ဦးေပၚဦး လက္ေရြးစင္ဟာသမ်ား (၆)

*** အိပ္မက္မဂၤလာႏွင့္ စေလငေခြး…

“ေပၚဦးရဲ႕…အယူေတာ္မဂၤလာ တင္ေလွ်ာက္ခ်က္ေတြ မွန္ကန္ပံုကျဖင့္ မ်ားစြာ ခ်ီးမြမ္း အံ့ၾသဖို႔ ေကာင္းပါကလား ေမာင္မင္း”
…ညီလာခံမွာ တင္စရာရွိတာေတြတင္၊ မင္းတရားႀကီးကလည္း ေမးစရာရွိတာေမး မိန္႔စရာရွိတာ မိန္႔ၾကားတယ္။ အေရးႀကီးတာေတြ အၿပီးမွာ ဘိုးေတာ္မင္းတရားႀကီးအေနနဲ႔ တစ္စုံတစ္ရာကို သတိရဟန္နဲ႔ ျဖတ္ၿပီး မိန္႔ေတာ္မူလိုက္တာပဲ ျဖစ္တယ္။
…ကိုယ္ေတာ္ရွင္ျမတ္ ျမင္မက္ေတာ္မူတဲ့ အိပ္မက္ကို နိမိတ္ေကာက္ၿပီး သမီးကညာ ေလးေယာက္ဆက္သပါလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ နိမိတ္ဖတ္ခ်က္အတိုင္း ေ၀သာလီျပည္က သမီးကညာ ေလးေယာက္ျပည့္ေအာင္ ဆက္သလာတယ္။
“ခ်ီးမြမ္းဖြယ္ရာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါဘုရား”
“တစ္ခါ ဆင္ျဖဴေတာ္ ႏွစ္စီး ေရာက္လာမယ္ဆိုတဲ့ နိမိတ္ဖတ္စကားလည္း မွန္တာပဲဟဲ့”
“အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းေၾကာင္းပါဘုရား”
“ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ နိမိတ္ဖတ္တာက ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္မ်ားကို ပူေဇာ္ကိုးကြယ္ ရလိမ့္မယ္တဲ့၊ ေဟာ…..တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ သီဟိုဠ္ကၽြန္းက သရီရဓာတ္ေတာ္မ်ား ၾကြေရာက္လာလို႔ ပူေဇာ္ရတယ္ဟဲ့”
“ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ ျဖစ္ေၾကာင္းပါဘုရား”
“အဲသလို တစ္ေသြမတိမ္း မွန္ကန္ေအာင္ နိမိတ္ေကာက္ဖတ္ ေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ အယူေတာ္မဂၤလာကို လြန္စြာ အံ့ၾသဖို႔ ေကာင္းေပတယ္ဟဲ့ ေပၚဦးရဲ႕…”
“မွန္လွပါ၊ အရွင္မင္းျမတ္ ျမင္မက္ေတာ္မူေသာ အိပ္မက္ကို အယူေတာ္မဂၤလာနိမိတ္ေကာက္ ေလွ်ာက္ထားတဲ့အတြက္ သနားေတာ္မူတဲ့ဆုဟာ နည္းတယ္ထင္ေၾကာင္းပါဘုရား”
“ေအး…အဲဒီလိုခ်ည္းပဲ၊ နင့္ကို စလိုက္ရင္ အတြန္႔ကေလးနဲ႔”
…အယူေတာ္မဂၤလာ ဦးႏိုးရဲ႕ နိမိတ္ေကာက္ ေလွ်ာက္ထားမွဳနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းတဲ့ကိစၥေတြ ႀကီးက်ယ္လြန္းလို႔သာ ဘုရင္ေပးတဲ့ဆုကို နည္းတယ္လို႔ ေျပာ၀ံ့တာျဖစ္တယ္။
