ခႏၶာကုိယ္ ၾကီးထြားရန္ႏွင့္ က်န္းမာမႈကို ထိန္းသိမ္းထားရန္ အနည္းငယ္မွ် လိုအပ္ေသာ ေအာ္ဂန္းနစ္ ျဒပ္ေပါင္း စု ဟာ ဗီတာမင္ျဖစ္ပါတယ္ လို႕ ပညာရွင္မ်ားက အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ ထားပါတယ္။ ဗီတာမင္မ်ားရဲ႕ သမိုင္းဟာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ရာဂဏန္းေလာက္ကတည္းက စတင္ခဲ့ပါ တယ္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ေရာဂါေတြဟာ အစားအေသာက္အမူအက်င့္နဲ႕ သက္ဆုိင္ျဖစ္ပြါးတယ္ဆိုတာကုိ
ေတြ႕ရွိျပီး တဲ့ေနာက္ မွာ ဗီတာမင္မ်ားဟာ က်န္းမာေရးအတြက္ အေရးၾကီးတဲ့တစ္ေနရာကေန ပါ၀င္ လာခဲ့ ပါတယ္။
ဗီတာမင္ရဲ႕ အေျခခံက်တဲ ့စကားလံုးကုိ စတင္ရွာေဖြခဲ့သူက ပုိလန္ႏိုင္ငံသား Casimir Funk ျဖစ္ပါတယ္။ ကနဦးပုိင္းမွာေတာ့ vitamin လို ့မေခၚဆိုေသးပါဘူး။ မူရင္းစကားလံုးက vital amine ျဖစ္ပါတယ္။ vital ဆိုတာ က ခႏၶာကုိယ္ အသက္ရွင္ရန္အတြက္ အလြန္တရာမွ အေရးၾကီးေသာလို ့ အဓိပၸါယ္ရျပီး amines ဆိုတာ ကေတာ့ ႏိုက္ၾထိဳဂ်င္ပါ၀င္တဲ့ ျဒပ္ေပါင္းကုိ ေခၚဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း တြင္ေတာ့ ဗီတာမင္ အားလံုး ဟာ amines အုပ္စု မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သုေတသီမ်ားက ေတြ႕ရွိခဲ့တဲ့အတြက္ vitalamine တြင္ “e” ကုိျဖဳတ္ျပီး vitamin လို ့ယေန ့ထက္တိုင္ ေခၚေ၀ၚသမုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဗီတာမင္ဟာ ေအာ္ဂန္းနစ္ ျဒပ္ေပါင္းတစ္မ်ိဳးပါ။ ေအာ္ဂန္းနစ္ဆိုတာကေတာ့ ကာဘြန္ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းထားတဲ ့ အရာျဖစ္ပါတယ္။ ဗီတာမင္မွာ ပါ၀င္တဲ ့ကာဘြန္ဟာ အပူေပးလိုက္တဲ့အခါ ဓါတ္တိုးပ်က္စီးျပီး ဗီတာမင္ အာနိသင္ ေလ်ာ့ပါးေပ်ာက္ဆံုးသြားႏုိင္ပါတယ္။ ဗီတာမင္နဲ႕ သတၱဳဓါတ္(mierals) မတူတဲ ့အခ်က္က သတၱဳ ဓါတ္ေတြ ကေတာ့ အပူေပးလိုက္ေပမယ့္ ပ်က္ဆီးသြားျခင္း မ၇ွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ဗီတာမင္ ပါ၀င္တဲ ့ အစားအစာေတြကို အပူရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ မခ်က္ျပဳတ္ဖို ့ ပညာရွင္ေတြက ေျပာၾကားထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ယေန႕ေခတ္မွာ ဗီတာမင္ အေရအတြက္ေပါင္း ၁၃ မ်ိဳးေတြ႕ရိွျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ သတၱဳဓါတ္မ်ားကေတာ့ အၾကမ္းအားျဖင့္ ၁၂မ်ိဳးခန္ ့(သို႕မဟုတ္ ထို႕ထက္ပို၍) ရွိပါတယ္။ ဗီတာမင္မ်ားကုိ အကၡရာ အစဥ္လိုက္ အတိုင္း