ဘာၿဖစ္လုိ႔တုန္းဆုိေတာ့ ဒီ Natural Law ဆုိတဲ့ သဘာ၀တရားၾကီိးဟာ ေၿပာင္းလဲလုိ႔မွ မရတာ။ ဘယ္ေခတ္၊ ဘယ္အခါပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကမၼနိယာမ “ The Law of Kamma” ကို ေၿပာင္းလုိ႔မရဘူး။ ကံတရားမွာ အၿခံအရံ အေၾကာင္းတရား၊ conditions ေတြ ရိွေသာ္လည္း ပင္မ အေၾကာင္းအရာ ကိုသာ ေဖာ္ထုတ္ေဟာ ထားတာ။ အကုသိုလ္မွန္သမွ် သာ၀ဇၨ - အၿပစ္ ရိွတယ္။ ဒုကၡ၀ိပါက - ဆင္းရဲတဲ့ အက်ိဳးကို ထုတ္လုပ္တယ္ ဆုိတာ “The Law of Nature” ကို ေဖာ္ၿပတာ။ “ဒါ အကုသိုလ္ၿဖစ္ေစ၊ ဒါ ကုသိုလ္ၿဖစ္ေစ.. ဒါ မေကာင္းမႈ ၿဖစ္ေစ” လုိ႔ ဒီလုိ သတ္မွတ္ေပးတဲ့ သေဘာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။
အရိွကို ၿမတ္စြာဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္က ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ေဟာတာ။ မီးဟာ ဘုရားဖန္ဆင္းလုိ႔ ပူတာ မဟုတ္ဘူး။ သဘာ၀က ပူတာ။ အဲဒီ ပူတဲ့ မီးကို သြားထိမယ္ဆုိရင္ ပူမယ္၊ ေလာင္မယ္ ဆုိတာ သူ႔ရဲ ႔ nature ပဲေပ့ါ။ သဘာ၀က ေပးတဲ့ ၿပစ္ဒဏ္ကို လူသား တစ္ေယာက္က၀င္ၿပီး ခြင့္လႊတ္တယ္ဆိုတာ မၿဖစ္ႏိုင္တဲ့ အရာ တစ္ခုပဲေပ့ါ မၿဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း လူေတြဟာ အလြယ္လမ္းကို ၾကိဳက္ၾက တယ္ေလ။ ကိုယ့္အားကိုယ္ကုိးရမယ္။ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္ လုပ္ရမယ္ဆုိတာ က်ေတာ့ လူေတြက ပ်င္းၾကတယ္။ ပ်င္းေတာ့ ကယ္တင္မယ္ ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေနာက္ လုိက္ၾကတာေပ့ါ။
ဒီကေန႔ေခတ္ပဲၾကည့္ “ဒီ ဓါတ္လံုးေလး ေဆာင္ထားရင္ ဒီ လက္ဖြဲ႔ေလး ေဆာင္ထားရင္ စီးပြားဥစၥာေတြ တုိးတက္တယ္။ သိဒိၶၿပီးတယ္” ဆုိရင္ လုိက္ၾကတာ အမ်ားၾကီးပဲ။ ဒါက ၿမန္မာၿပည္မွာၿဖစ္တဲ့ နမူနာေလး တစ္ခုကို ေၿပာၿပတာ။ ယံုၾကည္မႈရဲ ႔ေနာက္ကို လုိက္ေနၾကတာ။ တကယ္ရတာ၊ မရတာ မသိဘူး။ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ လုိက္ေနၾကတယ္။
တစ္ခ်ိန္တုန္းက ထုိင္းႏိုင္ငံဘက္က ဆက္သြယ္လာတဲ့၊ ကူးစက္လာတဲ့ ခ်ဲထီဆုိတာေတြ၊ ၿမန္မာၿပည္မွာ ၿဖစ္ေနတဲ့ ႏွစ္လံုးထီ ဆုိတာေတြ ၊ နံပါတ္ေပးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ယံုၾကတာပဲေလ။ နဲနဲေလး စဥ္းစားလုိက္ေပ့ါ ။ ေပါက္တဲ့ နံပါတ္ သူသိရင္ သူပဲ ထုိးမွာေပ့ါ။ အဲဒီေတာ့ သူ႔ဟာသူ ဘာၿဖစ္လို႔ မထုိးသလဲ။ သူမ်ားကို ဘာေၾကာင့္ ထုိးခုိင္းသလဲ။ အဲဒီေလာက္ေလး စဥ္းစားလုိက္ရံုနဲ႔ပဲ ဒါ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာ ထင္ရွားတာေပ့ါ။ သို႔ေသာ္ ယံုတဲ့ လူေတြက ယံုတာပဲေလ။ ေအး ဒါက နမူနာကို ေၿပာၿပတာ။ ဘာသာတရားနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ လည္း လက္ေတြ႔ မက်တဲ့ အရာေတြကို လူေတြက ယံုေနၾကတာပဲ။