“မွန္လွပါဘုရား၊ အိပ္မက္မ်ား အတိတ္မ်ားကို နိမိတ္ေကာက္ယူရာမွာ မ်ားစြာ အေရးႀကီးေၾကာင္းပါ ဘုရား၊ အိပ္မက္ပင္ေကာင္းေသာ္လည္း နိမိတ္ေကာက္သူက ပညာႏံုနဲ႔ရင္ အိပ္မက္ရဲ႕ နိမိတ္ကို  တစ္၀က္တစ္ျပက္သာ ေကာက္ယူတတ္တဲ့အတြက္ အိပ္မက္ရွင္မွာ တစ္စိတ္တစ္ေဒသသာ အက်ဳိးခံစားရတတ္ပါသျဖင့္ နိမိတ္ဖတ္သူကိုပင္ ရန္ရွာတတ္ေၾကာင္းပါဘုရား”
“အင္း…ေပၚဦးတို႔ တင္လိုက္မွျဖင့္ စိတ္၀င္တစားရွိေအာင္ တင္တတ္ပါေပ့ကြယ္”
“မွန္လွပါ၊ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ သက္ေသ သာဓက အေထာက္အထားနဲ႔ တင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းပါဘုရား”
…မင္းတရားႀကီး မရယ္ေသာ္လည္း ရယ္ေတာ့မတတ္ ရႊင္ျပစြာနဲ႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။
“ေအးပါ၊ မင္းရွာႀကံၿပီး သံေတာ္ဦး တင္မယ္ဆိုတာ ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္ သိၿပီးသားပါေလ”
…ဦးေပၚဦးကို သေရာ္ရာက အမတ္ေတြကို ေ၀့၀ဲ ရွဳစားေတာ္မူၿပီးေတာ့လည္း မိန္႔ေတာ္မူေသးတယ္။
“သူရဲ႕ ဆင္ေျခဆင္လက္ ဆင္နားရြက္ေတြကို နားေထာင္လိုက္ၾကစမ္းပါ မင္းႀကီးတို႔ရယ္”
…ဒါလိုမိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ ဦးေပၚဦးကို “ကဲ…ကဲ တင္စမ္းပါဦး” ရယ္လို႔ ေမးဆတ္ၿပီး မိန္႔ေတာ္မူတယ္။ ဦးေပၚဦးကလည္း သူ႔သခင္ သေရာ္တာကို နည္းနည္းေလးမွ် မၾကားေလဟန္နဲ႔ ဆက္လက္ ေလွ်ာက္တင္တယ္။
…ဦးေပၚဦးတင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာက ေလွထိုးသားဘုရင္ စေလငေခြးမင္း အေၾကာင္းေလ။
…အစက ဒီလိုပါ။
…ပုဂံျပည္မွာ သိန္းခိုမင္းနဲ႔ ညီေတာ္တို႔ကို အမ်က္ပြားၿပီး စစ္ထိုးရာမွာ ညီေတာ္ စစ္ရွံဳးတယ္၊ ညီေတာ္ အေန နဲ႔ မယားကို ေခၚယူထြက္ေျပးၿပီး စေလဆိုတဲ့အရပ္မွာ တိမ္းေရွာင္ေနရတယ္။ ဒီလို တိမ္းေရွာင္ေနရင္းက သား တစ္ေယာက္ ဖြားေျမာက္တယ္။