ေအ၊ဘီ၊စီ၊ဒီ၊အီး၊ေက ဆိုျပီး အမည္ေပးထားၾကပါတယ္။ ေအ၊ ဒီ၊ အီး၊ ေက ဗီတာမင္မ်ားက အဆီ မွာ ေပ်ာ္၀င္တဲ ့ဗီတာမင္ေတြ ျဖစ္ျပီး စီနဲ႕ ဘီအုပ္စုကေတာ့ ေရမွာေပ်ာ္၀င္တဲ့ အုပ္စုျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ ဗီတာမင္မ်ားဟာ ေဟာ္မုန္းကဲ့သုိ႕လည္းေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕မွာ အင္ဇိုင္းမ်ားကုိ ကူညီသည့္ အကူ အင္ဇိုင္း အသြင္ အျဖစ္ လည္းေကာင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေပးလ်က္ရွိပါတယ္။
၁။ဗီတာမင္ေအ ဗီတာမင္ေအဟာ ေက်ာရိုးရွိသတၱ၀ါတိုင္းအတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ေသာ ဗီတာမင္တစ္မ်ိဳး
ျဖစ္ပါတယ္။ အျမင္အာရံုအားေကာင္းဖို႕၊ မ်ိဳးပြါးျခင္းတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ဖို႕၊ သေႏၶသားဖြံ႕ျဖိဳးမႈ၊ ဆဲလ္ႏွင့္ တစ္ရႈးမ်ား အဆင့္ဆင့္ အသြင္ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ လူ႕ကုိယ္ခံအားစနစ္ေကာင္းမြန္မႈအတြက္ ဗီတာမင္ေအကုိ လိုအပ္ပါတယ္။ ၁၉၀၀ ခုႏွစ္အေစာပုိင္းတြင္ Mccollum ႏွင့္ ပူးတြဲလုပ္ေဆာင္သူပညာရွင္ တစ္စုက ဗီတာမင္ေအ ကုိ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဒီထက္ပိုေရွးက်စဥ္ကတည္းက ၾကက္မ်က္သင့္ေရာဂါကုိ ဗီတာမင္ေအ ၾကြယ္၀တဲ့ ႏြားအသည္းမ်ားေကၽြးျပီး ကုသခဲ့ၾကပါတယ္လို ့ဆိုထား ပါေသး တယ္။ အစားအစာကေန ရရွိတဲ ့ဗီတာမင္ေအကုိ အုပ္စု ၂စုခြဲထားပါတယ္။
တိရစာၦန္မွ ရရွိတဲ့ ဗီတာမင္ေအ(retinol)ႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မွရရွိတဲ့ ကနဦးဗီတာမင္ေအ
(beta-carotene, alpha-carotene) တို႕ျဖစ္ပါတယ္။ retinol ကုိ တိရစာၦန္ တို႕၏ အသည္းတြင္ မ်ားစြာေတြ႕ရေလ့ ရိွျပီး ႏြားနို ့၊ ေထာက္ပတ္ ၊ ၾကက္ဥႏွစ္၊ ငါးၾကီးဆီ အစရွိသည္တို ့တြင္လည္း ၾကြယ္၀စြာ ပါ၀င္ပါတယ္။ အစိမ္းေရာင္ရွိ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ား၊ အာလူး၊ မုန္လာဥနီ၊ ဖရံုသီးအစရွိတဲ့ အ၀ါေရာင္ႏွင့္ အနီေရာင္ရွိ
သစ္သီးသစ္ဖုမ်ားတြင္ေတာ့ ဗီတာမင္ေအ မျဖစ္ေသးခင္အဆင့္ရွိတဲ့ b-carotene, a-carotene တို႕
ၾကြယ္၀စြာ ပါ၀င္ပါတယ္။ beta-carotene ကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခႏၶာကုိယ္က ခ်က္ခ်င္းအသံုးမျပဳႏိုင္ေသးပါဘူး၊ အသံုးျပဳလို ့ရႏိုင္တဲ့ ဗီတာမင္ေအ အဆင့္ကုိ လူ႕အသည္းကေန ေျပာင္းလဲေပးျပီးမွ အသံုးျပဳလို ့ရပါတယ္။ ဗီတာမင္ေအဟာ ခ်က္ျပဳတ္လုိက္ျခင္းေၾကာင့္ အလြယ္တကူ ပ်က္စီးႏိုင္ခဲပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခႏၶာကုိယ္ အစာလမ္းေၾကာင္းဟာ စားသံုးလိုက္ေသာ ဗီတာမင္ေအမ်ားကုိ အသည္းဆီပို ့ေဆာင္ျပီး ခ်က္ခ်င္းအသံုးျပဳပါတယ္။ အကယ္၍ ပုိလွ်ံေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အသည္းထဲမွာပဲ ဗီတာမင္ေအကုိ သိမ္းဆည္းထားေပးျပီး လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပန္လည္ ထုတ္ေပးပါတယ္။ ဗီတာမင္ေအ ၉၀% ေလာက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္တို ့လူေတြရဲ႕ အသည္းမွာ ၆လကေန တစ္ႏွစ္ၾကာေအာင္ သိမ္းဆည္း ထားေပးႏိုင္ ပါတယ္။
ဗီတာမင္ေအ ခ်ိဳ႕တဲ့ပါက ၾကက္မ်က္သင့္ျခင္း၊ မ်က္ၾကည္လႊာ ေျခာက္ကပ္ျခင္း၊ မ်က္ၾကည္လႊာတြင္ အနာျဖစ္ျခင္း၊ ကေလးငယ္မ်ားတြင္ မ်က္စိကြယ္ျခင္း အစရွိတာေတြျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အေရျပား အေပၚယံလႊာပ်က္စီးျပီး ၾကက္ဆူးမ်ား ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ တခါတရံ ၀က္ျခံမ်ားပါ ေပါက္လာျပီး အေရျပား အလွကုိ ပ်က္ဆီးေစႏုိင္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ေအခ်ိဳ႕တဲ ့မႈေၾကာင့္ အသက္ရႈလမ္းေၾကာင္း၊ ဆီးလမ္းေၾကာင္း အစရွိတာေတြမွာ epithelium လို႕ေခၚတဲ့ အေပၚယံ အေရျပားဆဲလ္အလႊာပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ ေရာဂါပိုးမ်ား
အလြယ္တကူ၀င္ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗီတာမင္ေအကုိ (anti-infection vitamin) ေရာဂါဆန္႕က်င္ ဗီတာမင္ဟု တင္စားေခၚဆိုေလ့ရွိပါတယ္။
သုေတသနျပဳခ်က္ေတြအရ ဗီတာမင္ေအဟာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားတြင္ ျဖစ္ပြါးေလ့ရွိတဲ့ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာ ျဖစ္ပြါးႏႈန္းကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးပါတယ္။ အေမရိကန္အေနာက္ေတာင္ပိုင္း Arizona ျပည္နယ္တြင္လည္း အေရျပား ကင္ဆာျဖစ္ဖို ့အလားအလာ ရွိတဲ ့လူေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္အနက္ ဗီတာမင္ေအ ျဖည့္စြက္ စားသံုးေစတဲ ့ လူေတြမွာ ဗီတာမင္ေအ မစားသံုးသူေတြထက္ အေရျပားကင္ဆာျဖစ္ပြါးမႈကုိ နည္းပါးေစေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါတယ္။
ဒ့ါအျပင္ ဘီတာကယ္ရိုတင္း ၾကြယ္၀တဲ့ အသီး အႏွံေတြ စားသံုးျခင္းေၾကာင့္ ရင္သားကင္ဆာ၊ ဆီးက်ိတ္ ကင္ဆာေတြ ျဖစ္ေပၚမႈ နည္းပါးသြားတာကိုလည္း ေတြ႕ရွိရပါေသးတယ္။
