၾကိမ္လံုးကို
မဆံုးေန႔ရက္ လြမ္းမိတယ္…။
ကိုရင္ေရႊဗ်ိဳင္း
No comments:
Post a Comment