…အထည္ႀကီးပ်က္ မင္းသားက်ျဖစ္လို႔မို႔ မလုပ္မကိုင္တတ္တာက တစ္ေၾကာင္း လူျမင္သူျမင္ ထင္ထင္ေပၚေပၚ မသြားမလာ၀ံ့တာကလည္း တစ္ခ်က္တို႔ေၾကာင့္  အရမ္းဆင္းရဲတယ္။ ထမင္းေတာင္ နပ္မွန္ေအာင္ မစားၾကရဘူး။
…ဒါေၾကာင့္ သူတို႔သားကေလး ထမင္းနပ္မွန္မွန္ စားေရး နည္းလမ္းရွာေတာ့ သူေဌးကို ေတြ႔တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ သားကေလးကို သူေဌးအိမ္မွာ ထမင္းစားကၽြန္ခံဘ၀နဲ႔ အပ္ႏွံထားလိုက္ၾကရတယ္။
…သူေဌးအိမ္မွာေတာ့ ဘယ္လိုပဲ ပင္ပန္းႀကီးစြာ လုပ္ရလုပ္ရ ထမင္းေလာက္ေတာ့ နပ္မွန္ေအာင္စားရတယ္။ သူငယ္ေလးရဲ႔ အမည္က ငေခြးတဲ့ေလ။
…ငေခြးဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပင္ပန္းႀကီးစြာ လုပ္ရေပမယ့္ တစ္ေန႔ကို ေခါင္းသံုးခါ ၿဖီးတယ္။ ၀တ္ေကာင္း စားေကာင္း နံ့သာေပ်ာင္း ႀကိဳက္လိုက္ပံုမ်ားကလည္း လူနဲ႔ မလိုက္ဘူး။
…သူဟာ လယ္ထဲယာထဲကို မလိုက္ရဘူး။ ထိုး၀ါးမႏိုင္ခင္ကတည္းက ေလွမွာ ထမင္းခ်က္လိုက္ရတယ္။ အလွအပ ႀကိဳက္တဲ့သူနဲ႔ ေလွသမားဘ၀ဟာ သင့္ျမတ္ပါေပ့။
…အဲထိုး၀ါးကို ႏိုင္ၿပီ၊ ေရတိုင္းႏိုင္ၿပီဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ ေလွထိုးသားႀကီးအစစ္ ျဖစ္သြားၿပီ။ ေလွထိုးသား ငေခြးအေနနဲ႔ ေက်ာက္ပစ္ေက်ာက္တင္လည္း ရပါတယ္။ ရြက္တင္ရြက္ခ်လည္း အလ်ဥ္းသင့္သလို ၀င္တာပါပဲ။ အမ်ားဆံုးလုပ္ရတာ ကေတာ့ ေလွထိုးအလုပ္။





…ေလွထိုးတယ္ဆိုတာ ေလွေမွ်ာမသြားေအာင္ ထိုး၀ါးနဲ႔ထိုးၿပီး အားတင္းထားရတာ။ ေလွကို ေရြ႕သြား ေအာင္  ထိုး၀ါးနဲ႔ တြန္းေပးရတာ အားလံုးကို ထိုး၀ါးထိုးတယ္လို႔ ေခၚတာေပါ့။
…ငေခြးအေနနဲ႔  လူရည္မလည္ခင္ကေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ စေလၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တည္းရွိတယ္။ သူခိုကိုးစရာက လည္း သူေဌးအိမ္ပဲလို႔ ထင္တယ္။ အဲ…သူေဌးရဲ႔ ေလွနဲ႔ ႏွစ္အတန္ၾကာေအာင္လိုက္တဲ့အခါ ျမန္မာျပည္ ထက္ေအာက္နံလ်ား ေရာက္ဖူး၏။ လူေပါင္းစံု၊ လူမ်ဳိးေပါင္းစံုနဲ႔လည္း ဆက္ဆံဖူးတဲ့အခါမွာ ေလာကႀကီးဟာ စေလတစ္ၿမိဳ႕တည္း မဟုတ္ေၾကာင္း သိလာတယ္။