ဗုဒၶၿမတ္စြာေဟာတဲ့တရားမ်ိဳးက ဒါမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ “သြာကၡာတ” မွန္မွန္ကန္ကန္ ေဟာထားတာ ၿဖစ္တယ္။ အရိွကုိ အရိွအတုိင္း ေဟာတာ ၿဖစ္တယ္။ ေကာင္းတာကို ေကာင္းတယ္၊ ဆုိးတာကို ဆုိးတယ္။ ကုသိုလ္ကို ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္ကုိ အကုသုိလ္၊ ကယ္တင္လုိ႔ရရင္ ကယ္တင္လုိ႔ရတယ္။ မရရင္ မရဘူး။ ေဟာ အမွန္အတုိင္း ေဟာထားတာ အဲဒီ အမွန္အတုိင္း ေဟာတဲ့ တရားဟာ “သြာကၡာတ”။
အမွန္အတိုင္း ေဟာတာ ဟုတ္ေပမယ့္လုိ႔ နားေထာင္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္၊ လုိက္နာရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ကိုယ္ေတြ႔ မၿဖစ္ႏုိင္ဘူး ဆုိရင္လည္း သိပ္အားကိုးယံုၾကည္ဖုိ႔ မေကာင္းေတာ့ဘူး။ “သိႏိၵ႒ိေကာ” တဲ့ ကိုယ္တုိင္ လည္း ေတြ႔ရိွႏိုင္တယ္။ လက္ခံရံုတင္ မဟုတ္ဘူး.. ကိုယ္တုိင္ေတြ႔ရိွႏိုင္တယ္။ ကိုယ္တုိင္ေတြ႔ဖုိ႔ ဘယ္ေလာက္ ထိေအာင္ ဆုိင္းရမလဲဆုိေတာ့.. “အကာလိေကာ” ဆုိင္းစရာ မလုိဘူး။ “အခုက်င့္ အခုသိတယ္” ။ ဒီအဓိပၸါယ္မ်ိဳးကို ေဟာထားတာေနာ္။ အဲဒီေတာ့ ဗုဒၶတရားေတာ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ လက္ေတြ႔က်သလဲ။ အင္မတန္မွ လက္ေတြ႔က်တယ္။
သို႔ေသာ္ အဲဒီလက္ေတြ႔က်တဲ့ တရားကို လက္မခံဘဲ ၿငင္းပယ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာလည္း ကမ ၻာေပၚမွာ အမ်ားၾကီးပဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ လူေတြရဲ ႔ ယံုၾကည္မႈေတြဆုိတာ အင္မတန္မွ ထူးဆန္းတယ္။ ဘာၿဖစ္လုိ႔ မၿဖစ္ႏိုင္တာ ကို ယံုၾကည္လဲဆုိရင္ အသိဉာဏ္ နည္းလုိ႔။ မွန္ကန္စြာ စဥ္းစားႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ဟာ အင္မတန္မွ အေရးၾကီး တယ္ ။ သမၸဇည လုိ႔ဆုိတဲ့ ဆင္ၿခင္တံုတရားဟာ လူတုိင္းမွာ လူတုိင္းမွာ ရိွတယ္လုိ႔ မေအာက္ေမ့ေလနဲ႔ ။ ေလာက မွာ Educated လုိ႔ ေခၚတဲ့ ပညာတတ္ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ ၿဖစ္လင့္ကစား၊ ဘာသာတရားနဲ႔ ပတ္သတ္လာတဲ့ အခါ Educated မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘာၿဖစ္လုိ႔တုန္းဆုိရင္ စဥ္းစားႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ကို Tradition ဆုိတဲ့ အစဥ္အလာ ယံုၾကည္မႈေတြက လႊမ္းမုိးထားလုိ႔ေပ့ါ။
