အရည္အေသြးနဲ႔ အေရအတြက္ (ခင္ေစာတင့္)

ကၽြန္မတို႔ အေရအတြက္ ေခတ္ႀကီးမွာ ေနေနၾက ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ကို မီဒီယာေတြက ပို၍ ႀကီးမားေသာ၊ ပို၍ လ်င္ျမန္သြက္လက္ေသာ၊ ပို၍ မ်ားေသာဆိုတာေတြက ပို၍ေကာင္းေသာ ဆိုတာနဲ႔ အဓိပၸာယ္အတူတူပဲ ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚ အယူအဆကို ပံုေဖာ္ေပးေနပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အခ်ိန္ေတြ ပိုၿပီး လိုအပ္တယ္။ ဥစၥာပစၥည္းေတြ အမ်ားႀကီး လိုအပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ အမ်ားႀကီးရမွ တကယ့္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ အသိေတြကို ပတ္၀န္းက်င္က ေပးေနပါတယ္။ အရည္အေသြး ျမင့္မားတဲ့ အနည္းငယ္ေသာ အေရအတြက္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးက ႏွစ္သက္ ေက်နပ္မႈကို အၿမဲတမ္း ေပးေ၀ပါတယ္။ ကၽြန္မႏွစ္သက္တဲ့ ေခ်ာကလက္ကေလး တစ္တံုး၊ ဒါမွမဟုတ္ ၿခံထဲက ထြက္တဲ့ သစ္သီးေလး တစ္စိတ္ကို စားရတာက ကိုယ္မႏွစ္သက္တဲ့ စားစရာ တစ္ဗူးလံုး စားရတာထက္ ပိုၿပီး ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းပါတယ္။