…သိလာတာနဲ႔အမွ် ေခါင္းေမာ့လာတယ္။ သူေဌးရဲ႕ လူယံုကဆဲရင္ ျပန္ဆဲလာၿပီ။ သူေဌးက ေငါက္တာ ေတာင္ ျပန္ေျပာလာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူေဌးရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ အိမ္ကထြက္လာတယ္။ သူ႔ကို လက္ယပ္ေခၚေနတဲ့ ေလွေတြက ကမ္းနားမွာ တအားေပါတာကလား။
…ေလွေတြမွာ ငေခြး လြတ္လပ္စြာ လိုက္ပါအလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာ တစ္ေနရာတည္းက လူေတြ မဟုတ္ဘူး။ ငျမာက ထြန္းသာ၊ ျမင္းၿခံက ငပြ၊ ဟသၤာတက ရြဲႀကီး စသည္ျဖင့္ ပါတယ္။  အဲဒါေၾကာင့္ ငေခြးကိုလည္း သူ႔ဇာတိနဲ႔တြဲၿပီး စေလငေခြး ေခၚၾကေလရဲ႕။
…တစ္ညမွာ စေလငေခြးတို႔ရဲ႕ ေလွဟာ တက္သစ္အရပ္မွာ ညအိပ္တယ္။ ငေခြးလည္း ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ အိပ္လိုက္တာ အိပ္မက္ႀကီးမက္ေတာ့မွ လန္႔ႏိိုးၿပီး ထထိုင္မိတယ္။
…အိပ္မက္ထဲမွာ ဘုရားဂူေက်ာင္းေတြ ျပည့္လွ်ံေနတဲ့ ေပါကၠာရာမျပည္ႀကီး၊ ဆည္းလည္းသံ တေ၀ေ၀၊ ေခါင္းေလာင္းသံ တညံညံနဲ႔ ေရႊေရာင္တ၀င္း၀င္းနဲ႔ေပါ့။
…စေလငေခြးအေနနဲ႔ ေလာကနႏၵာဆိပ္က လွမ္းေမွ်ာ္ၿပီး ေစတီဂူေက်ာင္းေတြကို ဖူးေမွ်ာ္ေနတုန္းမွာ သူ႔ဗုိက္ ထ ဲက အူေတြ ထြက္လာတယ္။ သူအံ့ၾသေနခိုက္မွာ အူေတြဟာ လြင့္ပ်ံတက္ၿပီး ေပါကၠာရာမတစ္ခုလံုးကို ရစ္ၿခံဳေတာ့တယ္။
…အဆိုးလား၊ အေကာင္းလား၊ စေလငေခြး မခြဲျခားတတ္ဘူး၊ စိတ္ေလးေလးနဲ႔ ျပန္အိပ္တယ္။
…ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္မွာ သူတို႔ေလွဟာ ေပါကၠံကို ခရီးဆက္တယ္။ တစ္ေနရာအေရာက္မွာ ငေခြးတို႔ ေလွအေနနဲ႔ စည္းထိပ္တစ္ခုကို ေက်ာ္ရတာကိုး၊ သေခြးလည္း ေလွနံမွာ၀င္ၿပီး ပခံုးအခြက္ထဲကို ၀ါးစြန္းထည့္ၿပီးထိုးတယ္။ ၀မ္းလ်ားထိုး အေနအထားက မတ္တပ္ျဖစ္သြားၿပီး ဆက္ထိုးဖို႔ မျဖစ္ေတာ့တဲ့အတြက္ ထိုး၀ါးကို ဆြဲယူလိုက္တယ္။
…ကိုယ္တြယ္ေနက် ၀ါးရဲ႕ အေလးခ်ိန္ဟာ ထူးျခားေနတယ္။ ဘာေတြမ်ား ၿငိေနပါလိမ့္။ သိခ်င္တဲ့အတြက္ ေရေပၚကို ထိုး၀ါးအဖ်ားေပၚလာေအာင္ ဆြဲတင္ရင္း လွဳပ္ၾကည့္တယ္။
…လင္ပန္းႀကီးပါလား။
…လင္ပန္းကို ထိုး၀ါးအခၽြန္နဲ႔ ထိုးမိလုိ႔ စြပ္လ်က္သား ပါလာတာေလ။ ၇ွပ္ၿပီးေရနဲ႔ေဆးသလို လုပ္လုိက္ေတာ့ ေရႊေရာင္ေတြ ထြက္လာတယ္။ ဘာလင္ပန္းဆိုတာလည္း ပီသလာတယ္။