အဲဒီလုိ Tradition ေတြ၊ hearsay ေတြ ဒါေတြက လႊမ္းမုိးထားသည့္အတြက္ ကိုယ့္ရဲ ႔ အသိဉာဏ္ကို အသံုးခ် ႏိုင္ဖုိ႔ အင္မတန္မွ ခဲယဥ္းတယ္။ လက္ေတြ႔က်သည္ ၿဖစ္ေစ၊ မက်သည္ၿဖစ္ေစ၊ ဟုတ္သည္ၿဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ ၿဖစ္ေစ ၾကိတ္မွိတ္လက္ခံၿပီး ယံုၾကည္ေနၾကတာပဲ။ အဲဒီထဲကမွ တကယ့္ကို စဥ္းစားဉာဏ္ရိွၿပီး ထုိးေဖာက္ ထြက္လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ေတြလည္း ရိွတယ္။ အသိဉာဏ္ရိွတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ သာမန္နဲ႔မယံုၾကည္ႏိုင္ဘူးေပါ့။
ေလာကမွာ လူအမ်ားစုဟာ သူမ်ားအေပၚမွာ ယံုၾကည္ၾကတာက သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ပရပၸစၥယ ဆုိတဲ့အတုိင္း လူူေၿပာ သူေၿပာ ကို ယံုၾကတာမ်ားတယ္။ တရားထူး တရားၿမတ္ ရသြားလုိ႔ ေသာတာပန္ အဆင့္ ေရာက္သြားၿပီဆုိရင္ အပရပၸစၥယ သူတစ္ပါးေၿပာ တာ မယံုေတာ့ဘူး။ ဘာၿဖစ္လုိ႔ မယံုတာတုန္းဆုိရင္ အသိဉာဏ္က ထက္ၿမက္လာလုိ႔ ၿဖစ္တယ္။ ကိုယ္ေတြ႔သိတဲ့ အသိဉာဏ္ေၾကာင့္ “အပရပၸစၥေယာ ေ၀သာရဇၨပၸေတၱာ” တဲ့။ သူမ်ားေၿပာရံုနဲ႔ မယံုဘူး။ ရဲရင့္တယ္။ ရွင္ေကာ႑ည ဓမၼစၾကာတရား နာၿပီးတဲ့ အခါမွာ ေသာတာပန္ၿဖစ္သြားလုိ႔ “ဓမၼစကၡဳ” ဆုိတဲ့ ဓမၼအသိဉာဏ္ ရတဲ့အခါမွာ အဲဒီ အေၿခအေနမ်ိဳးေရာက္သြားတာေနာ္။
အဲဒီေတာ့ ဘုန္းၾကီးတုိ႔တေတြဟာ အပရပၸစၥယ ၿဖစ္ဖုိ႔ အေရးၾကီးတယ္ေပ့ါ။ သူေၿပာ လူေၿပာနဲ႔ ယံုတဲ့ အဆင့္ဟာ အင္မတန္ မွ .. ေအာက္တန္းက်တယ္။ ဘာသာတရားနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး လူေတြလုိက္နာက်င့္သံုးပံု မ်ိဳးစံုေနေအာင္ ရိွတယ္။ ဒီကေန႔ ထင္ရွားရိွေနတဲ့ကမ ၻာ့ ဘာသာတရားေတြအရ က်င့္သံုးလုိက္နာၾကပံုကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ သိႏိုင္တယ္။
အဲဒီေတာ့ ဘုန္းၾကီးတုိ႔က ဒီကေန႔ ဗုဒၶၿမတ္စြာရဲ ႔ တရားဓမၼအတုိင္း လိုက္နာက်င့္သံုးမႈနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး မွန္ကန္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရိွရမယ္။ ဘာအတြက္ တုိ႔တစ္ေတြဟာ ဗုဒၶၿမတ္စြာ ေဟာၾကားတဲ့ ဘာသာတရားကုိ လုိက္နာ က်င့္သံုးၾက တာလဲလုိ႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆန္းစစ္ဖုိ႔ လုိတယ္ေပါ့။ က်န္တဲ့ ဘာသာ၀င္ေတြ သူတုိ႔ရဲ ႔ ဘယ္လုိ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပဲ လုိက္နာ လုိက္နာ တုိ႔တစ္ေတြက မွန္ကန္တဲ့ အေနနဲ႔ ဘာသာတရားကို လုိက္နာ က်င့္သံုးတာ ဟုတ္ရဲ ႔လားလုိ႔ စဥ္းစားရမယ္။ လိုက္နာက်င့္သံုးမႈအတြက္ ဘယ္လုိပဲ ႏွလံုးသြင္းမွ၊ ဘယ္လုိ ရည္ရြယ္ခ်က္ ထားမွ မွန္ကန္သလဲဆုိတာသိေအာင္ လုပ္ၾကရမယ္။
အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္
အၿပည္ၿပည္ဆုိင္ရာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာၿပဳ တကၠသိုလ္
No comments:
Post a Comment