 အဲဒီလိုပါပဲ။ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳတစ္ခုက ဘာမွ အႏွစ္သာရ မပါတဲ့အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးပါ၀င္တဲ့ အေတြ႔ အႀကံဳေတြကို လႊမ္းမိုးသြားၿမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိနဲ႔ အေတြးအေခၚ၊ သေဘာထားခ်င္း မတူညီတဲ့ လူေတြနဲ႔ နာရီမ်ားစြာ ကုန္လြန္ျခင္းထက္ မိမိခ်စ္ခင္ေလးစားရသူနဲ႔ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ အခ်ိန္ကုန္လြန္ရတဲ့ တန္ဖိုးက ကြာျခားပါတယ္။ Quantity of Time အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးက အေရးမပါပါဘူး။ အခ်ိန္တိုင္းကို အရည္ အေသြး ျပည့္ျပည့္၀၀ အသံုး ခ်ျခင္းကသာ အေရးႀကီးပါတယ္။ မိနစ္တိုင္းဟာ မိမိကိုယ္နဲ႔ တစ္ပါးသူမ်ားကို ခ်စ္ခင္ဖို႔၊ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ မိမိ ကုိယ္ကို ေလးစားမႈရေအာင္ တည္ေဆာက္ဖို႔နဲ႔ သတၱိကို ျပသဖို႔ အခြင့္အေရး ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ …ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ အရည္အေသြးက ဘ၀ကို ပိုၿပီး ခ်ဳိျမသာယာေအာင္ ဖန္တီးေပးပါလိမ့္မယ္။ အရည္အေသြးအေပၚမွာ အာရံု စူးစိုက္ေန သြားမယ္ဆိုရင္ စာဖတ္သူရဲ႕ ဘ၀အေတြ႔အႀကံဳေတြက ေလးနက္ၿပီး အရာေရာက္မွာပါပဲ။ ေကာင္းမြန္ၿပီး က်န္းမာေရးနဲ႔ ျပည့္၀တဲ့ ဟင္းတစ္ခြက္က စာဖတ္သူကို ျမင့္မားတဲ့အဆင့္ေတြနဲ႔ ေက်းဇူးျပဳပါလိမ့္မယ္။ သဘာ၀ေျမၾသဇာနဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးထားတဲ့ အသီးအႏွံဆိုရင္ ပိုၿပီး သင့္ျမတ္သလို ေျမႀကီးကိုလည္း အာဟာရျဖစ္ ထြန္းေစပါေသးတယ္။ အဲဒီနည္းတူ နာရီအနည္းငယ္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းက တစ္ညလံုး မၾကာခဏ ႏိုးေနျခင္းထက္ ပိုၿပီး လန္းဆန္းၾကည္လင္ေနပါလိမ့္မယ္။ …ခ်စ္ခင္သူနဲ႔ မိသားစု၊ အလုပ္နဲ႔ လူမႈေရး ကိစၥမ်ားရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့ အေသးစိတ္ကိစၥမ်ားကို ေဆြးေႏြး ေျပာျပဖို႔ မိနစ္အနည္းငယ္ အခ်ိန္ေပးျခင္းက တီဗီြ ကို ႏွစ္နာရီေလာက္ အတူတူၾကည့္႐ႈျခင္းထက္ ပိုၿပီး အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္မႈ ရွိပါတယ္။ …ကၽြန္မက အေဖ့ရဲ႕ Life Style ကို အားက် အတုယူခဲ့ပါတယ္။ အစားအေသာက္၊ အေနအထိုင္မွာ အရည္အေသြး မီေအာင္ ေနထိုင္ခဲ့ ပါတယ္။ အာဟာရအျပည့္ပါတဲ့ ထမင္းဟင္းကို အသင့္အတင့္ ခ်ိန္ဆၿပီး စားပါတယ္။ ထမင္းကို အတိုင္းအဆ ထက္ ပိုၿပီး ထည့္ေပးလို႔ မရပါဘူး။ သစ္သီးတစ္ခုခု စားပါတယ္။ အခ်ိန္မျဖဳန္းပါဘူး။ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုခု လုပ္ပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ျမင္းစီး ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၿခံကို ကိုယ္တိုင္ရွင္းပါတယ္။ အေဖ့မွာ ေရာဂါ ႀကီးႀကီး မားမား မရွိခဲ့ပါဘူး။ …အခုအခါမွာေတာ့ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကရဲ႕ Life Style ကို အားက် အတုယူရပါတယ္။ ဆရာေတာ္က အစားအေသာက္ အေနအထိုင္ကို ဂရုစိုက္ပါတယ္။ ရိုးရိုးပဲ ေနပါတယ္။ မနက္တိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ ပါတယ္။ ေနပူပူ မိုးရြာရြာပါပဲ။ အခ်ိန္ဟာ အသက္ပဲလို႔ အၿမဲမိန္႔ေလ့ရွိပါတယ္။