ကမၻာတ၀ွမ္းမွာ ပရိုတင္း ဓါတ္ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈျပီးလွ်င္ ဗီတာမင္ေအခ်ိဳ႕တဲ့မႈဟာ ဒုတိယေနရာက လိုက္ေနတဲ့ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈ ေရာဂါပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္သူပညာရွင္ေတြရဲ႕ ခန္႕မွန္းခ်က္အရ ကမာၻေပၚမွာ လူတစ္သန္းမွ ငါးသန္းခန္႕ဟာ ဗီတာမင္ေအ ခ်ိဳ႕တဲ့ေရာဂါ ခံစားေနရတယ္လို႕ ဆိုထားပါတယ္။ အမ်ားစုမွာ ကေလးငယ္မ်ားျဖစ္ျပီး ၎တို႕အထဲမွ ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ခန္႕ဟာ မ်က္စိကြယ္တဲ ့ ေ၀ဒနာ ခံစားေန ရ ပါတယ္။ စစ္တမ္းမ်ားအရ ဗီတာမင္ေအခ်ိဳ႕တဲ့မႈေၾကာင့္ ကေလးငယ္မ်ားတြင္ အသက္ရႈလမ္းေၾကာင္း ဆိုင္ရာ ေရာဂါမ်ား ႏွင့္ ၀မ္းပ်က္၀မ္းေလွ်ာေရာဂါမ်ား ခံစားေနရျပီး ဗီတာမင္ေအ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ျဖည့္ စြက္ စားသံုးႏုိင္တဲ့ ကေလးေတြမွာေတာ့ ၀က္သက္ေရာဂါမွ တဆင့္ ျဖစ္ေပၚ လာတဲ ့ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးေတြကုိ တားဆီးေပးထားႏိုင္ပါတယ္။
လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ တစ္ေယာက္ေနနဲ ့ဗီတာမင္ေအ တေန ့တာလိုအပ္ခ်က္မွာ 5000IU ျဖစ္ပါတယ္။ IU ဆိုတာကေတာ့ International unit ရဲ႕ အတိုေကာက္စာလံုးျဖစ္ျပီး အခ်ိဳ႕ေသာ ဗီတာမင္ႏွင့္ ေဆး၀ါးမ်ားရဲ႕ ပမာဏကုိ တိုင္းတာရန္ အတြက္အသံုးျပဳပါတယ္။ ဗီတာမင္ေအ ၁ ယူနစ္ဟာ retinol ၀.၃ မိုက္ခရိုဂရမ္၊ beta carotene ၀.၆ မိုက္ခရိုဂရမ္နဲ႕ ညီမွ်ပါတယ္။
ဗီတာမင္ေအေဆး၀ါး မ်ားကို လိုအပ္သည့္ပမာဏထက္ပိုမိုျပီး ေရရွည္သံုးစြဲပါက အသဲ၊ အရိုးမ်ားကို ထိခိုက္ေစမယ္၊ ဆံပင္ကၽြတ္ျခင္း၊ ပံုရိပ္ႏွစ္ထပ္ျမင္ျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ပ်ိဳ႕အန္ျခင္းမ်ားျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္၀န္သည္မ်ားတြင္ ဗီတာမင္ေအ ၾကြယ္ေသာ အသည္းႏွင့္ ႏို ့ထြက္ပစၥည္းမ်ား အလြန္အအကၽြံစားသံုးပါက အခန္႕မသင့္ရင္ သေႏၶသားကုိ ထိခုိက္ေစႏုိင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အသီးအရြက္မွ ရတဲ့ ကနဦး ဗီတာမင္ေအ တျဖစ္လဲ ဘီတာကာရိုတင္း ကေတာ့ သေႏၶသားကုိ မထိခိုက္ေစႏိုင္ပါဘူး။
၂။ဗီတာမင္ဒီ
