ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ.

ဆရာလူထုစိန္၀င္းရဲ႔ေစာင္းပါးေလးပါ.....

အေတာ္မ်ားမ်ားက လူငယ္စာေရးဆရာ(လူငယ္ေတြအေၾကာင္းေရးတာကိုေျပာတာပါ) အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳထားၾကေတာ့ လူငယ္ေတြအေၾကာင္း စာေရးေပးဖို႔ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြအတြက္ေအာင္ျမင္ေရးတို႔၊ ဘ၀လမ္းညႊန္တို႔ ု႔ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို လိုခ်င္ၾကတာမ်ားတယ္။ ေအာင္ျမင္ေရးဆိုတာ လူငယ္တိုင္းအတြက္ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္လို႔ ယူဆထားၾကပံုရတယ္။

ေအာင္ျမင္ေရးဆိုတဲ့ စကားေျပာၾကလြန္းေတာ့ ေအာင္ျမင္ေရးဆိုတာဘာလဲဆိုတဲ့အေၾကာင္း စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ပညာေရးမွာျဖစ္ျဖစ္၊ စီပြားေရးမွာျဖစ္ျဖစ္၊ လူမႈေ၇းမွာျဖစ္ျဖစ္ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ ၊ ေပါက္ေပါက္ေျမာက္ေျမာက္
္ျဖစ္တာကိုဆိုလိုတာလား။ ဒါဆိုရင္တစ္ဖက္မွာ " လူတစ္လံုးသူတစ္လံုး" ျဖစ္မလာသူေတြက မေအာင္ျမင္တဲ့ "ဆံုးရွံုးသူ" ေတြလား။ တစ္သက္လံုးမ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႕ေနရမွာလား။ ဒီလိုေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးထင္တယ္။ လူ႕ေလာကမွာ ထူးခၽြန္ေပါက္ေျမာက္ၿပီး ထိပ္ဆံုးေရာက္ေနသူနဲ႔ သူလိုငါလိုအလယ္အလတ္ေနရာေလာက္ေရာက္သူ ဘယ္သူကပိုမ်ားသလဲ။ စဥ္းစားဖို႔မလိုဘူး။ လူတိုင္းသိပါတယ္ ။ လူမ်ားစုႀကီးျဖစ္တဲ့ သူလိုငါလို အလယ္အလတ္သမားေတြကိုပစ္ပယ္ထားလိုက္ရင္ ဘယ္နိုင္ငံဘယ္အဖြဲ႔အစည္းမွ တိုးတက္ထြန္္းကားမလာႏိုင္ပါဘူး။ ထိပ္ဆံုးေ၇ာက္လူမြန္ေတြနဲ႔ခ်ည္းလူ႔ေလာက သာယာလွပေအာင္ဖန္တီးလို႔မရပ္ဘူး၊

ေအာင္ျမင္မႈ ကို အမွတ္ဘယ္ေလာက္ ရသလဲ။ ရာထူးအဆင့္ ဘယ္ေလာက္ျမင့္သလဲဆိုတဲ့ရလဒ္နဲ႔ သတ္မွတ္တယ္ဆိုတာလည္း မွန္တယ္လို႔မထင္ပါဘူ။ကမၻာ့ထိပ္သီးစာရင္း၀င္ ႏွလံုးအစားထိုးကုသမႈဆရာ၀န္ႀကီးျဖစ္တာ ေကာင္းပါတယ္။ ေတာႀကိဳအံုၾကားမွာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေလးတစ္စင္းနဲ႔ တစ္ရြာ၀င္တစ္ရြာထြက္ လူနာေတြလိုက္ကုေပးေနတဲ႔ "ဂ်ီပီဆရာ၀န္" ေလးလည္း အလားတူေကာင္းတာပါပဲ။ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္မရွိလွလို႕ MRCP ၊ FRCS ဆိုတဲ့ေတာ္၀င္ဘြဲ႔ႀကီးေတြလည္းမရ ၊ အေနာက္နိုင္ငံႀကီးေတြဆိုတာလဲ မေရာက္ခဲ့ေပမယ့္ ေက်းရြာဇနပုဒ္ေလးေတြက ဆင္းရဲသူ ဆင္းရဲသားမ်ားအဖို႔ေတာ့ အဲဒီဂီ်ပီ ေလးဟာတစ္ကယ့္ လု႔အဖိုးတန္ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွလံုးအတုကို ပထမဆံုး ပံုစံထုတ္လုပ္ျပီး လူနာကိုတပ္ဆင္ေပးခဲ့တဲ့ အေမရိကန္လူမိ်ဴးဆရာ၀န္ေဒါက္တာဂ်ားဗစ္ဆိုတာ အဲဒီေတာသူေတာင္သားမ်ား အဖို႔ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ (Dr . Jarvit ) ဆိုတာ သူတို႔ိဆီလာတာမွမဟုတ္တာ ၊ သူတို႔ရဲ႔ေတာဆရာ၀န္ေလးကေတာ့ ညၾကီးမင္းႀကီး ပိုးထိလို႔သြားေခၚလည္း အိပ္ရာထဲကထၿပီးလိုက္လာတာပဲ။ ရြာကလက္သည္မႏိုင္ေတာ့လို႔
ေစာင္ပုခက္နဲ႔သယ္လာတဲ့ ေမြးလူနာကိုလည္း ညွပ္ဆြဲေမြးေပးလိုက္တာပဲ။ ထန္းေလွ်ာလို႔ခါးကိ်ဳး သြားတဲ႔လူနာဆိုရင္လည္း သူကိုယ္တိုင္ ေထာ္လာဂ်ီစီးၿပီး ၿမိဳ႕ေဆးရံုအေ၇ာက္ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္တာပဲ။ အခေၾကးေငြတို႔ဘာတို႕ စကားထဲထည္႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူး ။ ပဲေပၚခိ်န္ပဲ ၊ ႏွမ္းေပၚခိ်န္ႏွမ္း ၊စ ပါးေပၚခ်ိန္စပါးတစ္ေတာင္းတစ္ေလ လက္ေဆာင္ေပးကန္ေတာ့လိုက္ရင္ၿပီးတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ခရစၥတီယန္ဘားနဒ္ႀကီးဘယ္ေလာက္ေတာ္ေတာ္ ။ေဒါက္တာဂ်ားဗစ္ဘယ္ေလာက္ ခၽြန္ခၽြန္သူတို႔ အတြက္ေတာ့ သူတို႔ဆရာ၀န္ေလးေလာက္ အဖိုးမတန္ပါဘူး။ 

  * Posted by Yadana on October 22, 2009 at 8:30pm

ကမ ၻာသစ္ပိုစ့္ မ်ားကို facebook ရိွ မိမိသူငယ္ခ်င္းမ်ားကို မွ်ေ၀လိုပါလွ်င္ ေအာက္မွ facebook  Like ကို Click ႏွိပ္၍ အလြယ္တကူ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။