သဘာ၀ ေရေျမ ေတာေတာင္ေတြကို တန္ဖိုးထားပါတယ္။ ပစၥည္းမ်ားမ်ား ထားေတာ္မမူပါဘူး။ …စိတ္ထားနဲ႔ အေနအထိုင္မွာ စံျပထားတာက ေယာဆရာေတာ္ဘုရား ျဖစ္ပါတယ္။ လာၿပီး ဖူးသမွ် ဒကာ၊ ဒကာမေတြအေပၚမွာ အယုတ္ အလတ္ အျမတ္ မေရြး ဆက္ဆံတတ္ပါတယ္။ ရႊင္ရႊင္ျပျပ ေျပာဆိုတတ္ပါတယ္။ သက္သက္လြတ္သာ ဘုဥ္းေပးပါတယ္။ ဘယ္အခါၾကည့္လိုက္ၾကည့္လိုက္ စာဖတ္ စာေရး လုပ္ေနတာပဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ တရားပြဲလာပင့္ရင္လည္း ဘုန္းႀကီးအိုႀကီးကို ေခ်ာ့လိုက္ ေျခာက္လိုက္ လာလုပ္ၾကတာပဲေနာ္လို႔ ေျပာရင္းကပဲ လက္ခံလိုက္တာပါပဲ။ အင္မတန္ ပင္ပန္းရွာ ပါတယ္။ ဘာကိုမွ တက္မက္တြယ္တာမႈ မရွိပါဘူး။ ရသမွ်ပစၥည္း အကုန္ျပန္ၿပီး လွဴပစ္ေတာ္မူတာပါပဲ။ …ကၽြန္မရဲ႕ ပင္ကိုယ္စရိုက္က ရိုးရိုးေအးေအးသာေနခ်င္ၿပီး​ ပလႊား ၀င့္၀ါ တာကို မႏွစ္သက္ပါဘူး။ အသင့္အတင့္ စားေသာက္၊ သင့္ေတာ္ရံု ၀တ္စားၿပီးသာ ေနတတ္ပါတယ္။ စာေရးတာ အရွိန္ရလာေတာ့ လူသိနည္းနည္း မ်ားလာပါတယ္။ ပြဲလမ္းေတြမွာ မ်က္ႏွာသိပ္မျပခ်င္ပါဘူး။
ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ သူေတြ ဖိတ္တဲ့ ပြဲေလာက္သာ သြားပါတယ္။ တရားပြဲေတြမွာလည္း ေနာက္ဆံုးမွာသာ ေနၿပီး နာပါတယ္။ ဦးေဇာတိကရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ၾကားရတာ သိပ္ဒုကၡမ်ားပါတယ္ဆိုတဲ့စကားကို အၿမဲ ၾကားေယာင္ၿပီး အေရအတြက္ထက္ အရည္အေသြးကိုပဲ တန္ဖိုးထား အာရံုစူးစိုက္ၿပီး ေနသြားခ်င္ပါတယ္။ …မၾကာခဏဆိုသလို အေရအတြက္မ်ားဖို႔ အားထုတ္တဲ့ေနရာမွာ အရည္အေသြးအေပၚမွာ မိမိတို႔ကိုယ္ မိမိတို႔ လွည့္ျဖား တတ္ၾက ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ အေရအတြက္က ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ဘ၀ေတြမွာ အေရးပါတဲ့အခန္းက ပါ၀င္ ပါတယ္။ ေမတၱာ၊ ကရုဏာေတြ ေပးေ၀တာေတြ၊ လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ အားေပးလိုက္တာေတြ၊ ပခံုးေလးကို ခ်စ္ခင္စြာ ဖက္လိုက္တာေတြ၊ ေဖးကူတြဲေခၚတာေတြဟာ အရည္အေသြးျမင့္မားတဲ့ အလွ်ံပယ္ အေရအတြက္ေတြ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေမာေျပေစတဲ့ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ အားပါးတရ အၿပံဳးကေလးနဲ႔ အႏွစ္သာရမပါတဲ့ အၿပံဳး အမ်ားႀကီးနဲ႔ ေတြ႔ရလို႔ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ ႀကံဳလာမယ္ဆိုရင္ အေရွ႕က အၿပံဳးကေလး တစ္ခ်က္ကိုပဲ မလြဲမေသြ ေရြးခ်ယ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ေျပာရရင္ စာဖတ္သူ ဘယ္ေလာက္ အသက္ရွည္တယ္၊ ဘာေတြ ပိုင္ဆိုင္တယ္၊ ဘာေတြ စြမ္းေဆာင္ျပႏိုင္တယ္ဆိုတာထက္ အခ်ိန္တိုင္း၊ အခ်ိန္တိုင္း ဘယ္လို တန္ဖိုးရွိေအာင္ေနသလဲဆိုတာကိုသာ တြက္ဆၾကည့္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္ ။ ။

 Be a life Long or Short, its completeness depends on what it was Live for. (David Starr Jordon) “ဘ၀ဟာ ရွည္ခ်င္ ရွည္၊ တိုခ်င္ တိုပါေစ၊ ဘ၀ရဲ႕ ၿပီးျပည့္စံုျခင္းက ဘယ္လို ဘ၀ေနနည္းနဲ႔ ေနသလဲဆိုတဲ့အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္” ။ 

 Ref: Quality Vs Quantity ခင္ေစာတင့္ Weekly Eleven ဂ်ာနယ္၊ (၈.၃.၂၀၀၆)