လူရယ္လို႕ျဖစ္လာရင္ စိတ္ ခံစားမွဳလည္း ျဖစ္ေပၚတာ သဘာ၀ပါဘဲ။ အံ့ၾသမယ္ ၀မ္းနည္းမယ္
၀မ္းသာမယ္ ေပ်ာ္ရြင္မယ္ ၾကည္နူးမယ္ စိတ္ပ်က္မယ္၊ ေဒါသထြက္မယ္၊ နာက်ည္းမယ္၊ ခြင့္လြတ္မယ္..။
စိတ္ဆိုတာ ခံစားမွဳမ်ိဳးစံုအတြက္ပါဘဲ။
တခုခုကို လိုခ်င္မက္ေမာလာတဲ့အခါ ရလာရင္၀မ္းသာမယ္ မရရင္ ၀မ္းနည္းမယ္ဒါက သဘာ၀ပါ။
ရျပီးတဲ့အရာကို ဆံုးရွုံးရမယ္ဆိုရင္ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းမွဳက ဘယ္အရာနဲ႕မွ လဲလို႕မရေအာင္ျဖစ္တတ္
ပါတယ္။မိတ္ေဆြရဲ႕ ဘ၀မွာေကာ ဆံုးရွဳံးဖူးပါသလား။တကယ္လို႕မ်ား ၾကံဳဖူးခဲ့ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အားေပးတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။အျဖစ္ပ်က္ေတြကို ပထမဆံုးနားလည္နိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။
ငယ္ရြယ္ခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူရဲ႕ ေကြ႕ကြင္းျခင္းကို ၾကံဳတဲ့အခါ အရြယ္ကငယ္ေသးေတာ့ ထားသြားရက္သူကို
စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္မယ္ မခံမရပ္နိင္ေအာင္ျဖစ္မယ္ ရင္ထဲမွာဘဲခံစားပါ။ ေဒါသဆိုတာ အျပင္ကို
ထြက္လာရင္ အႏၱရာယ္မ်ားပါတယ္။ကိုယ္မွာ ထားသြားေလာက္မဲ့ အေၾကာင္းတစံုတရာရွိေနမွာပါ။
ဒါမွမဟုတ္ သူ႕အေနနဲ႕ စိတ္ကုန္သြားတာလည္း ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ကိုယ့္ဘက္က ျဖည့္ဆည္းမွဳ
တခုခုလိုအပ္ေနခဲ့ရင္လဲ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။
လူ႕အၾကိဳက္နတ္မလိုက္နိုင္ လို႕စကားပံုေတာင္ရွိေသးတာဘဲ။လိုအပ္ခ်က္ဆိုတာအျမဲလိုလို ရွိေန
တတ္ပါတယ္။ တကယ္လို႕မ်ားေနခဲ့ရေတာ့မယ္ လို႕သိလာရရင္ သူ႕အေပၚမွာ နားလည္နိုင္ေအာင္
ၾကိဳးစားပါလို႕တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးပါ။ငါ့ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္
ငါေနခဲ့ရတာပါလား ဆိုျပီး တပါးသူကိုအျပစ္မတင္ဘဲ ေနၾကည့္ပါ။ ရင္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းဆိုနင့္ရေပမယ့္
သူ႕အတြက္ေကာ အျဖစ္အပ်က္ေတြသိသူေတြအတြက္ေကာ ထပ္ဆင့္စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ရေအာင္
ကိုယ့္ရဲ႕ခံစားမွဳ ေတြကို ျမိဳသိပ္ပါ။ ျမိဳသိပ္တတ္ရင္ ခံစားတတ္လာမယ္ အလြမ္းေတြနဲ႕ အသားက်လာမယ္။ အသားက်လာရင္ ခံစားမွဳေတြ အတြက္ ကဗ်ာေတြစာေတြ ေရးျဖစ္လာမယ္။ သီခ်င္းေတြ ခံစားတတ္လာမယ္။ ေနာက္ဆံုး အနုပညာဆန္လာမယ္။သီခ်င္း ကဗ်ာ ၀တၳဳ ရုပ္ရွင္ စတဲ့ အနုပညာေတြဟာ ငိုျခင္းေတြပါ။ဘယ္လိုအရာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အလြမ္းေတြကသာ ေနရာယူေလ့ရွိပါတယ္။ ဘ၀မွာ လြမ္းဖူးရင္ေတာင္ အလြမ္းဆိုတာဘာလဲဆိုတာ သိရတာေပါ့။ ဒီလို ဆင္ျခင္မိတဲ့အခါ သူ႕တပါးကိုလည္း အျပစ္မျမင္တတ္ေတာ့ဘူး။ မိမိရဲ႕စိတ္ကိုလည္း အားေပးျပီးသားျဖစ္မယ္။ကိုယ္တိုင္လည္း ရင့္က်က္လာလိမ့္မယ္။ ဒါက အခ်စ္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ခံစားမွဳကို ေျဖေလ်ာ့ဖို႕ပါ။