“ဘုရင္မင္းျမတ္ေတြ စားေတာ္ေခၚရာမွာ အသံုးျပဳတဲ့ ေရႊမေနာ လင္ပန္းႀကီးပဲ”
…စေလငေခြးဆြဲတင္မယ္လုပ္ၿပီးေတာ့မွ “ငါ့အိပ္မက္ အဖိုးတန္ကို ေရႊလင္ပန္းတစ္ခ်ပ္နဲ႔ မလဲႏိုင္ဘူးေဟ့” အံႀကိတ္ၿပီး ေျပာတယ္။ လင္ပန္းကို ေရထဲႏွစ္ၿပီး ထိုး၀ါးကို လွဳပ္ခါပစ္လိုက္တယ္။ ထိုး၀ါးအဖ်ားကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေဖာ္အၾကည့္မွာေတာ့ မေနာလင္ပန္းႀကီး မရွိေတာ့ဘူး။




…စေလငေခြးတို႔ ေလွအေနနဲ႔ ေပါကၠာရာမကို ေရာက္လာပါၿပီ။ ဆိပ္ကမ္းမွာ ႀကိဳးခ်ည္ၿပီးလွ်င္ ၿပီးခ်င္း အလုပ္ရွိေသးတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ငေခြးအေနနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲကို အေျပးလာခဲ့တယ္။ ဟိုေမးဒီေမးနဲ႔ မင္းဆရာပုေရာဟိတ္အိမ္ကို ေရာက္လာတယ္။
…ငေခြးက ေငြတစ္မတ္ကို တဘက္ေပၚတင္ၿပီး ႀကံဳႀကံဳရံုရံု ကေလးထိုင္ရင္းက ပုေရာဟိတ္ႀကီး ထြက္အလာ ကို ေစာင့္ေနတယ္။ မၾကာခင္ ပုဏၰားမ ထြက္လာတယ္။
“ဆရာမရွိဘူး၊ ကိစၥရွိသလား”
“အိပ္မက္ နိမိတ္ ဖတ္ခိုင္းခ်င္လို႔ပါခင္ဗ်ာ့”
“ဘာေတြ မက္သလဲ၊ ငါက ဆရာ့မယားပါ၊ ငါလဲ တတ္တယ္”
…ဒါေၾကာင့္ ငေခြးက သူ႔အိပ္မက္ကို ျပန္ေျပာျပတယ္။
“ေအး….ေအး….အိပ္မက္ေကာင္းပဲ၊ အသက္ရွည္မယ္၊ ဘုန္းႀကီးမယ္ အေမာင္”
…ေငြတမတ္ကို ဆတ္ကနဲ ေကာက္ယူတယ္။ အိမ္ထဲကို ၀င္သြားတယ္။
…ငေခြးဆက္ေနဖို႔ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျပန္ထြက္လာရေတာ့တာေပါ့။
…ပုေရာဟိတ္အိမ္က ငေခြးဆင္းလာဆဲမွာပဲ ပုေရာဟိတ္ႀကီး ျပန္ေရာက္လာတယ္။
…ငေခြးမွာလည္း ေပးစရာ ေနာက္ထပ္မရွိေတာ့လို႔ အိမ္ေပၚကို ျပန္မတက္ဘူး။
…ပုေရာဟိတ္အေနနဲ႔ ငေခြး သူ႔အိမ္ေပၚက ဆင္းလာတာျမင္တယ္ေလ။ အိမ္ေပၚကို ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္းပဲ ေအာ္ေမးတယ္။
“ခုနကလူ ဘာလာလုပ္တာလဲေဟ့…”
…ပုဏၰားမက သြက္သြက္လွမ္းထြက္လာရင္း ေျဖတယ္။
“အိပ္မက္နိမိတ္ ေကာက္ခိုင္းတာပါ…အရွင္”
…ေျခေဆးေရေတြ စင္ေအာင္သုတ္အၿပီးမွာ ပုေရာဟိတ္ႀကီးအေနနဲ႔ ကြပ္ပ်စ္ဘက္ကို လွမ္းသြားရင္း ေမးျပန္တယ္။