ဗီတာမင္ဒီဟာ အရိုးေပ်ာ့ေရာဂါ မျဖစ္ပြါးေစရန္ တားဆီးေပးေသာ ဗီတာမင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးငယ္မ်ားတြင္ rickets ဟုေခၚသည့္ အရိုးေပ်ာ့ေရာဂါျဖစ္ပြါးမႈကုိ ၁၆၄၅ ခုႏွစ္ကတည္းက စတင္ေတြ႕ ရွိ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ စက္မႈေတာ္လွန္ေရးေခတ္ကာလ တြင္ ေျမာက္ဥေရာပ၊ အဂၤလန္ႏွင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ရွိ ေလထုညစ္ညမ္းျပီး ေနေရာင္ျခည္နည္းပါးေသာ ျမိဳ႕ျပေဒသမ်ားတြင္ အရိုးေပ်ာ့ေရာဂါ ဟာ က်န္းမာေရး ျပႆနာတစ္ရပ္အျဖစ္ ေနရာယူလာခဲ့ပါတယ္။ ဗီတာမင္ဒီကုိ မေတြ႕ရွိခင္ကေတာ့ ဒီအရိုးေပ်ာ့ေရာဂါဟာ မ်ိဳးရိုးေၾကာင့္ျဖစ္သေလာ၊ ကာလသား ပိုးေရာဂါေၾကာင့္ ျဖစ္သေလာ စသည္ျဖင့္ သို႕ေလာသို႕ေလာ ေတြးခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၈၈၆ ကေန ၁၈၉၀ ခုႏွစ္ကာလအတြင္းမွာေတာ့ အရိုးေပ်ာ့ေရာဂါဟာ ကုိယ္ခႏၶာ ကုိ ေနေရာင္ျခည္ ထိေတြ႕တာ နည္းပါးမႈႏွင့္ ဆက္စပ္ေနတယ္ဆိုတာကုိ ေတြ႕ရွိလာၾကပါတယ္။ ၁၉၁၉ ခုႏွစ္တြင္ အရိုးေပ်ာ့ေရာဂါကုိ ကုသဖို႕ ေနေရာင္ျခည္ႏွင့္ ထိေတြ႕ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္းကုိ ထုတ္ေဖာ္ေရး သားခဲ့ၾကပါတယ္။ ယင္းႏွစ္အတြင္းမွာပဲ ျဗိတိန္ဆရာ၀န္ Edward Mellanby ဆိုသူက ေခြးငယ္ေလးမ်ားတြင္ ငါးၾကီးဆီေကၽြးပါက အရိုးေပ်ာ့ေရာဂါကုိ ကာကြယ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။ ငါးၾကီးဆီမွာ
ဗီတာမင္ေအ ပါ၀င္တာမို႕ ဗီတာမင္ေအက အရိုးေပ်ာ့ေရာဂါအတြက္ ကာကြယ္ကုသႏိုင္တယ္လို႕ ထိုစဥ္ကာလက ယူဆခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၂၂ ေရာက္ခါမွ ဗီတာမင္ေအေၾကာင့္မဟုတ္၊ အျခားဗီတာမင္ တစ္ခုကသာ အရိုးေပ်ာ့ျခင္း မျဖစ္ေစေအာင္ ကာကြယ္ႏုိင္တယ္ဆိုတာ သိရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ေလးခုေျမာက္ ဗီတာမင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဂၤလိပ္အကၡရာ အစဥ္လိုက္အတုိင္း ဗီတာမင္ဒီဟု အမည္ေပးခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။ ဗီတာမင္ဒီဟာ အျခားဗီတာမင္မ်ားကဲ့သုိ႕ အစားအာဟာရတြင္ ပါ၀င္ရံုသာမက ေနေရာင္ျခည္ အကူအညီျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ခႏၶာကုိယ္က ဖြဲ႕စည္းႏုိင္တဲ ့ဗီတာမင္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ဒီဟာ အစာလမ္းေၾကာငး္မွာ ကယ္လ္စီယမ္စုပ္ယူမႈကုိ အားေပးပါတယ္။
အရိုးဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ သန္မာေစရန္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ ့ဗီတာမင္တစ္မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ဒီ ထုတ္ယူအသံုးျပဳဖို႕ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို ့လူေတြရဲ႕ အေရျပား၊ အသည္း၊ ေက်ာက္ကပ္ေတြက အဓိကက် တာ၀န္ယူထားပါတယ္။