က်ေနမယ္ အျပစ္ေတြျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို လူညံ့စာရင္းထဲကို ထည့္ရမွာ မေၾကာက္ပါနဲ႕။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ၾကိဳးစားအားထုတ္မွဳက
ေလ်ာ့နည္းေနလို႕ ဒီလိုေနာက္ေကာက္က်ရတာပါ။
အလုပ္မွာ စိတ္ပါ၀င္စားစြာ ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့မယ္
ဆိုရင္ အခ်ိန္ေတြ ေရြ႕လ်ားလာတာနဲ႕အမ်ွ ကိုယ္တိုင္လည္း
ေနရာေရာက္လာမွာပါ။
အလုပ္ကို မညည္းမညဴလုပ္ပါ အလုပ္ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ဇြဲမေလ်ာ့ဘဲၾကိဳးစားၾကည့္စမ္းပါ..။
အလုပ္ကို အစဥ္တစိုက္လုပ္လာတဲ့အခါ အလုပ္ကို ခ်စ္တတ္သြားမယ္။ အလုပ္ကို ခ်စ္တတ္သြားရင္
ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး အရင္းအႏွီး ရသြားျပီ။ တိုးတက္ဖို႕ဆိုတာလဲ လက္တကမ္းမွာဘဲ ရွိေနျပီ။
ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ေတြပင္ပန္းတဲ့ အခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးပါ။ လူက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေမာင္းရတယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေမာင္းရင္ သူမ်ားေမာင္းတာခံရမယ္။ သူမ်ားေမာင္းတာကို မခံပါနဲ႕
ရွက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြက အက်ိဳးခံစားခြင့္နည္းလည္း ကိုယ့္ဘက္က
ၾကိဳးစားမွဳကို ေလ်ွာ့ခ်ပစ္လို႕မျဖစ္ဘူး။ အလုပ္ကို ၾကိဳးစားလုပ္တဲ့ ၀သီေလးပါသြားေအာင္ အလုပ္ကို
တန္ဖိုးထားျပီး လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ကို ေမြးျမဴတတ္ေအာင္လို႕ပါ။
တခါတခါမွာ ၾကိဳးစားမွဳေတြကို ဆန္းစစ္တတ္ပါတယ္။ ဘယ္သူ႕အတြက္လဲဆိုျပီးေတာ့ေပါ့။
ၾကိဳးစားမွဳတိုင္းဟာ ကိုယ့္အတြက္မျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ကိုယ့္မိသားစုအတြက္ ျဖစ္လာမယ္။
ကိုယ့္ရဲ႕ မသိစိတ္ကို ေကာင္းေသာအက်င့္ေမြးျမဴျပီးသား ျဖစ္မွာပါ။
တကယ္ေတာ့ လူရယ္လို႕ျဖစ္လာကတဲက သူ႕တပါးအတြက္ ေပးဆပ္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အသက္ဆက္ေနရတာပါ။ အဆင္မေျပျဖစ္လို႕ ၀မ္းနည္းစရာၾကံဳလာရင္လဲ ေျဖသိမ္႕တတ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ။ အားေပးပါ။တကယ္ေတာ့ ေလာကၾကီးက ကိုယ့္ကိုေနရာ အဆင္သင့္ေပးမထားဘူး။
ကိုယ္ကၾကိဳးစားျပီး ေနရာယူရတာပါ။ လဲက်မသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အားေပးရင္း ၾကိဳးစားလို႕ေလ်ွာက္လွမ္းၾကပါလို႕ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ။
ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုလင္း
No comments:
Post a Comment