“ဘယ္လို မက္တာတုန္းေဟ…”
“သူ႔ ဗိုက္ထဲက အူေတြ ထြက္ၿပီး ေပါကၠံရာမ တစ္ျပည္လံုးကို ပတ္သတဲ့ရွင္”
…ပုေရာဟိတ္ရဲ႕ ေျခလွမ္းတန္႔သြားတယ္။ ေတာက္ေျပာင္တဲ့မ်က္လံုးေတြက ပုဏၰားမကို စိုက္ၾကည့္တယ္။
“အဲ့ဒါ…အဲ့ဒါ မယ္မင္း ဘယ္လို နိမိတ္ဖတ္လိုက္သလဲ”
“အိပ္မက္ေကာင္းပဲ၊ ဘုန္းႀကီးမယ္၊ အသက္ရွည္မယ္လို႔ နိမိတ္ဖတ္လိုုက္ပါတယ္”
“ဟယ္” ခနဲ ေအာ္ၿပီး ပုေရာဟိတ္ႀကီးဟာ မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။ အဲဒီ ဟယ္က ပုဏၰားမကိုလည္း ကူးစက္သြားတယ္။
…ပုေရာဟိတ္ဟာ ခ်က္ခ်င္းဓား ေျပးယူၿပီး ပုဏၰားမရဲ႕ ဆံတံုးကုိ ဆြဲတယ္။
“မဂၤလာအိပ္မက္ကို မရိုမေသ ေစာ္ကားတဲ့ဒဏ္ ခံေပေတာ့”
…တစ္ခါတည္း ပုဏၰားမရဲ႕ ဆံထံုးကို လွီးျဖတ္တယ္။ အေထြးအအံုလိုက္ႀကီး အိမ္ေရွ႕ကို ပစ္ခ်လိုက္တာ ေနပူက်ဲက်ဲႀကီးမွာ  ခ်က္ခ်င္း မိုးႀကိဳးပစ္တယ္။ ပုဏၰားမရဲ႕ ဆံထံုးမီးေလာင္ျပာက်သြားတယ္။
…အဲဒီလို အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးက စီကာပတ္ကံုး တင္ေလွ်ာက္ေနတာကို ဘိုးေတာ္မင္းတရားႀကီးက စိတ္ပါ၀င္စားစြာ နားဆင္ေနေတာ္မူလ်က္ရွိတယ္။ ဦးေပၚဦးက ဆက္ၿပီး တင္ျပန္တယ္။
“ပုေရာဟိတ္ႀကီး ဒီလိုမလုပ္ရင္ ပုဏၰားမဟာ မၾကာခင္မွာပဲ မိုးႀကိဳးပစ္ခံရမွာ ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား”
“ဒါေၾကာင့္ အိပ္မက္နိမိတ္ဖတ္ရာမွာ မဖတ္တတ္ရင္ ဒဏ္သင့္ပါတယ္ဘုရား”
“ဒါနဲ႔…စေလငေခြး ဘယ္ေရာက္သြားတုန္းေမာင္မင္း”
…မင္းတရားႀကီးေမးေတာ္မူတဲ့အတြက္ အမတ္ႀကီးက ဆက္လက္ တင္ေလွ်ာက္္ရတယ္။
“အဲဒီေနာက္မွာ ပုေရာဟိတ္ဟာ စေလငေခြးရဲ႕ ပံုပန္းသ႑ာန္ကို ပုဏၰားမထံမွာ စံုစမ္းၿပီးေတာ့ ေပါကၠံရာမၿမိဳ႕ထဲမွာ လိုက္လံ ရွာေဖြပါတယ္ဘုရား”
“ေတြ႔တဲ့အခါ အိမ္ေခၚလာၿပီး က်က်နန အိမ္ဦးခန္းမွာ အထိုင္ခိုင္းပါတယ္ဘုရား”
…ဒီေနရာ အေရာက္မွာ ဦးေပၚဦး ေခ်ာင္းဆိုးေနတဲ့အတြက္…
“ေခြးမသား အက်င့္က အေရးဆို ဒီလိုခ်ည္းပဲ” လို႔ မင္းတရားႀကီးက ေငါက္ငန္းတဲ့အတြက္ အမတ္ေတြ ရယ္ေမာၾကရတယ္။
“မွန္လွပါ…ေသြး သည္းေျခ ေလ သလိပ္နဲ႔ တည္ေနတဲ့ ကိုယ္…..”