လူၾကီးအရြယ္ပိုင္းတြင္ ဗီတာမင္ဒီ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈဟာ ရွားပါးေသာ္လည္း အဆီကုိမစုပ္ႏိုင္ေသာ ေရာဂါမ်ားရွိပါက ဗီတာမင္ဒီခ်ိဳ႕တဲ့ျပီး အရိုးေပ်ာ့တာ၊ အရိုးပြတာေတြ ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးငယ္မ်ားတြင္ေတာ့ ဗီတာမင္ဒီဓါတ္ ေလ်ာ့နည္းမယ္ဆိုရင္ အရိုးေပ်ာ့လာျပီး ဒူးေခါင္းဟာ ခႏၶာကုိယ္ အေလးခ်ိန္ကို ေကာင္းစြာ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ရာသက္ပန္လံုး ေလးကိုင္းပံုစံ ဒူးခြင္ခြင္ေလး ျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္ ။ ဒါကုိ bowed legs လို ့ေခၚပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးငယ္မ်ားမွာ ဗီတာမင္ဒီ မခ်ိဳ႕တဲ့ေစဖို႕ အထူးသတိျပဳသင့္လွပါတယ္။
ဗီတာမင္ဒီၾကြယ္၀တဲ့ အဓိကအစားအစာေတြက ႏြားႏို႕ႏွင့္ ႏို ့ထြက္ပစၥည္းမ်ား၊ ၾကက္ဥႏွစ္၊ ေထာပတ္၊ အသည္း အစရွိတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏြားႏို႕ တစ္ဖန္ခြက္ေသာက္ရင္ ဗီတာမင္ဒီ 100 IU ခန္႕ရႏိုင္ပါတယ္။
ႏုနယ္တဲ ့မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ကုိ တစ္ၾကိမ္လွ်င္ ၁၀ မိနစ္မွ ၁၅မိနစ္ခန္႕ျဖင့္ တပတ္လွ်င္ သံုးၾကိမ္ခန္႕ ထိေတြ႕ခံယူသင့္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ဒီ တစ္ေန႕တာလိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ ၄၀၀ IU ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ဒီ တစ္ယူနစ္ဟာ ၀.၀၂၅ မိုက္ခရိုဂရမ္ႏွင့္ ညီမွ်ပါတယ္။ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္လာျပီဆိုရင္ေတာ့ တစ္ေန႕တာ ဗီတာမင္ဒီ လိုအပ္မႈပမာဏဟာ ပိုျပီး မ်ားျပားလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရိုးအဆစ္ျမစ္မ်ား က်န္းမာ သန္စြမ္းေစ ရန္ ဗီတာမင္ဒီ ျပည့္၀တဲ ့အစားအစာေတြကုိ ပုိမိုစားသံုးေပးဖို ့လိုအပ္လာပါျပီ။
သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားအရ ဗီတာမင္ဒီဟာလည္း ဆီးခ်ိဳေရာဂါမျဖစ္ပြါးေအာင္ တားဆီးႏိုင္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း ဆက္စပ္ေတြ႕ရွိထားပါတယ္။ ဗီတာမင္ဒီဟာ ပံုမွန္အင္ဆူလင္ထုတ္ယူမႈအတြက္ အေရးၾကီး တဲ ့အခန္းက ပါ၀င္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ဒီဓါတ္ေလ်ာ့နည္းမယ္ဆိုရင္ အင္ဆူလင္ထုတ္လုပ္မႈ ကေမာက္ ကမျဖစ္ျပီး ဆီးခ်ိဳျဖစ္ဖို႕ အလားအလာရွိတယ္လို႕လည္း ဆိုထားၾကပါတယ္။
Dr.Aung
No comments:
Post a Comment