“ကဲပါဟယ္…စေလငေခြးကို ဆက္မွာ ဆက္စမ္းပါ”
“မွန္ပါဘုရား၊ ပုေရာဟိတ္ႀကီးက စေလငေခြးအား အေမာင္သည္ ဤျပည္၌ မၾကာျမင့္မီ မင္းျဖစ္လတၱံ၊ ရတနာသံုးပါးကို အထူးတလည္ ဆည္းကပ္ပါေလ” လို႔ နိမိတ္ဖတ္လိုက္တယ္ ဘုရား။
…ငေခြးဟာလည္း မၾကာမီ ေပါကၠံရာမ ေရႊထီးေရႊနန္းမွာ မင္းျဖစ္သြားပါတယ္ဘုရား…
…မင္းတရားႀကီး ေက်နပ္စြာ ေခါင္းဆတ္ေနေပမယ့္ ဦးေပၚဦးရဲ႕တာ၀န္က မျပတ္ေသးတဲ့အတြက္ ဒါေၾကာင့္လို႔ ဆက္ပါတယ္။
“ဒါေၾကာင့္ အိပ္မက္မ်ားရဲ႕ နိမိတ္မ်ားကို ေကာက္ယူရာမွာ ေကာင္းတာကို ေကာက္မွ ေကာင္းက်ဳိးေပးၿပီး မေကာင္းတာကို ေကာက္မိပါက မေကာင္းက်ဳိးေရာက္တတ္ပါေသာေၾကာင့္ အယူေတာ္မဂၤလာရဲ႕ နိမိတ္ေကာက္စကားဟာျဖင့္ ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္းကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း ေဟာႏိုင္တဲ့အတြက္ အရွင္မင္းတရားႀကီးမွာ အက်ဳိးေတာ္ လြန္စြာမ်ားခဲ့ေၾကာင္းပါဘုရား”
“ဒီစကား အမွန္ပဲ ေမာင္မင္း”
“သို႔ျဖစ္ပါသျဖင့္ အယူေတာ္မဂၤလာအား ဆုေတာ္ လာဘ္ေတာ္မ်ား ထပ္မံတိုးဆင့္ ေပးသင့္ေၾကာင္း ရွိခိုးသံေတာ္ဦး တင္ရေၾကာင္းပါဘုရား”
…ဒီေတာ့မင္းႀကီးက အၿပံဳးနဲ႔ ေမးေတာ္မူတယ္။
“ေပၚဦးရယ္…ပြဲခလိုခ်င္လို႔ ပြဲစားလုပ္ေနၿပီလားဟဲ့…”
“မဟုတ္ပါဘူးဘုရား၊ ခ်ီးေျမွာက္သင့္သူကို ထိုက္တန္တဲ့အခ်ီးအေျမွာက္ခံေစခ်င္လို႔ ျဖစ္ေၾကာင္းပါဘုရား”

…အဲ့ဒီလို သူတစ္ပါးေကာင္းစားတာ မနာလို ၀န္တို မျဖစ္သည့္အျပင္ ပိုၿပီး ေကာင္းစားေအာင္ ဦးေပၚဦးတင္ေလွ်ာက္တဲ့အတြက္ အယူေတာ္မဂၤလာအေနနဲ႔ ဆင္ေပါက္တစ္စီး ထပ္မံ အသနားေတာ္ျမတ္ ခံရျပန္ပါေလေရာ…..။      ။
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ...

 Posted by ayeayemoemeeku on May 11, 2011

ကမ ၻာသစ္ ၿမန္မာ Fan Page